แอร์อินเดีย เที่ยวบินที่ 101
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แอร์อินเดีย เที่ยวบินที่ 101 เป็นเที่ยวบินโดยสารของแอร์อินเดีย เดินทางจากบอมเบย์ไปยังลอนดอน โดยจอดพักที่เดลี, เบรุต และเจนีวา ในเช้าวันที่ 24 มกราคม ค.ศ. 1966 เวลา 8:02 CET ขณะกำลังเข้าใกล้เจนีวา อากาศยานโบอิง 707 ได้บินชนเข้ากับเขามงบล็องในประเทศฝรั่งเศส โดยอุบัติเหตุ เป็นผลให้ลูกเรือและผู้โดยสารทั้งหมด รวม 117 คน เสียชีวิต ในบรรดาผู้เสียชีวิตนี้รวมถึงโหมี ชฮันคีร์ ภาภา ผู้ก่อตั้งและประธานคณะกรรมการพลังงานปรมาณูอินเดีย[1]
 จุดเครื่องบินตกของเที่ยวบิน 101 | |
| สรุปอุบัติเหตุ | |
|---|---|
| วันที่ | 24 มกราคม ค.ศ. 1966 |
| สรุป | ควบคุมการบินเข้าหาภูมิประเทศ |
| จุดเกิดเหตุ | มวลเขาสูงมงบล็อง ประเทศฝรั่งเศส 45°52′40″N 06°52′00″E |
| อากาศยานลำที่เกิดเหตุ | |
| ประเภทอากาศยาน | โบอิง 707–437 |
| ชื่ออากาศยาน | กังเจนชุงคา |
| ดําเนินการโดย | แอร์อินเดีย |
| ทะเบียน | VT-DMN |
| ต้นทาง | ท่าอากาศยานนานาชาติซาฮาร์ บอมเบย์ อินเดีย |
| จุดพักที่ 1 | ท่าอากาศยานนานาชาติเดลี นิวเดลี อินเดีย |
| จุดพักที่ 2 | ท่าอากาศยานนานาชาติเบรุต เบรุต เลบานอน |
| จุดพักสุดท้าย | ท่าอากาศยานนานาชาติเจนีวา เจนีวา สวิตเซอร์แลนด์ |
| ปลายทาง | ท่าอากาศยานฮีตโธรว์ ลอนดอน สหราชอาณาจักร |
| ผู้โดยสาร | 106 |
| ลูกเรือ | 11 |
| เสียชีวิต | 117 |
| รอดชีวิต | 0 |
อุบัติเหตุเกิดขึ้นที่ไม่กี่ร้อยฟุตจากจุดที่อากาศยานล็อกฮีด 749 คอนสเตลเลชัน ของแอร์อินเดีย เที่ยวบินที่ 245 ตกใน ค.ศ. 1950[2]
แอร์อินเดียเที่ยวบินที่ 101 จากบอมเบย์ไปลอนดอน ในวันที่เกิดเหตุให้บริการโดยเครื่องบินโบอิง 707 ทะเบียน VT-DMN ชื่อ Kangchenjunga[3] The Pilot-In-Command was an 18-year veteran, Captain Joe T. D'Souza.[4] หลังเดินทางออกจากบอมเบย์ เครื่องบินได้ลงจอดสองครั้งที่เดลี และเบรุต และขณะเกิดเหตุกำลังมุ่งหน้าไปยังเจนีวา[3] ที่ระดับการบิน 190 (19,000 ฟุต (5,800 เมตร)) ลูกเรือได้รับคำสั่งให้ลดระดับลงสู่ท่าอากาศยานนานาชาติเจนีวาหลังเครื่องบินผ่านเขามงบล็อง[3] กัปตันเครื่องลินคิดว่าเขาได้ขับผ่านเขามงบล็องมาแล้ว และได้เริ่มลดระดับเครื่องลงและบินชนเข้ากับมวลเขาสูงมงบล็องในประเทศฝรั่งเศส ใกล้กับ Rocher de la Tournette ที่ความสูง 4,750 เมตร (15,580 ฟุต) จากระดับน้ำทะเล[3][1] ผู้โดยสารทั้ง 106 คน และลูกเรือทั้ง 11 คน เสียชีวิต[1][2]
กล่องดำของเครื่องบินไม่ได้ถูกกู้คืน จึงไม่มีทางอื่นที่จะยืนยันได้ว่านักบินลดระดับลงก่อนที่จะถึงเขามงบล็อง เอกสารรั่วไหลบางฉบับเสนอว่าอากาศยานตกลงจากการเสียความดันอย่างรวดเร็ว (rapid decompression) ซึ่งเป็นผลจากการระเบิดของสินค้าในระวางบรรทุก เชื้อเพลิงของเครื่องกระจายเป็นบริเวณกว้างเกินกว่าที่จะมาจากการชนเข้ากับพื้นดิน[5]
ในบรรดาผู้โดยสารทั้ง 117 รายที่เสียชีวิตมี โหมี ชฮันคีร์ ภาภา ผู้ก่อตั้งและประธานคณะกรรมการพลังานปรมาณูอินเดีย[1]
เครื่องบินโบอิ้ง 707–437 VT-DMN บินครั้งแรกเมื่อวันที่ 5 เมษายน ค.ศ. 1961 และส่งมอบให้กับแอร์อินเดียเมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1961[6] ทำการบินรวม 16,188 ชั่วโมง[6] เครื่องถูกตั้งชื่อว่ากันเจนชุงคา ซึ่งเป็นชื่อของยอดเขาสูงบริเวณพรมแดนประเทศอินเดียกับเนปาล
ซากส่วนใหญ่ของเครื่องบินยังคงอยู่ที่จุดที่เกิดเหตุ ในปี 2008 นักไต่เขาคนหนึ่งได้ค้นพบซากของหนังสือพิมพ์อินเดียที่ระบุวันที่ 23 มกราคม ค.ศ. 1966 ตรงจุดที่เกิดเหตุ[7]
เกรกอรี ดักลาส (Gregory Douglas) นักทฤษฎีสมคบคิด[8][9] และผู้ปฏิเสธการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิวของฮิตเลอร์[10] อ้างว่าได้สื่อสารทางโทรศัพท์กับอดีตเจ้าหน้าที่ซีไอเอ รอเบิร์ต คราวลีย์ ในปี 1993 และตีพิมพ์บทสนทนานี้เป็นหนังสือ Conversations with the Crow ในปี 2013 ในหนังสือนี้ ดักลาสเขียนว่าคราวลีย์ระบุว่าซีไอเอเป็นผู้รับผิดชอบการลอบสังหารภาภา เช่นเดียวกับนายกรัฐมนตรีอินเดีย ลาล พหาทูร ศาสตรี ในปี 1966 ห่างกันเพียงสิบสามวัน โดยมีจุดหมายเพื่อยับยั้งโครงการนิวเคลียร์ของอินเดีย[11]
ในวันที่ 21 สิงหาคม ค.ศ. 2012 มีผู้ค้นพบกระเป๋าจดหมายทูตหนัก 9-กิโลกรัม (20-ปอนด์) ประทับตรา "On Indian Government Service, Diplomatic Mail, Ministry of External Affairs" (อยู่ในบริการของรัฐบาลอินเดีย, จดหมายทูต, กระทรวงการต่างประเทศ) และได้นำไปส่งมอบให้กับตำรวจที่ Chamonix[12][13] เจ้าหน้าที่รัฐของสถานทูตอินเดียในปารีสได้รับกระเป๋าจดหมายนี้ไว้ในความดูแล และพบว่ากระเป๋านี้เป็นกระเป๋าจดหมายการทูต "ชนิด C" สำหรับหนังสือพิมพ์, วารสาร และจดหมายส่วนบุคคล กระเป๋าจดหมายชนิดนี้ได้ถูกยกเลิกไปแล้วในปัจจุบัน ในขณะที่ "ชนิด A" (ข้อมูลลับสุดยอด) และ "ชนิด B" (การสื่อสารทางการ) ยังคงใช้อยู่[14] ในบรรดาเอกสารที่พบในกระเป๋าจดหมายนั้นยังรวมถึงหนังสือพิมพ์ของ The Hindu และ The Statesman จากเดือนมกราคม ค.ศ. 1966, ปฏิทินของแอร์อินเดีย และจดหมายส่วนบุคคลที่จ่าหน้าถึงกงสุลใหญ่ประจำนครนิวยอร์ก C.J.K. Menon[15]
ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2013 นักไต่เขาชาวฝรั่งเศสพบกล่องโลหะที่มีตราของแอร์อินเดียใกล้กับจุดเกิดเหตุ ภายในกล่องมีทั้งทับทิม, แซฟฟายร์ และมรกต มูลค่ารวมกว่า €245,000, เขาได้นำกล่องนี้ไปส่งคืนแก่ตำรวจเพื่อหาเจ้าของโดยชอบธรรมต่อไป[7][16] แต่เนื่องจากไม่สามารถหาเจ้าของโดยชอบธรรมของอัญมณีเหล่านี้ได้ ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2021 อัญมณีในกล่องจึงถูกแบ่งครึ่งระหว่างนักไต่เขาคนนี้ และกับคอมมูน Chamonix ซึ่งได้รับเงินไปฝ่ายละ €75,000[17]
ในปี 2017 นักไต่เชาชาวสวิส Daniel Roche ผู้ซึ่งได้ไปค้นหาธารน้ำแข็งบอซง เพื่อหาซากจากแอร์อินเดียเที่ยวบิน 245 และ 101 ได้พบกับซากมนุษย์และซากเครื่องบิน ซึ่งรวมถึงเครื่องยนต์ของโบอิง 707[18] ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2020 มีผู้พบหนังสือพิมพ์จากปี 1966 ในสภาพดีเยี่ยม หลังธารน้ำแข็งละลาย[19]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
