บรอน สโตรว์แมน

อดัม โจเซฟ เชร์ (Adam Joseph Scherr; 6 กันยายน ค.ศ. 1983) นักมวยปล้ำอาชีพและนักเล่นกล้ามชาวอเมริกันที่รู้จักในWWEภายใต้ชื่อ บรอน สโตรว์แมน (Braun Strowman)

บรอน สโตรว์แมน
ชื่อเกิด	Adam Joseph Scherr[1]
เกิด	(1983-09-06) 6 กันยายน ค.ศ. 1983 (41 ปี)[1] Sherrills Ford, North Carolina, U.S.
การศึกษา	Bandys High School
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียน	Adam Scherr Braun Stowman[2] Braun Strowman
ส่วนสูง	6 ฟุต 8 นิ้ว (203 เซนติเมตร)[3]
น้ำหนัก	385 ปอนด์ (175 กิโลกรัม)[3]
มาจาก	Sherills Ford, North Carolina
ฝึกหัดโดย	Scott Pieroni
เปิดตัว	December 19, 2014[4]

ประวัติ

ในรอว์ 24 สิงหาคม 2015 บรอนได้เปิดตัวครั้งแรกในฐานะสมาชิกคนใหม่ของเดอะไวแอ็ตต์แฟมิลีโดยการออกมาเล่นงานโรแมน เรนส์และดีน แอมโบรส^[5][6][7] WWE draft วันที่ 19 กรกฎาคม 2016 บรอนได้ถูกดราฟท์ไปอยู่ค่ายรอว์ ทำให้ต้องแยกทีมกับไวแอ็ตต์แฟมิลีที่ไปอยู่ค่ายสแมคดาวน์^[8]

ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 34บรอนได้คว้าแชมป์รอว์แท็กทีม WWEจากซีซาโรและเชมัสเป็นเข็มขัดแชมป์เส้นแรกโดยจับคู่กับนิโคลัสเด็กวัย 10 ขวบที่เป็นคนดูในสนาม^[9] ซึ่งแท้จริงแล้วเป็นลูกชายของกรรมการ จอห์น โคน ก่อนจะสละแชมป์คืนต่อมาเพราะนิโคลัสติดเรียนหนังสือ^[10]

บรอนได้เป็นผู้ชนะแมตช์เกรเทสต์ รอยัลรัมเบิล 50 คนครั้งแรกในประวัติศาสตร์พร้อมทั้งคว้าถ้วยรางวัลและเข็มขัดแชมป์^[11][12] ซึ่งบรอนยังได้ทำสถิติเหวี่ยงคู่ต่อสู้ลงจากเวทีมากที่สุดในแมตช์เดียวถึง 13 คน ทำลายสถิติเดิมของโรแมน เรนส์ที่ทำไว้ 12 คน^[13]

ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2018)บรอนได้คว้ากระเป๋าสัญญาสิทธิ์ในการท้าชิงแชมป์ยูนิเวอร์แซล WWE ที่ไหน เมื่อไร เวลาใดก็ได้ เพียง 1 ครั้ง ภายใน 1 ปี โดยบรอนประกาศใช้สิทธิ์ชิงแชมป์กับโรแมน เรนส์ในกติกาเฮลอินเอเซล (2018)แต่จบลงแบบไม่มีผลการตัดสินเพราะบร็อก เลสเนอร์ออกมาป่วนและจับทั้งคู่ใส่ F-5 ทำให้บรอนเสียสิทธิ์กระเป๋าไปฟรีๆ

ใน TLC 2018 บรอนได้ชนะ GM(ผู้จัดการทั่วไป) ของ Raw แบรอน คอร์บิน ทำให้ได้สิทธิ์ชิงแชมป์ยูนิเวอร์แซลกับเลสเนอร์อีกครั้งในรอยัลรัมเบิล 2019 และทำให้คอร์บินถูกปลดออกจากตำแหน่ง GM^[14] แต่บรอนก็ถูกตัดสิทธิ์โดยวินซ์ แม็กแมนจากการที่ไปทำลายรถลีมูซีนของวินซ์^[15] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 35 บรอนได้เป็นผู้ชนะแบตเทิลรอยัลคว้าถ้วยรางวัล André the Giant Memorial Trophy^[16]

ในเดือนสิงหาคม 2019 บรอนได้ค้วาแชมป์รอว์แท็กทีมร่วมกับแชมป์ยูนิเวอร์แซลอย่าง เซท รอลลินส์^[17] และได้ท้าชิงแชมป์ยูนิเวอร์แซลกับรอลลินส์ใน Clash of Champions แต่ก็ยังไม่สามารถคว้ามาได้ ซึ่งก่อนหน้านั้นในคืนเดียวกันทั้งคู่ก็เสียแชมป์แท็กทีมให้ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์และรอเบิร์ต รู้ด^[18] ก่อนจะไปเปิดศึกกับนักชกมวยไร้พ่ายอย่าง Tyson Fury และได้ถูกดราฟท์ไปอยู่สแมคดาวน์^[19][20]

ในปี 2020 ได้คว้าแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัลจากชินซูเกะ นากามูระเป็นแชมป์เดี่ยวเส้นแรกใน WWE^[21] ก่อนเสียแชมป์ให้แซมี เซย์น^[22] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 36สามารถคว้าแชมป์ยูนิเวอร์แซลสมัยแรกได้จากโกลด์เบิร์กทำให้เป็นแชมป์โลกเส้นแรกของบรอน^[23][24] เสียให้ The Fiend ใน SummerSlam^[25] ในปี 2021 ได้เปิดศึกกับเชน แม็กแมนและเอาชนะไปได้ในกติกากรงเหล็กที่เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 37^[26] ในศึก Backlash 2021 ได้ร่วมชิงแชมป์ WWE แบบสามเส้ากับบ็อบบี แลชลีย์และดรูว์ แม็กอินไทร์โดยแลชลีย์รักษาแชมป์ได้^[27] วันที่ 2 มิถุนายน 2021 ได้ออกจาก WWE^[28]

ในเดือนกันยายน 2022 บรอนได้กลับมา WWE อีกครั้ง^[29] เปิดศึกกับโอมอสเอาชนะไปได้ใน Crown Jewel 2022^[30] ต่อมาได้จับคู่แท็กทีมกับริโคเชต์แต่ก็ไม่มีผลงานอะไร^[31] จนในช่วงกลางปี 2023 เขาได้เข้ารับการผ่าตัดที่คอทำให้ต้องพักการปล้ำเป็นเวลานาน^[32][33] และถูกแจกซองขาวอีกครั้งในปี 2025^[34]

ผลงานอื่นๆ

ภาพยนตร์

Year	Title	Role
2016	Three Count	Strongman
2018	Holmes & Watson	Brawn

โทรทัศน์

Year	Title	Role	Notes
2012	The World's Strongest Man	Himself	Episode: "The Qualifiers: Kartuzy, Poland"
2018	Dus Ka Dum	Himself
2020	Ryan's Mystery Playdate	Himself	Episode: "Ryan's Pinned Playdate"

แชมป์และรางวัล

แชมป์รอว์แท็กทีม WWE

มวยปล้ำอาชีพ

• Pro Wrestling Illustrated
  • Ranked No. 6 of the top 500 singles wrestlers in the PWI 500 in 2018^[35]
• Wrestling Observer Newsletter
  • Most Improved (2017)^[36]
  • Worst Feud of the Year (2020) vs. Bray Wyatt^[37]
  • Worst Worked Match of the Year (2020) vs. Bray Wyatt^[37]
• WWE
  • WWE Universal Championship (1 time)^[38]
  • WWE Intercontinental Championship (1 time)^[39]
  • WWE Raw Tag Team Championship (2 times) – with Nicholas (1) and Seth Rollins (1)^[40]
  • WWE Greatest Royal Rumble^[41]
  • Money in the Bank (Men's 2018)^[42]
  • André the Giant Memorial Battle Royal (2019)^[43]
  • WWE Year-End Award for Male Superstar of the Year (2018)^[44]

กีฬากรีฑา

• Arnold Amateur Strongman Championships
  • Winner (2012)
• Central GA Strongest Man
  • Winner (2011)
• Europa Battle of Champions
  • Winner (2010)
• Monster of the Midland
  • Winner (2010)
• NAS US Amateur National Championships
  • Winner (2011)
• Summerfest Strongman
  • Winner (2011)
• West Cary Fall Festival of Power
  • Winner (2011)