การพิพากษาครั้งสุดท้าย

การพิพากษาครั้งสุดท้าย^[1] (อังกฤษ: Last Judgment)^[a][b] เป็นแนวคิดที่พบได้ในศาสนาอับราฮัมและฟราโชเกอเรอตีของศาสนาโซโรอัสเตอร์

การพิพากษาครั้งสุดท้าย แกะสลักบนประตูกลางของอาสนวิหารอาเมียง ประเทศฝรั่งเศส

ศาสนาคริสต์ถือว่าการมาครั้งที่สองของพระเยซูเป็นการพิพากษาครั้งสุดท้ายที่พระเจ้าทรงพิพากษาบรรดาประชาชาติต่าง ๆ^[2] ทำให้บางส่วนได้รับความช่วยเหลือ ในขณะที่อีกส่วนถูกสาปแช่ง ศาสนาคริสต์บางนิกายเชื่อว่าประชาชาติส่วนใหญ่ได้รับความช่วยเหลือ บางส่วนเชื่อว่าประชาชาติส่วนใหญ่จะถูกสาปแช่ง และบางส่วนเชื่อว่าไม่มีใครทราบจำนวนผู้ที่ได้รับความช่วยเหลือและถูกสาปแช่ง แนวคิดการพิพากษาครั้งสุดท้ายพบได้ในพระวรสารในสารบบทั้งหมด โดยเฉพาะในพระวรสารนักบุญมัทธิว ธรรมเนียมในศาสนาคริสต์ก็ปรากฏในศาสนาอิสลามที่มีการระบุถึงวันนี้ในอัลกุรอานหลายซูเราะฮ์ ตามการตีความในบางรูปแบบ

หัวข้อการพิพากษาครั้งสุดท้ายเป็นที่นิยมทำในงานศิลปะต่าง ๆ

ในศาสนายูดาห์

ในศาสนาคริสต์

ในคัมภีร์ไบเบิลระบุว่าพระเจ้าทรงกำหนดวันหนึ่งไว้เพื่อจะพิพากษาโลก^[3] และวันแห่งการพิพากษานั้นจะยาวนานหนึ่งพันปี^[4] พระเจ้าจะทรงทำลายองค์ประกอบต่างๆของสังคมมนุษย์ที่เสื่อมทรามและกำจัดคนชั่ว ผู้รอดชีวิตจากอวสานของยุคนี้คือ "คนเป็น" ที่จะถูกพิพากษา^[5] ในช่วงการพิพากษาซึ่งยาวนานหนึ่งพันปีนั้น พระเยซูพร้อมด้วยชายและหญิง 144,000 คนที่ถูกปลุกขึ้นจากตายสู่ชีวิตในสวรรค์จะปกครองแผ่นดินโลก^[6] ในวันพิพากษา ซาตานและเหล่าผีปิศาจจะถูกจำกัดไม่ให้มีอำนาจครอบงำกิจการของมนุษย์^[7]

ในศาสนาอิสลาม

ดูเพิ่ม

• เทววิทยาศาสนาคริสต์
• อวสานวิทยา
• วันพระพิโรธ