พาราณสี
From Wikipedia, the free encyclopedia
พาราณสี (บาลี: Bārāṇasī พาราณสี; สันสกฤต: वाराणसी, Vārāṇasī วาราณสี, เสียงอ่านภาษาฮินดูสถาน: [ʋaːˈɾaːɳəsiː] ( ฟัง)) เป็นเมืองหลวงของแคว้นกาสี (Kingdom of Kashi) ในสมัยพุทธกาล ปัจจุบันตั้งอยู่ในรัฐอุตตรประเทศ ประเทศอินเดีย ห่างจากลัคเนาซึ่งเป็นเมืองหลวงของอุตตรประเทศเป็นระยะทาง 320 กิโลเมตร พาราณสีมีแม่น้ำคงคาไหลผ่าน เป็นเมืองที่ศักดิสิทธิ์ที่สุดหนึ่งในเจ็ดเมืองศักดิสิทธิ์ (สัปดาปุริ, Sapta Puri) ในความเชื่อของศาสนาฮินดูและศาสนาเชน พาราณสีมีประวัติความเป็นมายาวนานกว่า 4,000 ปี เป็นเมืองที่เก่าแก่ที่สุดของประเทศอินเดียและยังจัดเป็นเมืองที่มีผู้อยู่อาศัยต่อเนื่องยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์โลกด้วย[3] ถือว่าเป็นสุทธาวาสที่สถิตแห่งศิวเทพ ถือว่าเป็นเมืองอมตะของอินเดียและเป็นที่แสวงบุญทั้งของชาวฮินดูและชาวพุทธทั่วโลก ครั้งสมัยอาณานิคม เมืองนี้มีชื่อว่า เบนาเรส (Benares)
พาราณสี वाराणसी Benares/Banaras/Benaras | |
---|---|
เมืองหลัก | |
สถานที่สำคัญในพาราณสี | |
สมญา: เมืองหลวงทางจิตวิญญาณแห่งอินเดีย | |
พิกัด: 25.282°N 82.9563°E / 25.282; 82.9563 | |
ประเทศ | อินเดีย |
รัฐ | อุตรประเทศ |
อำเภอ | พาราณสี |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 1,550 ตร.กม. (600 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 80.71 เมตร (264.80 ฟุต) |
ประชากร (2012) | |
• ทั้งหมด | 1,435,113 คน |
• อันดับ | 69 |
• ความหนาแน่น | 930 คน/ตร.กม. (2,400 คน/ตร.ไมล์) |
[1][2] | |
ภาษา | |
• ราชการ | ภาษาฮินดี, ภาษาอูรดู, ภาษาอังกฤษ |
เขตเวลา | UTC+5:30 (IST) |
เว็บไซต์ | www |
พาราณสียังเป็นเมืองที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนาในหลายด้าน โดยมีอาณาเขตครอบคลุมถึงป่าอิสิปตนมฤคทายวัน ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงปฐมเทศนาแก่พระปัญจวัคคีย์ ซึ่งปัจจุบันเรียกว่า สารนาถ.[4] อันเป็นสังเวชนียสถานแห่งหนึ่ง ซึ่งตั้งอยู่ชานเมืองพาราณสี