ชำนาญ ยุวบูรณ์

ชำนาญ ยุวบูรณ์ (20 ตุลาคม พ.ศ. 2457 - 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2558) เป็นอดีตผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครคนแรก (ขณะนั้นใช้ชื่อว่า นายกเทศมนตรีนครกรุงเทพ^[1]) ซึ่งมาจากการแต่งตั้งโดยกระทรวงมหาดไทย^[2] ก่อนเกิดเหตุการณ์ 14 ตุลา ก่อนที่จะมีการเปลี่ยนแปลงมาใช้ระบบการเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชนในปีพ.ศ. 2518

ชำนาญ ยุวบูรณ์ ม.ป.ช., ม.ว.ม., ท.จ.
ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร คนที่ 1
ดำรงตำแหน่ง 1 มกราคม พ.ศ. 2516 – 22 ตุลาคม พ.ศ. 2516 (295 วัน)
ถัดไป	อรรถ วิสูตรโยธาภิบาล
หัวหน้าพรรคท้องถิ่นก้าวหน้า
ดำรงตำแหน่ง 15 มกราคม พ.ศ. 2514 – 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514 (306 วัน)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	20 ตุลาคม พ.ศ. 2457 จังหวัดอ่างทอง ประเทศสยาม
เสียชีวิต	1 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 (100 ปี) กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
พรรคการเมือง	ท้องถิ่นก้าวหน้า (2514)
คู่สมรส	วลี ยุวบูรณ์
บุตร	8 คน

ประวัติ

ชำนาญ ยุวบูรณ์ เกิดวันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2457 ที่อำเภอสามโก้ จังหวัดอ่างทอง​^[3] เข้าศึกษาระดับชั้นมัธยมศึกษาที่โรงเรียนวัดราชาธิวาสและโรงเรียนวัดสุทธิวราราม

ภายหลังได้เข้าศึกษาต่อในชั้นปีที่ 1 คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย รุ่นแพแตก (พ.ศ. 2475-2476) กล่าวคือคณะถูกยุบระหว่างมีการเรียนการสอน จึงต้องโอนไปศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์และการเมือง จนสำเร็จการศึกษาตั้งแต่ระดับปริญญาตรีจนถึงปริญญาเอก โดยเป็นผู้สำเร็จการศึกษาระดับดุษฎีบัณฑิตสาขารัฐศาสตร์คนแรกของมหาวิทยาลัยในประเทศไทย นอกจากนี้ ท่านยังได้รับวุฒิการศึกษาขั้นสูงด้านกฎหมายปกครอง และปริญญาเอก Docteur en Droit de L’Université จากมหาวิทยาลัยปารีส ประเทศฝรั่งเศส^[4]

เคยดำรงตำแหน่งอธิบดีกรมการปกครอง นายกสมาคมธรรมศาสตร์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ และประธานบริหารบรษัท สามพราน ริเวอร์ไซด์ (สวนสามพราน) จำกัด รวมถึงเคยตั้งพรรคการเมืองขึ้นในปีพ.ศ. 2514 ชื่อว่าพรรคท้องถิ่นก้าวหน้า

ชีวิตครอบครัวสมรสกับ คุณหญิงวลี ยุวบูรณ์ มีบุตรธิดา 8 คน

ชำนาญ ยุวบูรณ์ ถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ด้วยโรคชรา สิริอายุได้ 100 ปี 8 เดือน^[5] มีพิธีพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ณ วัดมกุฏกษัตริยารามราชวรวิหาร

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

ชำนาญ ยุวบูรณ์ ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ทั้งไทยและต่างประเทศ ดังนี้

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ไทย

• พ.ศ. 2510 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[6]
• พ.ศ. 2507 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[7]
• พ.ศ. 2508 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้า (ท.จ.) (ฝ่ายหน้า)^[8]
• พ.ศ. 2513 – เหรียญพิทักษ์เสรีชน ชั้นที่ 2 ประเภทที่ 2 (ส.ช.)^[9]
• พ.ศ. 2501 – เหรียญราชการชายแดน (ช.ด.)^[10]
• พ.ศ. 2502 – เหรียญจักรพรรดิมาลา (ร.จ.พ.)^[11]
• พ.ศ. 2510 – เหรียญลูกเสือสดุดี ชั้นที่ 1^[12]
• พ.ศ. 2499 – เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 9 ชั้นที่ 3 (ภ.ป.ร.3)^[13]
• พ.ศ. 2511 – เหรียญราชรุจิทอง รัชกาลที่ 9 (ร.จ.ท.9)^[14]
• พ.ศ. 2493 – เหรียญพระราชพิธีบรมราชาภิเษก รัชกาลที่ 9 (ร.ร.ศ.9)
• พ.ศ. 2500 – เหรียญงานฉลอง 25 พุทธศตวรรษ
• พ.ศ. 2524 – เหรียญกาชาดสมนาคุณ ชั้นที่ 1 (เหรียญทอง)

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ

•  อาร์เจนตินา :
  • พ.ศ. 2505 – เครื่องอิสริยาภรณ์นายพลซาน มาร์ติน ผู้ปลดปล่อย ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์^[15]
•  เยอรมนีตะวันตก :
  • พ.ศ. 2506 – เครื่องอิสริยาภรณ์คุณธรรมแห่งสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี ชั้นที่ 2^[16]
•  เนเธอร์แลนด์ :
  • พ.ศ. 2507 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์ออเรนจ์-นัสเซา ชั้นที่ 2^[17]
•  เดนมาร์ก :
  • พ.ศ. 2507 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์แดนเนอโบร ชั้นที่ 3^[18]
•  เบลเยียม :
  • พ.ศ. 2507 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์มงกุฎเบลเยียม ชั้นที่ 2^[19]
•  มาเลเซีย :
  • พ.ศ. 2507 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์ปังกวน เนการา ชั้นที่ 3^[20]
•  เกาหลีใต้ :
  • พ.ศ. 2509 – เครื่องอิสริยาภรณ์กิตติคุณด้านการบริการ ชั้นที่ 1^[21]
•  สวีเดน :
  • พ.ศ. 2509 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์ดาวขั้วโลก ชั้นที่ 2 ทวีติยาภรณ์^[21]
•  นอร์เวย์ :
  • พ.ศ. 2509 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์นักบุญโอลาฟ ชั้นที่ 2 ทวีติยาภรณ์^[21]
•  ออสเตรีย :
  • พ.ศ. 2510 – เครื่องอิสริยาภรณ์กิตติคุณแห่งสาธารณรัฐออสเตรีย ชั้นที่ 1 มหาอิสริยาภรณ์เงิน^[22]