บีเอซี 1-11

บีเอซี 1-11 (อังกฤษ: BAC One-Eleven) เป็นเครื่องบินไอพ่นโดยสารพิสัยบินใกล้ ได้รับการพัฒนาโดยบริษัท บริติช แอร์คราฟท์ บินเป็นครั้งแรกในวันที่ 20 สิงหาคม ค.ศ. 1963 และสร้างขึ้นมากว่า 244 ลำ

บีเอซี 1-11
บีเอซี 1-11-500 ของสวิสแอร์
ข้อมูลทั่วไป
บทบาท	อากาศยานไอพ่นลำตัวแคบ
ชาติกำเนิด	สหราชอาณาจักร
บริษัทผู้ผลิต	บริติชแอร์คราฟท์คอร์เปอร์เรชัน โรเมโร
สถานะ	ปลดประจำการ
ผู้ใช้งานหลัก	บริติชแอร์เวย์ อเมริกันแอร์ไลน์ แบรนิฟอินเตอร์เนชันแนลแอร์เวย์ บริติชยูไนเต็ดแอร์เวย์
จำนวนที่ผลิต	244 ลำ
ประวัติ
สร้างเมื่อ	ค.ศ. 1963–1982 (สหราชอาณาจักร) ค.ศ. 1982–1989 (โรมาเนีย)
เริ่มใช้งาน	ค.ศ. 1965 โดยบริติชแอร์เวย์
เที่ยวบินแรก	29 สิงหาคม ค.ศ. 1963[1]
ปลดประจำการ	7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2019[2]

ข้อมูลจำเพาะ

• ผู้สร้าง บริษัทบริติช แอร์คราฟท์ คอร์เปอร์เรชั่น (อังกฤษ)
• ประเภท เจ๊ตโดยสาร พิสัยบินใกล้ เจ้าหน้าที่ 2 นาย อัตราผู้โดยสาร สูงสุด 89 ที่นั่ง
• เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน รอลส์-รอยซ์ สเปย์ 2 เครื่อง 506 ให้แรงขับ 5,171 กิโลกรัม
• กางปีก 26.97 เมตร
• ยาว 28.50 เมตร
• สูง 7.47 เมตร
• พื้นที่ปีก 93.18 ตารางเมตร
• น้ำหนักเปล่า 22,493 กิโลกรัม
• น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 39,463 กิโลกรัม
• อัตราเร็วเดินทางสูงสุด 871 กิโลเมตร/ชั่วโมง
• อัตราเร็วเดินทางประหยัด 742 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 7,620 เมตร
• พิสัยบินเมื่อมีภารกรรมบรรทุกปกติ 2,300 กิโลเมตร
• พิสัยบินเมื่อเติมเชื้อเพลิงเต็มที่ 3,620 กิโลเมตร