![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/Grosse_Fuge_Manuscript.jpg/640px-Grosse_Fuge_Manuscript.jpg&w=640&q=50)
วงสตริงควอเต็ตช่วงปลาย (เบทโฮเฟิน)
From Wikipedia, the free encyclopedia
ตัวอย่างผลงานการประพันธ์เพลงสำหรับวงเครื่องสายสี่ชิ้นของ เบทโฮเฟิน ในช่วงปลาย
- โอปุสที่ 127: String Quartet หมายเลข 12 ในบันไดเสียง E♭ เมเจอร์ (1825)
- โอปุสที่ 130: String Quartet หมายเลข 13 ในบันไดเสียง B♭ เมเจอร์ (1826)
- โอปุสที่ 131: String Quartet หมายเลข 14 ใน บันไดเสียง C♯ ไมเนอร์ (1826)
- โอปุสที่ 132: String Quartet หมายเลข 15 ในบันไดเสียง A minor (1825)
- โอปุสที่ 133: Große Fuge หรือ Grosses Fuge ในบันไดเสียง B♭ เมเจอร์ (2368; เดิมเป็นท่อนจบ Finale ของโอปุสที่ 130 แต่ก็ยังปรากฏอยู่ในผลงานประพันธ์สำหรับเปียโนสี่มือในโอปุสที่ 134 เช่นเดียวกัน)
- โอปุสที่ 135: String Quartet หมายเลข 16 ในบันไดเสียง F เมเจอร์ (1826)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/Grosse_Fuge_Manuscript.jpg/320px-Grosse_Fuge_Manuscript.jpg)
ตัวอย่างผลงานที่กล่าวไปข้างต้น ถือได้ว่าเป็นผลงานหกชิ้นสุดท้าย ที่เบทโฮเฟนแต่งจบบริบูรณ์ ทว่าน่าเสียดายที่ในยุคสมัยเมื่อเบทโฮเฟนยังมีชีวิตอยู่ ผลงานเหล่านี้ของเขาไม่เป็นที่ถูกใจและยอมรับในคนหมู่มากสักเท่าไหร่นัก ผิดกับปัจจุบันที่ผลงานทั้งหกชิ้นนี้ ได้ถูกยกย่องว่าเป็นส่วนหนึ่งของบทประพันธ์ชั้นเยี่ยมตลอดกาลของโลก [1][2][3] และมีอิทธิพลต่อลักษณะการประพันธ์เพลงของนักประพันธ์เพลงรุ่นหลัง อีกเป็นจำนวนมาก