ทะเลสาบติติกากา

ทะเลสาบติติกากา (สเปน: Lago Titicaca) เป็นทะเลสาบน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดในทวีปอเมริกาใต้ ตั้งอยู่บนเทือกเขาแอนดีส บริเวณชายแดนของประเทศเปรูและประเทศโบลิเวีย ด้วยระดับความสูงเฉลี่ย 3,810 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล^[1] ทำให้ทะเลสาบติติกากาเป็นทะเลสาบที่สามารถเดินเรือทางพาณิชย์ที่สูงที่สุดในโลก

ที่ตั้งและขนาด

แผนที่ทะเลสาบติติกากา

ทะเลสาบติติกากาตั้งอยู่ในแคว้นปูโนทางตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศเปรูและในแคว้นลาปาซทางตะวันตกของประเทศโบลิเวีย ครอบคลุมพื้นที่ 8,372 ตารางกิโลเมตร ประกอบด้วยทะเลสาบย่อย 2 แห่งซึ่งเชื่อมต่อด้วยช่องแคบติกินาซึ่งมีระยะห่างประมาณ 800 เมตร ชูกุยโต (หรือทะเลสาบใหญ่) มีความลึกสูงสุดประมาณ 284 เมตร และความลึกเฉลี่ยประมาณ 107 เมตร ส่วนทะเลสาบวิญไญมาร์กา (หรือทะเลสาบเล็ก) มีความลึกสูงสุดประมาณ 40 เมตร และความลึกเฉลี่ยประมาณ 9 เมตร^[2]

เกาะ

เกาะอูโรส ซึ่งเป็นเกาะที่สร้างจากต้นโตโตรา

ภายในทะเลสาบติติกากานอกจากจะมีเกาะน้อยใหญ่รวม 41 เกาะ เช่น เกาะอามันตานี เกาะตากิเล เกาะแห่งพระอาทิตย์ (Isla del Sol) เกาะซูริกิ แล้วยังมีเกาะอูโรส ซึ่งเป็นเกาะที่มนุษย์สร้างขึ้นอีกด้วย

เกาะแห่งพระอาทิตย์ (Isla del Sol)

เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดเกาะหนึ่งในทะเลสาบ อยู่ในเขตประเทศโบลิเวีย ในบางตำนานกล่าวว่าเกาะนี้เป็นที่อาศัยของพระอาทิตย์

เกาะอูโรส

เกาะอูโรสเป็นเกาะที่ชาวอูโรสสร้างขึ้นจากการใช้ต้นโตโตราที่มีอยู่ทั่วไปในทะเลสาบติติกากา เกาะถูกยึดไว้ด้วยเชือกผูกไม้ที่ปักอยู่กับพื้นของทะเลสาบ ชาวอูโรสต้องซ่อมแซมเกาะโดยการเพิ่มต้นโตโตราจากด้านบนอยู่เรื่อย ๆ เพราะส่วนที่อยู่ใต้น้ำจะค่อย ๆ เน่าตามกาลเวลา