อีโลอีโล (เมือง)
From Wikipedia, the free encyclopedia
อีโลอีโล (ฮีลีไกโนน: Iloilo; กินาไรอา: Iloilo; ฟิลิปปินส์: Iloilo; สเปน: Iloílo) เป็นนครหนาแน่นทางตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะปาไนย์ในประเทศฟิลิปปินส์ และเป็นเมืองหลักประจำจังหวัดอีโลอีโลในเชิงภูมิศาสตร์ แต่ปกครองตนเองอย่างเป็นอิสระ นอกจากนี้ยังเป็นศูนย์กลางของเขตมหานครอีโลอีโล-กีมารัสและภูมิภาคคันลูรังคาบีซายาอัน จากการสำมะโนในปี ค.ศ. 2015 พบว่ามีประชากร 447,992 คน มีอัตราการเติบโต 1.02% ส่วนในระดับมหานครมีประชากร 946,146 คน
อีโลอีโล | |
---|---|
นครหนาแน่น | |
สถานที่สำคัญในอีโลอีโล | |
สมญา: La Muy Leal y Noble Ciudad (นครที่จงรักภักดีและสง่างามที่สุด) The Queen's City of the South/Queen City of the South (นครราชินีแห่งแดนใต้) นครแห่งความรักของเอเชีย นครแห่งความรัก หัวใจของฟิลิปปินส์ นครแห่งพิพิธภัณฑ์ นครแห่งคฤหาสน์ | |
ที่ตั้งในจังหวัดอีโลอีโล | |
ประเทศ | ฟิลิปปินส์ |
เขต | คันลูรังคาบีซายาอัน |
จังหวัด | อีโลอีโล (ในเชิงภูมิศาสตร์เท่านั้น) |
District | Lone District of Iloilo City |
ก่อตั้ง | ค.ศ. 1581 (ในชื่อ La Villa Rica de Arévalo)[1] |
นคร | 5 ตุลาคม ค.ศ. 1889 (พระราชกฤษฎีกาหลวง) |
รวมตัว | 16 กรกฎาคม ค.ศ. 1937 |
บารังไกย์ | 180 |
City geographical districts | รายการ
|
การปกครอง | |
• ประเภท | Sangguniang Panlungsod |
• นายกเทศมนตรี | Jose S. Espinosa III |
• รองนายกเทศมนตรี | Jeffrey Ganzon |
• Congressman | Geronimo "Jerry" P. Treñas |
• สิทธิ์เลือกตั้ง | 261,481 คน (ค.ศ. 2016) |
พื้นที่[2] | |
• นคร | 78.34 ตร.กม. (30.25 ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล | 1,105.53 ตร.กม. (426.85 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 2 เมตร (7 ฟุต) |
ประชากร (ค.ศ. 2015)[3] | |
• นคร | 447,992 คน |
• ความหนาแน่น | 5,700 คน/ตร.กม. (15,000 คน/ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล | 946,146 คน |
• ความหนาแน่นรวมปริมณฑล | 860 คน/ตร.กม. (2,200 คน/ตร.ไมล์) |
เดมะนิม | Ilonggo (ชาย) Ilongga (หญิง) |
เขตเวลา | UTC+8 (PST) |
รหัสไปรษณีย์ | 5000 |
PSGC | 063022000 |
ไอดีดี : รหัสโทรศัพท์ | +63 (0)33 |
ภูมิอากาศ | เขตร้อน |
ระดับรายได้ | นครระดับที่ 1 |
Patron saint | Nuestra Señora de la Candelaria (Candelaria) (Roman Catholic Patron of Western Visayas and Romblon) |
เว็บไซต์ | www |
อีโลอีโลมีอาณาเขตติดต่อกับเมืองโอโตนทางทิศตะวันตก ติดกับเมืองปาบีอาทางทิศเหนือ และติดกับเมืองเลกาเนสทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ส่วนทางทิศตะวันออกและใต้ เป็นช่องแคบอีโลอีโล ซึ่งเป็นที่ตั้งของเกาะจังหวัดกีมารัส ตัวนครเกิดจากการรวมตัวของเมืองต่าง ๆ ที่อยู่ใกล้เคียงกัน ได้แก่ อะเรบาโล, ซิตีโพรเพอร์, ฮาโร (เคยเป็นนครอิสระมาก่อน), ลาปาซ, มันดูร์รีเอา และโมโล ซึ่งเมืองเหล่านี้ก็กลายเป็นเขตของนครในเวลาต่อมา ส่วนเขตลาปุซนั้น แยกตัวจากเขตลาปาซในปี ค.ศ. 2008[4]
การก่อตั้งนครเริ่มต้นจากการก่อตั้งเมืองอะเรบาโลใน ค.ศ. 1581 เมื่อจอมพลชาวสเปน Gonzalo Ronquillo de Peñalosa ย้ายศูนย์กลางอาณานิคมจากเมืองโอกโตง มายังที่นี่
อีโลอีโลได้รับฉายา "La Muy Leal y Noble Ciudad" (นครที่จงรักภักดีและสง่างามที่สุด) เนื่องจากตัวนครได้รับการอุปถัมภ์จากสมเด็จพระราชินีมาเรีย คริสตินา ในช่วงของการปฏิวัติภายในประเทศ ทำให้นครยังได้รับฉายา นครราชินีแห่งแดนใต้ โดยในยุคอาณานิคม นครแห่งนี้มีความสำคัญเป็นรองเพียงมะนิลาเท่านั้น
นอกจากนี้ตัวนครยังอยู่เกือบกึ่งกลางของประเทศ ทำให้ได้รับฉายา "หัวใจของฟิลิปปินส์" และมีคฤหาสน์ยุคอาณานิคมหลายแห่ง ทำให้ได้รับฉายา "นครแห่งพิพิธภัณฑ์" และ "นครแห่งคฤหาสน์"