อักษรเทวนาครี
From Wikipedia, the free encyclopedia
อักษรเทวนาครี ([เท-วะ-นา-คะ-รี]; สันสกฤต: देवनागरी) พัฒนามาจากอักษรพราหมีในราวคริสต์ศตวรรษที่ 11 ใช้เขียนภาษาฮินดี ภาษาสันสกฤต ภาษามราฐี ภาษาบาลี ภาษาสินธี ภาษาเนปาล และภาษาอื่น ๆ ในประเทศอินเดีย
ข้อมูลเบื้องต้น อักษรเทวนาครี, ชนิด ...
อักษรเทวนาครี | |
---|---|
ฤคเวทเขียนด้วยอักษรเทวนาครี (ต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19) | |
ชนิด | อักษรสระประกอบ |
ภาษาพูด | หลายภาษาในภาษากลุ่มอินโด-อารยัน เช่น ภาษาสันสกฤต, ภาษาฮินดี, ภาษามราฐี, ภาษาเนปาล, ภาษาภิล, ภาษากอนกานี, ภาษาโภชปุรี, ภาษามคธี, ภาษาไมถิลี, ภาษากุรุข, ภาษาเนวารี และบางครั้งในภาษาสินธีและภาษาแคชเมียร์ เคยใช้เขียนภาษาคุชราต บางครั้งใช้เขียนหรือทับศัพท์ภาษาเศรปา |
ช่วงยุค | ประมาณ พ.ศ. 1743 (ค.ศ. 1200)–ปัจจุบัน |
ระบบแม่ |
อักษรโปรโต-คานาอันไนต์
|
ระบบลูก | อักษรคุชราต อักษรโมฑี อักษรรัญชนา สัญลักษณ์ชนเผ่าพื้นเมืองแคนาดา |
ระบบพี่น้อง | อักษรศารทา, อักษรนาครีตะวันออก |
ช่วงยูนิโคด | U+0900–U+097F, U+A8E0–U+A8FF |
ISO 15924 | Deva |
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทศาสตร์สัทอักษรสากล หากไม่มีการสนับสนุนเร็นเดอร์ที่เหมาะสม คุณอาจเห็นเครื่องหมายคำถาม กล่อง หรือสัญลักษณ์อื่นแทนอักขระยูนิโค้ด |
ปิด
ข้อมูลเบื้องต้น
บทความนี้มีอักษรในตระกูลอักษรพราหมีปรากฏอยู่ คุณอาจเห็นสัญลักษณ์อื่นแทนตัวอักษร หรือมองเห็นสระวางผิดตำแหน่ง หากคอมพิวเตอร์ของคุณไม่สามารถแสดงผลได้อย่างถูกต้อง |
ปิด
อักษรเทวนาครีมีลักษณะการเขียนจากซ้ายไปขวา มีเส้นเล็ก ๆ อยู่เหนือตัวอักษร หากเขียนต่อกัน จะเป็นเส้นยาวคล้ายเส้นบรรทัด มีการแยกพยัญชนะ สระ และเครื่องหมายต่าง ๆ