![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c8/Olosega_Aerial_AKK.jpg/640px-Olosega_Aerial_AKK.jpg&w=640&q=50)
หมู่เกาะซามัว
From Wikipedia, the free encyclopedia
หมู่เกาะซามัว (ซามัว: Motu o Sāmoa) เป็นกลุ่มเกาะครอบคลุมพื้นที่ 3,030 ตารางกิโลเมตร (1,170 ตารางไมล์) ในแปซิฟิกใต้ตอนกลาง เป็นส่วนหนึ่งของพอลินีเซีย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของภูมิภาคโอเชียเนียอีกทอดหนึ่ง ในเชิงเขตบริหาร ปัจจุบัน หมู่เกาะมีสองเขตอำนาจควบคุม (jurisdiction) คือประเทศซามัวและอเมริกันซามัวส่วนใหญ่ (นอกจากเกาะสเวนส์ ซึ่งตามภูมิศาสตร์อยู่ในหมู่เกาะโตเกเลา) ภูมิภาคทั้งสองนี้แบ่งแยกโดยมหาสมุทรกว้าง 64 กิโลเมตร (40 ไมล์) จากจุดที่ใกล้ที่สุด
ชื่อท้องถิ่น: Motu o Sāmoa | |
---|---|
![]() บน: เกาะโอโลเซงาในกลุ่มเกาะมานูอา, หมู่เกาะซามัวตะวันออก ล่าง: แผนที่ของหมู่เกาะซามัว | |
![]() | |
ภูมิศาสตร์ | |
ที่ตั้ง | พอลินีเซีย |
พื้นที่ | 3,030 ตารางกิโลเมตร (1,170 ตารางไมล์) |
ระดับสูงสุด | 1,858 ม. (6096 ฟุต) |
จุดสูงสุด | มาอูงา ซิลิซิลิ |
การปกครอง | |
เมืองใหญ่สุด | อาปีอา (ประชากร 38,800 คน คน) |
เมืองใหญ่สุด | ตาฟูนา (pop. 9,756 คน) |
ประชากรศาสตร์ | |
ประชากร | 249,839 คน (ค.ศ. 2012) |
ประชากรหมู่เกาะซามัวมีประมาณ 250,000 คน[1] โดยใช้ภาษากลางร่วมกัน (ภาษาซามัว) ตลอดจนมีวัฒนธรรม (ฟาอาซามัว) และรูปแบบการปกครองพื้นเมืองแบบเดียวกัน (ฟาอามาไต)[2] ชาวซามัวเป็นหนึ่งในประชากรพอลินีเซียที่มากที่สุดในโลก และส่วนใหญ่มีบรรพบุรุษเฉพาะชาวซามัว[3]
หลักฐานกิจกรรมของมนุษยฺในหมู่เกาะซามัวที่เก่าแก่ที่สุดเท่าที่รู้จักปรากฏขึ้นประมาณ 1050 ปีก่อนคริสต์ศักราช ในพื้นที่ลาปีตาของท่าเรือมูลีฟานูอาบนเกาะอูโปลู[4] ใน ค.ศ. 1768 หมู่เกาะทางตะวันออกมีนักสำรวจชาวฝรั่งเศสชื่อ บูร์แก็งวีล เดินทางมาเยือน ผู้ตั้งชื่อว่า หมู่เกาะต้นหน ชื่อดังกล่าวมิชชันนารีใช้เรื่อยมากระทั่ง ค.ศ. 1845 และในหนังสือราชการยุโรปกระทั่งราว ค.ศ. 1870[5]