องศาฟาเรนไฮต์

องศาฟาเรนไฮต์ คือหน่วยมาตรวัดอุณหภูมิชนิดหนึ่ง ตั้งชื่อตามนักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน กาเบรียล ฟาเรนไฮต์ (ค.ศ. 1686-1736) ผู้เสนอระบบมาตรวัดอุณหภูมินี้เมื่อปี ค.ศ.1724^[1] องศาฟาเรนไฮต์เขียนย่อโดยใช้สัญลักษณ์ °F โดยที่ค่าสเกลองศาฟาเรนไฮต์ถััมีจุดอ้างอิงต่ำสุดที่ 0°F เป็นอุณหภูมิจุดเยือกแข็งของ น้ำ น้ำแข็ง และ เกลือแอมโมเนียมคลอไรด์^[2] องศาฟาเรนไฮต์เป็นมาตรวัดอุณหภูมิแรกที่มีการใช้งานกันอย่างแพร่หลาย

องศาฟาเรนไฮต์
เทอร์โมมิเตอร์ที่มีหน่วยแบบองศาเซลเซียส (ด้านในวงกลม) และ องศาฟาเรนไฮต์ (ด้านนอกวงกลม) องศาฟาเรนไฮต์นิยมใช้ในสหรัฐอเมริกาและไลบีเรีย รวมถึงดินแดนใต้อาณัติของสหรัฐอเมริกาในปัจจุบัน
ข้อมูลทั่วไป
ระบบการวัด	หน่วยจารีตประเพณีของสหรัฐอเมริกา
เป็นหน่วยของ	อุณหภูมิ
สัญลักษณ์	°F
ตั้งชื่อตาม	ดาเนียล กาเบรียล ฟาเรนไฮต์
การแปลงหน่วย
1 °F ใน ...	... มีค่าเท่ากับ ...
หน่วยเอสไอ	5/9(x − 32) °C
หน่วยฐานเอสไอ	5/9(x − 32) + 273.15 K
องศาสัมบูรณ์	x + 459.67 °Ra

ในปัจจุบัน องศาฟาเรนต์ไฮต์ใช้จุดแข็งและจุดเดือดของน้ำเป็นจุดอ้างอิง โดยมีจุดเยือกแข็งอยู่ที่ 32°F และ มีจุดเดือดที่ 212°F โดยที่มีระยะห่างระหว่างจุดเยือกแข็งกับจุดเดือดของน้ำคือ 180 องศา ณ ความดันบรรยากาศมาตรฐาน ณ ระดับน้ำทะเล

โดยเมื่อเปรียบเทียบกับองศาเซลเซียส อุณภูมิที่เพิ่มขึ้น 1 32°F มีค่าเท่ากับ 5/9 (ประมาณ 0.56) ของ 1°C (ซึ่งก็คือ 1 เคลวิน) และที่ระดับอุณหภูมิ -40 °F จะมีค่าเท่ากับ -40 °C

ในปัจจุบัน

ฟาเรนไฮต์เป็นมาตรวัดอุณหภูมิอย่างเป็นทางการในสหรัฐอเมริกา รวมถึงดินแดนใต้อารักขา และประเทศอื่น ๆ ที่มีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่ใกล้ชิดกับสหรัฐอเมริกาในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ประกอบด้วย ประเทศปาเลา, ประเทศสหพันธรัฐไมโครนีเซีย, ประเทศหมู่เกาะมาร์แชล, หมู่เกาะเคย์แมน (ดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร) และ ประเทศไลบีเรีย ดินแดนหมู่เกาะที่เป็นดินแดนโพ้นทะเลของสหราชอาณาจักร (UK) จำนวนหนึ่งยังคงใช้องศาฟาเรนไฮต์เคียงข้างเซลเซียส ประกอบด้วย หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน, มอนต์เซอร์รัต, แองกวิลลา และ เบอร์มิวดา ส่วนประเทศแอนติกาและบาร์บูดา และเกาะอื่น ๆ  เช่น ประเทศเซนต์คิตส์และเนวิส, ประเทศบาฮามาส และ ประเทศเบลิซ ใช้ทั้งองศาฟาเรนต์ไฮต์และองศาเซลเซียส ประเทศอื่น ๆ ที่เหลือทั้งหมดบนโลกใช้องศาเซลเซียส ซึ่งตั้งชื่อตามนักดาราศาสตร์ชาวสวีเดน แอนเดอร์ เซลเซียส^[3]

ในอดีต ประเทศสหราชอาณาจักรบริเต็นใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ (ประเทศอังกฤษ) มีการใช้มาตรวัดอุณหภูมิ แบบองศาฟาเรนไฮต์ ในหน่วยวัดแบบอังกฤษ ร่วมกับมาตรวัดอื่น ๆ เช่น ไมล์ ปอนด์ แต่ในปัจจุบัน ประเทศอังกฤษได้หันมาใช้หน่วยวัดของระบบเอสไอ (SI) แทน ทำให้ได้มีการเปลี่ยนมาใช้สเกลค่าวัดอุณหภูมิเซลเซียสและเคลวิน แทนองศาฟาเรนไฮต์^[4]

  ประเทศที่ใช้หน่วยฟาเรนไฮต์

  ประเทศที่ใช้ทั้งสองหน่วย

  ประเทศที่ใช้หน่วยเซลเซียส

การแปลงหน่วยเป็นมาตรวัดอุณหภูมิอื่น

การแปลงหน่วยอุณภูมิระหว่างหน่วยองศาฟาเรนไฮต์ และ องศาเซลเซียส, องศาโรเมอร์, องศาแรงคิน และ เคลวิน:^[5]

จาก	เป็น	สูตร
องศาฟาเรนไฮต์	องศาเซลเซียส	${\displaystyle C=(F-32)/1.8\!}$
องศาเซลเซียส	องศาฟาเรนไฮต์	${\displaystyle F=1.8\times C+32\,\!}$
องศาฟาเรนไฮต์	เคลวิน	${\displaystyle K=(F-32)/1.8+273.15=(F+459.67)/1.8\,\!}$
เคลวิน	องศาฟาเรนไฮต์	${\displaystyle F=1.8(K-273.15)+32={\frac {9}{5}}K-459.67\,\!}$
องศาฟาเรนไฮต์	องศาแรงกิน	${\displaystyle Ra=F+459.67\,\!}$
องศาแรงคิน	องศาฟาเรนไฮต์	${\displaystyle F=Ra-459.67\,\!}$
องศาฟาเรนไฮต์	องศาโรเมอร์	${\displaystyle Re={\frac {(F-32)}{2.25}}\,\!}$
องศาโรเมอร์	องศาฟาเรนไฮต์	${\displaystyle F=(2.25)Re+32\,\!}$

การเปรียบเทียบองศาฟาเรนไฮต์กับมาตรวัดอุณหภูมิอื่น

	เคลวิน	องศาเซลเซียส	องศาฟาเรนไฮต์	องศาแรงคิน	องศาเดลิเซิล	องศานิวตัน	องศาโรเมอร์	องศาเรอเมอร์
ศูนย์สัมบูรณ์	0	−273.15	−459.67	0	559.725	−90.14	−218.52	−135.90
อุณภูมิของน้ำแข็ง น้ำ และ เกลือของฟาเรนไฮต์	255.37	−17.78	0	459.67	176.67	−5.87	−14.22	−1.83
จุดเยือกแข็งของน้ำ (ณ ระดับน้ำทะเล)	273.15	0	32	491.67	150	0	0	7.5
อุณหภูมิเฉลี่ยของร่างกายมนุษย์	310.0	36.8	98.2	557.9	94.5	12.21	29.6	26.925
จุดเดือดของน้ำ (ณ ระดับน้ำทะเล)	373.15	100	212	671.67	0	33	80	60
จุดหลอมเหลวของไททาเนียม (ณ ระดับน้ำทะเล)	1941	1668	3034	3494	−2352	550	1334	883
อุณหภูมิของพื้นผิวดวงอาทิตย์	5800	5526	9980	10440	−8140	1823	4421	2909

เปรียบเทียบระหว่างฟาเรนไฮต์กับอุณหภูมิอื่น ๆ