ประเทศอินเดียในเครือจักรภพ

ประเทศอินเดียในเครือจักรภพ (อังกฤษ: Dominion of India) หรือ ภารตะอธิราชยะ (ฮินดี: भारत अधिराज्य) หรือ สหภาพอินเดีย (Union of India) เป็นประเทศอินเดียภายหลังได้รับอิสรภาพจากสหราชอาณาจักรและก่อนสถาปนาเป็นสาธารณรัฐอินเดีย ตั้งแต่ 15 สิงหาคม ค.ศ. 1947 ถึง 26 มกราคม ค.ศ. 1950 ในยุคนี้อินเดียถือเป็นรัฐอิสระ มีอำนาจในการปกครองตนเองแต่ยังยึดถือพระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักรเป็นประมุขผ่านผู้สำเร็จราชการ ต่อมาหลังมีการสถาปนารัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐอินเดียขึ้นในปี ค.ศ. 1950^[1] ประเทศอินเดียก็ล้มเลิกระบอบกษัตริย์และเปลี่ยนประมุขแห่งรัฐเป็นประธานาธิบดีแทน และประเทศอินเดียก็กลายเป็นประเทศแรกที่เป็นสมาชิกในเครือจักรภพแห่งประชาชาติ

สหภาพอินเดีย Union of India
ค.ศ. 1947–1950
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
เมืองหลวง	นิวเดลี
การปกครอง	สหพันธรัฐ
พระมหากษัตริย์
• 1947–1950	จอร์จที่ 6
ผู้สำเร็จราชการ
• 1947–1948	หลุยส์ เมานต์แบ็ทแตน
• 1948–1950	จักรวรรติ ราชโกปละชารี
นายกรัฐมนตรี
• 1947–1950	ชวาหระลาล เนห์รู
สภานิติบัญญัติ	สภานิติบัญญัติแห่งอินเดีย
ยุคประวัติศาสตร์	สงครามเย็น
• พรบ.อิสรภาพของอินเดีย	15 สิงหาคม ค.ศ. 1950 ค.ศ. 1947
• สงครามอินเดีย-ปากีสถาน	22 ตุลาคม 1947
• สถาปนารัฐธรรมนูญ	26 มกราคม ค.ศ. 1950 1950
พื้นที่
1950	3,287,263 ตารางกิโลเมตร (1,269,219 ตารางไมล์)
สกุลเงิน	รูปี
ก่อนหน้า ถัดไป บริติชราช ประเทศอินเดีย

ผู้สำเร็จราชการ

ในยุคนี้ มีผู้สำเร็จราชการอินเดียอยู่สองคน คือ:

ชื่อ	ภาพ	เริ่มดำรงตำแหน่ง	ออกจากตำแหน่ง	ผู้แต่งตั้ง
ผู้สำเร็จราชการอินเดียในเครือจักรภพ (ค.ศ. 1947–1950)
ไวเคานต์เมานต์แบ็ทแตนแห่งพม่า[2] (1900–1979)		15 สิงหาคม 1947	21 มิถุนายน 1948	พระเจ้าจอร์จที่ 6
จักรวรรติ ราชโกปละชารี		21 มิถุนายน 1948	26 มกราคม 1950