แคปพาโดเชีย
From Wikipedia, the free encyclopedia
38°39′30″N 34°51′13″E แคปพาโดเชีย (กรีก: Καππαδοκία กัปปาโดเกีย [1]; อังกฤษ: Cappadocia /kæpəˈdoʊʃə/) แผลงมาจากคำในภาษากรีก “Καππαδοκία” (Kappadokía) คือภูมิภาคตอนกลางของประเทศตุรกีที่ส่วนใหญ่อยู่ในจังหวัดเนฟชีร์
ภูมิภาคโบราณแห่งอานาโตเลีย แคปพาโดเชีย | |
ภูเขา Aktepe ไม่ไกลจากเกอเรเมและภูมิภาคเขาหินแห่งแคปพาโดเชีย (มรดกโลกยูเนสโก) | |
ที่ตั้ง | ตะวันออกของอานาโตเลีย |
ฐานะของภูมิภาค: | กึ่งอิสระในรูปแบบต่าง ๆ มาจนถึงปี ค.ศ. 17 |
อดีตเมืองหลวง | ฮัททุชา |
จังหวัดโรมัน | แคปพาโดเชีย |
อุทยานแห่งชาติเกอเรเม และ ภูมิภาคเขาหินแห่งแคปพาโดเชีย * | |
---|---|
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก | |
ประเทศ | ตุรกี |
ภูมิภาค ** | รายชื่อแหล่งมรดกโลกในทวีปยุโรป |
ประเภท | ผสม |
เกณฑ์พิจารณา | i, iii, v, vii |
อ้างอิง | 357 |
ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
ขึ้นทะเบียน | ค.ศ. 1985 (คณะกรรมการสมัยที่ 9) |
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก |
“แคปพาโดเชีย” เป็นชื่อที่ปรากฏตลอดมาในประวัติศาสตร์ของคริสต์ศาสนาและเป็นชื่อที่ใช้โดยทั่วไปที่หมายถึงบริเวณที่เป็นที่น่าสนใจแก่นักท่องเที่ยว ในบริบทของภูมิภาคอันมีความน่าตื่นตาตื่นใจทางธรรมชาติ โดยเฉพาะภูมิสัณฐานที่มีลักษณะเป็นแท่ง ๆ คล้ายหอปล่องไฟ หรือ เห็ด (ปล่องไฟธรรมชาติ (fairy chimney)) และประวัติความเป็นมาทางประวัติศาสตร์อันเป็นเอกลักษณ์ของภูมิภาคอานาโตเลีย
ในสมัยของเฮอรอโดทัส กลุ่มชาติพันธุ์แคปพาโดเชียกล่าวว่าเป็นผู้ที่ตั้งถิ่นฐานอยู่ในภูมิภาคตั้งแต่ภูเขาทอรัสไปจนถึงบริเวณยูซีน (ทะเลดำ) ฉะนั้นแคปพาโดเชียในกรณีนี้จึงมีบริเวณทางตอนใต้จรดเทือกเขาทอรัส ที่เป็นพรมแดนธรรมชาติที่แยกจากซิลิเคีย, ทางตะวันออกโดยแม่น้ำยูเฟรทีสตอนเหนือและ ที่ราบสูงอาร์มีเนีย, ทางตอนเหนือโดยภูมิภาคพอนตัส และทางตะวันตกโดยภูมิภาคไลเคาเนีย และ กาเลเชียตะวันออก[2]: 13