แมวอิริโอโมเตะ
From Wikipedia, the free encyclopedia
แมวอิริโอโมเตะ (ชื่อวิทยาศาสตร์: Prionailurus bengalensis iriomotensis; อังกฤษ: Iriomote cat; ญี่ปุ่น: 西表山猫, อักษรโรมัน: Iriomote-yamaneko) เป็นแมวป่าขนาดพอกับแมวบ้าน ซึ่งอาศัยอยู่เฉพาะบนเกาะอิริโอโมเตะของญี่ปุ่น นักชีววิทยาหลายคนจัดว่าเป็น "ซากดึกดำบรรพ์มีชีวิต" เพราะไม่ได้เปลี่ยนแปลงจากรูปร่างดั้งเดิมมากนัก แมวอิริโอโมเตะเป็นหนึ่งในสัตว์ของวงศ์เสือและแมว (Felidae) ที่ใกล้สูญพันธุ์ที่สุดชนิดหนึ่งของโลก (บ้างจัดว่าเป็นชนิดย่อยของแมวดาว (P. bengalensis ซึ่งอยู่ในสกุลเดียวกัน) โดยมีจำนวนประชากรประเมินไว้น้อยกว่า 100 ตัว มีขนสีน้ำตาลเข้มและหางเป็นพวงดก และไม่สามารถหดเล็บเข้าได้[2]
แมวอิริโอโมเตะ | |
---|---|
ตัวอย่างสัตว์สตัฟฟ์ที่พิพิธภัณฑ์ธรรมชาติและวิทยาศาสตร์แห่งชาติ โตเกียว | |
สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
ขาดข้อมูล (กรุณาคัดลอกจากหน้านี้ในวิกิพีเดียภาษาอังกฤษ มาที่หน้านี้): ขาดแม่แบบอนุกรมวิธาน ทำตามขั้นตอนด้านบนเพื่อสร้าง |
Feloidea |
วงศ์: | เสือและแมว |
วงศ์ย่อย: | วงศ์ย่อยแมว |
สกุล: | สกุลแมวดาว |
สปีชีส์: | P. bengalensis |
สปีชีส์ย่อย: | P. b. iriomotensis |
Trinomial name | |
Prionailurus bengalensis iriomotensis (Imaizumi, 1967) | |
แผนที่แสดงการกระจายพันธุ์ |
นอกจากนี้แล้ว แมวอิริโอโมเตะยังรู้จักกันดีในภาษายาเอยามะว่า ยามามายา (ヤママヤー?, "แมวภูเขา"), ยามาปีกาเรีย (ヤマピカリャー?, "ภูเขาประกายตา") และ เมปีซูกาเรีย (メーピスカリャー?, "ประกายตา")[3][4]
แมวอิริโอโมเตะ หากินด้วยการจับสัตว์น้ำต่าง ๆ กินเป็นอาหาร ตามพื้นที่ชุ่มน้ำและป่าโกงกางบนเกาะอิริโอโมเตะได้มากถึง 70 ชนิด เป็นสัตว์ที่กินในเวลากลางคืน[5]