อัลลาต
From Wikipedia, the free encyclopedia
อัลลาต (อาหรับ: اللات, อักษรโรมัน: Al-Lāt, ออกเสียง: [alːaːt]) บางครั้งสะกดเป็น อัลลาตุ และ อะลิลาต เป็นเทพีของศาสนาในอาระเบียก่อนการมาของอิสลามที่ถูกบูชากันทั้งคาบสมุทร โดยรวมไปถึงมักกะฮ์ ซึ่งเป็นที่ที่พระองค์ถูกบูชาร่วมกับมะนาตกับอัลอุซซา คำว่า อัลลาต หรือ เอลาตถูกใช้ไว้อิงถึงเทพีองค์อื่นในตะวันออกใกล้โบราณ โดยรวมไปถึงเทพีอะเชียระฮ์
อัลลาต | |
---|---|
เทพีแห่งสงคราม, สันติสุข, การต่อสู้ และความเจริญ | |
ศูนย์กลางของลัทธิ | แพลไมรา, อัฏฏออิฟ, อิรอม[1] |
สัญลักษณ์ | สิงโต, กาเซลล์, ดวงจันทร์เสี้ยว, ลูกบาศก์หิน |
เป็นที่นับถือใน | อาระเบีย |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
คู่ครอง | สิงโตแห่งอัลลาต (ธรรมเนียมพาลไมรีน)[2] ดุชาระฮ์ (ธรรมเนียมแนบาเทียน) |
บุตร - ธิดา | ดุชาระฮ์ (ธรรมเนียมแนบาเทียน) |
พี่น้อง | อัลอุซซา, มะนาต |
เทพที่เทียบเท่าในความเชื่ออื่น | |
เทียบเท่าในกรีก | อะธีนา |
เทียบเท่าในโรมัน | มิเนอร์วา |
ลัทธิของเธอแพร่หลายไปไกลถึงซีเรีย[3] พระองค์ถูกบูชาโดยชาวแนบาเทีย และมีความสัมพันธ์กับอัลอุซซา ที่ตั้งหลักของลัทธินี้อยู่ในแพลไมรากับฮัตรา ภาพลักษณ์ของพระองค์ดูคล้ายกับอะธีนาในประมวลเรื่องปรัมปรากรีกกับมิเนอร์วาในประมวลเรื่องปรัมปราโรมัน
รายงานจากข้อมูลของอิสลาม เผ่าบนูษะกีฟในอัฏฏออิฟเป็นเผ่าที่ให้ความสำคัญกับพระองค์ ในธรรมเนียมอิสลาม การสักการะสิ้นสุดลงเมื่อวิหารของพระองค์ในอัฏฏออิฟถูกทำลายภายใต้คำสั่งของศาสดามุฮัมมัด