กรีโกรี ซีโนเวียฟ

ในชื่อซึ่งตั้งตามธรรมเนียมภาษากลุ่มสลาฟตะวันออกนี้ นามสกุลที่แปลงมาจากชื่อบิดาคือ เยฟเซเยวิช ส่วนนามสกุลของตระกูลคือ ซีโนเวียฟ

กรีโกรี เยฟเซเยวิช ซีโนเวียฟ^[a] (นามแรกเกิด ออฟเซย์-เกียร์ชอน อะโรโนวิช ราโดมึสล์สกี;^[b] 23 กันยายน [ตามปฎิทินเก่า: 11 กันยายน] ค.ศ. 1883 – 25 สิงหาคม ค.ศ. 1936) เป็นนักปฏิวัติชาวรัสเซียและนักการเมืองโซเวียต สมาชิกบอลเชวิคเก่า และเป็นหนึ่งในผู้นำคนสำคัญที่บทบาทในช่วงต้นของสหภาพโซเวียต ซึ่งเขาดำรงตำแหน่งประธานองค์การคอมมิวนิสต์สากล (โคมินเทิร์น) ตั้งแต่ ค.ศ. 1919 ถึง ค.ศ. 1926

กรีโกรี ซีโนเวียฟ
Григорий Зиновьев
ซีโนเวียฟ เมื่อ ค.ศ. 1920
ประธานคอมมิวนิสต์สากล
ดำรงตำแหน่ง 2 มีนาคม ค.ศ. 1919 – 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 1926
ก่อนหน้า	สถาปนาตำแหน่ง
ถัดไป	นีโคไล บูฮาริน
ประธานสภาโซเวียตเปโตรกราด
ดำรงตำแหน่ง 13 ธันวาคม ค.ศ. 1917 – 26 มีนาคม ค.ศ. 1926
ก่อนหน้า	เลออน ทรอตสกี
ถัดไป	ยกเลิกตำแหน่ง
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	ออฟเซย์-เกียร์ชอน อะโรโนวิช ราโดมึสล์สกี 23 กันยายน ค.ศ. 1883(1883-09-23) เยลีซาเวตกราด จักรวรรดิรัสเซีย (ปัจจุบันคือกรอปึวนึตสกึย ประเทศยูเครน)
เสียชีวิต	25 สิงหาคม ค.ศ. 1936(1936-08-25) (52 ปี) มอสโก รัสเซียโซเวียต สหภาพโซเวียต
สาเหตุการเสียชีวิต	การประหารชีวิตด้วยการยิง
เชื้อชาติ	รัสเซีย (ค.ศ. 1883–1936) โซเวียต (ค.ศ. 1917–1936)
พรรคการเมือง	พรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (ค.ศ. 1901–1903) พรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซีย (บอลเชวิค) (ค.ศ. 1903–1918) พรรคคอมมิวนิสต์รัสเซีย (บอลเชวิค) (ค.ศ. 1918–1927, ค.ศ. 1928–1932, ค.ศ. 1933–1934)

ซีโนเวียฟเกิดที่ดินแดนยูเครน (ณ ตอนนั้นยังคงเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิรัสเซีย) ในครอบครัวชาวยิว เขาเข้าร่วมพรรคแรงงานสังคมประชาธิปไตยรัสเซียใน ค.ศ. 1901 เมื่อพรรคเกิดการแตกแยกทางอุดมการณ์ใน ค.ศ. 1903 เขาได้สนับสนุนฝ่ายบอลเชวิคและกลายเป็นหนึ่งในผู้ร่วมงานที่ใกล้ชิดที่สุดของวลาดีมีร์ เลนิน เขาใช้เวลาช่วงการเนรเทศร่วมกับเลนินและเดินทางกลับรัสเซียภายหลังการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ใน ค.ศ. 1917 โดยก่อนหน้าที่จะเกิดการปฏิวัติเดือนตุลาคม ซีโนเวียฟและเลฟ คาเมเนฟ คัดค้านการยึดอํานาจโดยใช้กำลัง เป็นเหตุให้ตัวเขาเริ่มไม่ได้รับความไว้วางใจจากเลนิน ในช่วงการป่วยระยะสุดท้ายและภายหลังอสัญกรรมของเลนินใน ค.ศ. 1924 ซีโนเวียฟจึงเป็นพันธมิตรร่วมกับคาเมเนฟและโจเซฟ สตาลิน ในการต่อต้านเลออน ทรอตสกี อย่างไรก็ตาม พันธมิตรทั้งสามได้แตกสลายลงและใน ค.ศ. 1926 ซีโนเวียฟและคาเมเนฟจึงเข้าร่วมในแนวร่วมฝ่ายค้านของทรอตสกีเพื่อต่อต้านสตาลิน ซีโนเวียฟถูกขับออกจากพรรคใน ค.ศ. 1927 และต่อมาไม่นานเขาจึงได้รับการยอมรับอีกครั้งหลังจากยอมจํานนต่อสตาลิน

หลังจากการลอบสังหารเซียร์เกย์ คีรอฟ พันธมิตรที่ใกล้ชิดของสตาลินเมื่อ ค.ศ. 1934 ซีโนเวียฟถูกกล่าวหาว่าสมรู้ร่วมคิดในการลอบสังหาร จึงถูกตัดสินว่ามีความผิดและได้รับโทษจําคุกสิบปี ขณะถูกคุมขังในปี ค.ศ. 1936 ซีโนเวียฟถูกกล่าวหาว่าทรยศต่อสตาลินในระหว่างการกวาดล้างใหญ่ และทำให้เขาถูกตัดสินประหารชีวิตภายหลังการพิจารณาคดีในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1936

หมายเหตุ

1. รัสเซีย: Григорий Евсеевич Зиновьев, อักษรโรมัน: Grigóriy Yevséyevich Zinóv'yev, เสียงอ่านภาษารัสเซีย: [ɡrʲɪˈɡorʲɪj (j)ɪfˈsʲe(j)ɪvʲɪdʑ zʲɪˈnovʲjɪf], ทับศัพท์ตามระบบหอสมุดรัฐสภา: Grigorii Evseevich Zinov'ev
2. รัสเซีย: Овсей-Гершон Аронович Радомысльский

งานเขียน

• Leggett, George (1986). The Cheka: Lenin's Political Police. New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-822862-7.
• Boi za Peterburg: Dve Rechi (The Fight for St. Petersburg: Two Speeches). With Leon Trotsky. St. Petersburg: Gosudarstvennoe Izdatel'stvo, 1920.
• Leninizm: Vvedenie i izuchenie Leninizma (Leninism: Introduction to the Study of Leninism). Leningrad: Gosudarstvennoe Izdatel'stvo, 1925.

หนังสืออ่านเพิ่ม

ดูเพิ่ม: Bibliography of the Russian Revolution and Civil War และ Bibliography of Stalinism and the Soviet Union

• Corney, Frederick C. (ed.), Trotsky's Challenge: The "Literary Discussion" of 1924 and the Fight for the Bolshevik Revolution. [2016] Chicago: Haymarket Books, 2017.
• McDermott, Kevin, and Jeremy Agnew. The Comintern: a history of international communism from Lenin to Stalin (Macmillan International Higher Education, 1996).

แหล่งข้อมูลอื่น

• "Zinoviev, Grigori" . Encyclopædia Britannica (12th ed.). 1922.

• Grigory Zinoviev Archive, part of Marxists Internet Archive.
• Anatol Lunacharsky on Zinoviev.
• Leon Trotsky on Zinoviev and Lev Kamenev