ผู้นำฝ่ายสัมพันธมิตรระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง

ผู้นำฝ่ายสัมพันธมิตรระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ประกอบไปด้วยบุคคลสำคัญต่าง ๆ จากหลาย ๆ ประเทศ ทั้งนักการเมืองและนักการทหาร บรรดาบุคคลเหล่านี้ได้แก่

ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐ แฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์ และนายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร วินสตัน เชอร์ชิล ในการประชุมกาซาบล็องกา ค.ศ. 1943

ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐ แฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์, นายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร วินสตัน เชอร์ชิล, และผู้เข้าร่วมการประชุมในกาซาบล็องกา, ค.ศ. 1943

ผู้นำหลักสุดท้ายของฝ่ายสัมพันธมิตร: เคลเมนต์ แอตต์ลี (สหราชอาณาจักร), แฮร์รี เอส. ทรูแมน (สหรัฐ), โจเซฟ สตาลิน (สหภาพโซเวียต), เจียง ไคเชก (จีน) และชาร์ล เดอ โกล (ฝรั่งเศส)

"ผู้นำฝ่ายสัมพันธมิตร" เปลี่ยนทางมาที่นี่ สำหรับความหมายอื่น ดูที่ ผู้นำฝ่ายสัมพันธมิตรระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

"สามผู้ยิ่งใหญ่": โจเซฟ สตาลิน, แฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์ และวินสตัน เชอร์ชิลล์ ในการประชุมเตหะราน เมื่อ ค.ศ. 1943

ผู้นำฝ่ายสัมพันธมิตรในสงครามแปซิฟิก: เจียง ไคเชก, แฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์ และวินสตัน เชอร์ชิล ในการประชุมไคโร เมื่อ ค.ศ. 1943

ผู้นำสุดท้ายของฝ่ายสัมพันธมิตร: เคลเมนต์ แอตต์ลี, แฮร์รี เอส. ทรูแมน และโจเซฟ สตาลิน ในการประชุมพ็อทซ์ดัม เมื่อ ค.ศ. 1945

สหรัฐ

แฟรงกลิน ดี. โรสเวลต์

• แฟรงคลิน ดี. โรสเวลต์ (Franklin D. Roosevelt) เป็นประธานาธิบดีคนที่ 32 แห่งสหรัฐตั้งแต่ พ.ศ. 2476 แนวคิดของเขาก่อให้เกิดองค์กรระหว่างประเทศ คือ สหประชาชาติ ถึงแม้ว่าเขาจะประสบปัญหาด้านสุขภาพในช่วงวิกฤตของประเทศก็ตาม รูสเวลท์เสียชีวิตขณะยังดำรงตำแหน่งเมื่อ พ.ศ. 2488 สองสัปดาห์ก่อนการยอมแพ้ของเยอรมนี
• แฮร์รี เอส. ทรูแมน (Harry S. Truman) เป็นประธานาธิบดีคนที่ 33 ของสหรัฐตั้งแต่ พ.ศ. 2488 ถึง พ.ศ. 2494 เป็นผู้อนุมัติให้ทิ้งระเบิดปรมาณูที่ประเทศญี่ปุ่น เป็นผู้นำในแผนมาร์แชลเพื่อฟื้นฟูทวีปยุโรปหลังสงคราม และเป็นผู้นำในการก่อตั้งสหประชาชาติ
• จอร์จ มาร์แชลล์ (George Marshall) เป็นจอมพลแห่งกองทัพบกสหรัฐและหัวหน้านายทหาร และ หลังจากสงคราม เขาดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศแห่งสหรัฐอเมริกา และเป็นผู้ริเริ่มแผนการมาร์แชลล์
• วิลเลียม ดี ลีฮี (William D. Leahy) เป็นหัวหน้าฝ่ายเสนาธิการของผู้บัญชาการทหารสูงสุด และเจ้าหน้าที่นายทหารเรือชาวอเมริกัน ซึ่งดำรงตำแหน่งเจ้าหน้าที่นายทหารอาวุโสที่สุดขององกองทัพสหรัฐที่ได้ปฏิบัติหน้าที่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ลีฮีได้ถูกเรียกตัวกลับมาทำหน้าที่ในฐานะหัวหน้าฝ่ายเสนาธิการส่วนตัวของประธานาธิบดี แฟรงคลิน ดี. โรสเวลต์ ใน ค.ศ. 1942 และดำรงตำแหน่งดังกล่าวตลอดช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เขาเป็นประธานคณะเสนาธิการ และเป็นผู้ตัดสินใจคนสำคัญในช่วงสงคราม
• จอร์จ มาร์แชลล์ เป็นจอมพลและเสนาธิการทหารบกในช่วงสงคราม ในฐานะเสนาธิการทหารบก มาร์แชลล์ได้กำกับดูแลการขยายกำลังทหารครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์อเมริกา มาร์แชลล์ได้ประสานงานปฏิบัติการของฝ่ายสัมพันธมิตรในยุโรปและแปซิฟิก ภายหลังสงคราม มาร์แชลล์ได้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศและนำไปสู่ความพยายามในการฟื้นฟูยุโรปในช่วงหลังสงคราม ซึ่งต่อมาได้เป็นที่รู้จักกันในชื่อว่า แผนมาร์แชลล์ เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพจากบทบาทหน้าที่ของเขาในการฟื้นฟู
• เฮนรี เอช อาร์โนลด์ เป็นนายทหารยศพลเอกชาวอเมริกันที่ดำรงตำแหน่งจอมพล และต่อมาเป็นจอมพลอากาศ เขาได้ดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการแห่งกองทัพอากาศทหารบกสหรัฐในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
• เออร์เนสต์ คิง เป็นผู้บัญชาการทหารแห่งกองเรือสหรัฐ (ค.ศ. 1941-45) เช่นเดียวกับผู้บัญชาการยุทธนาวี (ค.ศ. 1942-45) และจอมพลเรือ (ตั้งแต่ ค.ศ. 1944)
• คอร์เดล ฮัลล์ เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ตั้งแต่ ค.ศ. 1933 ถึง 1944 ฮัลล์เป็นผู้รับผิดชอบด้านความสัมพันธ์ระหว่างประเทศช่วงก่อนการโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์ เขาได้ส่งจดหมายฮัลล์ไปยังญี่ปุ่นในช่วงก่อนการโจมตี ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามของสหรัฐที่จะเปิดตลาดจีนต่อสินค้าของสหรัฐเข้ามาแทนที่ผลประโยชน์ของญี่ปุ่นที่นั่น ภายหลังสงคราม เขาเป็นสถาปนิกคนสำคัญในการก่อตั้งองค์กรสหประชาชาติ และได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ
• วิลเลียม เจ โดโนแวน เป็นผู้อำนวยการแห่งสำนักอำนวยการยุทธศาสตร์ (OSS) ตั้งแต่ ค.ศ. 1942 จนกระทั่งถูกยุบใน ค.ศ. 1945 โดโนแวนและโอเอสเอสได้มีหน้าที่รับผิดชอบในการรวบรวมข่าวกรองแก่กองทัพบก กองทัพเรือ และกระทรวงการต่างประเทศ จากการปฏิบัติหน้าที่ของเขา เขาได้รับเหรียญรับใช้ทหารอย่างยอดเยี่ยม (Distinguished Service Medal)
• เจ. เอ็ดการ์ ฮูเวอร์ เป็นผู้อำนวยการของสำนักงานสอบสวนกลาง (FBI) ตั้งแต่ ค.ศ. 1935 ถึง 1972 ฮูเวอร์และเอฟบีไอได้มีหน้าที่รับผิดชอบด้านข่าวกรองในสหรัฐและอเมริกาใต้ในช่วงสงคราม ฮูเวอร์ประสบความสำเร็จในการกวาดล้างเครือข่ายสายลับนาซีในสหรัฐ

แนวรบด้านยุโรปและแอฟริกาเหนือ

ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์

• ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์ (Dwight D. Eisenhower) หรือไอค์ (Ike) เป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดของฝ่ายสัมพันธมิตรในทวีปยุโรป เขาเป็นผู้รับผิดชอบในการวางแผนและควบคุมดูแลการปลดปล่อยฝรั่งเศสและยุโรปด้วยการรุกรานนาซีเยอรมนี ภายหลังจากที่เยอรมนีได้ยอมแพ้โดยไม่มีเงื่อนไข ไอเซนฮาวร์ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ว่าการทหารในเขตยึดครองของสหรัฐ เจ็ดปีหลังสงคราม เขาได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีสหรัฐ
• โอมาร์ แบรดลีย์ (Omar Bradley) เป็นจอมพลแห่งกองทัพบกสหรัฐในแอฟริกาเหนือและยุโรปในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เขานำกองทัพสหรัฐที่หนึ่งในช่วงปฏิบัติการโอเวอร์ลอร์ดและบุกครองยุโรป เขาได้รับเรียกขานอย่างไม่เป็นทางการว่า "นายพลของทหาร"
• มาร์ค ดับเบิลยู คลาร์ก (Mark W. Clark) เป็นผู้บัญชาการฝ่ายสัมพันธมิตรในการทัพอิตาลี เขาได้นำกองทัพฝ่ายสัมพันธมิตรในการบุกครองอิตาลี ยุทธการที่อันซีโต และมอนเตกัสซีโน และเข้ายึดครองกรุงโรมในที่สุดใน ค.ศ. 1944 ซึ่งเป็นเมืองสำคัญสามแห่งแรกของฝ่ายอักษะได้ถูกยึดครอง
• เจคอป แอล เดเวอร์ส (Jacob L. Devers) เป็นผู้บัญชาการทหารแห่งกองทัพกลุ่มที่หกในยุโรป เขาได้ทำหน้าที่ควบคุมการบุกครองทางตอนใต้ของฝรั่งเศสใน ค.ศ. 1944 ด้วยกองกำลังอเมริกันและฝรั่งเศส เดเวอร์สได้เคลียร์ที่อาร์ซัส คลายวงล้อมกอลมาร์พ็อกเกต ข้ามแม่น้ำไรน์ และยอมรับการยอมจำนนของกองกำลังเยอรมันในออสเตรีย ในช่วงแรก เขาเป็นผู้บัญชาการทหารในเขตสงครามเมดิเตอร์เรเนียน ในช่วงปลายฤดูร้อน ค.ศ. 1942 เขาได้"สลับงาน"กับจอมพลไอเซนฮาวร์ กลายเป็นผู้บัญชาการทหารในปฏิบัติการเขตสงครามยุโรป ส่งผลทำให้ไอค์ได้รับมอบหมายทำหน้าที่บัญชาการการบุกครองแฟริกาเหนือในปฏิบัติการคบเพลิง ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1942 ในช่วงต้นปี ค.ศ. 1943 เขาได้กลับมาทำหน้าที่เป็นผู้บัญชาการทหารในเขตสงครามเมดิเตอร์เรเนียนอีกครั้งเพื่อการบุกครองเกาะซิซิลี ประเทศอิตาลี และฝรั่เศลตอนใต้
• จอห์น ซี เอช ลี (John C. H. Lee)เป็นผู้บัญชาการกองกำลังส่งกำลังบำรุงและกองลังพลทั้งหมดนปฏิบัติการเขตสงครามยุโรป เริ่มต้นตั้งแต่เดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1942 กองบัญชาการด้านการส่งกำลังบำรุงของเขาได้มีหน้าที่รับผิดชอบในการเพิ่มกำลังคนทั้งชายและหญิงจำนวนกว่าสามล้านคนในปฏิบัติการโบเลโร และยุทธภัณฑ์จำนวน 37 ล้านตันในสหราชอาณาจักร และส่งมอบกำลังบำรุงทั้งหมด 41 ล้านตันแก่กองกำลังรบทั้งหมด เขาได้ดำรงตำแหน่งเป็นรองผู้บัญชาการเขตสงครามฝ่ายส่งกำลังบำรุงและการบริหารแก่จอมพลไอเซนฮาวร์ และเขาเป็นผู้นำหน่วยเดียวที่ใหญ่ที่สุดในสงครามโลกครั้งที่สอง เขตการสื่อสาร หรือ Com-Z เป็นที่รู้จักในช่วงหลังดีเดย์ มีทหารจำนวร 435,000 นาย
• จอร์จ เอส. แพตตัน (George S. Patton) เป็นหัวหน้านายพลระหว่างยุทธนาการในแอฟริกาเหนือ, เกาะซิซิลี, ฝรั่งเศส, เยอรมนีและทะเลเมดิเตอร์เรเนียน
• คาร์ล แอนดรูว์ สปาตซ์ (Carl Andrew Spaatz) เป็นผู้บัญชาการแห่งกองบัญชาการการรบทางอากาศด้วยยศพลอากาศตรีและอยู่ในกองบัญชาการโดยรวมของกองทัพอากาศทหารบกสหรัฐในปฏิบัติการเขตสงครามยุโรป
• รอยัล อี อิงเกอร์โซลล์ (Royal E. Ingersoll) เป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองเรือแอตแลนติกของสหรัฐ ตั้งแต่ ค.ศ. 1942 จนถึงปลาย ค.ศ. 1944 เขาได้บัญชาการกองกำลังอเมริกันในช่วงยุทธนาวีแอตแลนติก และทำหน้าที่ควบคุมขบวนเรือขนส่งทหาร เสบียง กระสุน และเชื้อเพลิงไปยังสหราชอาณาจักรและเมดิเตอร์เรเนียน

แนวรบด้านแปซิฟิก

ดักลาส แมกอาร์เธอร์

• ดักลาส แมกอาร์เทอร์ (Douglas MacArthur) เป็นจอมพลแห่งกองทัพบกสหรัฐฯ ในมหาสมุทรแปซิฟิก และเป็นผู้บัญชาการกองกำลังสหรัฐฯ ในตะวันออกไกล เขาบัญชาการกองกำลังสหรัฐฬนฟิลิปปินส์ก่อนที่จะย้ายไปบัญชาการกองกำลังที่ออสเตรเลีย
• เชสเตอร์ ดับเบิลยู. นิมิตซ์ (Charles W. Nimitz) เป็นพลเรือเอกบัญชาการกองเรือแปซิฟิกแห่งสหรัฐ และเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองกำลังภาคพื้นแปซิฟิกของสหรัฐและฝ่ายสัมพันธมิตร

เครือรัฐฟิลิปปินส์

มานูเอล เกซอน

• มานูเอล เกซอน ประธานาธิบดีฟิลิปปินส์คนที่2
• เซร์ฮิโอ โอสเมญญา ประธานาธิบดีฟิลิปปินส์คนที่4 และผู้นำการต่อต้านรัฐบาลหุ่นเชิดของญี่ปุ่น

เครือรัฐเปอร์โตริโก

• เวอร์จิล มิลเลอร์ เป็นผู้บัญชาการกรมทหารของกรมทหารราบที่ 442 ที่ประจำอยู่เปอร์โตริโก

จักรวรรดิอังกฤษและเครือจักรภพ

สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 แห่งสหราชอาณาจักร

• สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 พระมหากษัตริย์แห่งจักรวรรดิอังกฤษและเครือจักรภพ จักรพรรดิแห่งอินเดีย

สหราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์เหนือ

วินสตัน เชอร์ชิล

เบอร์นาร์ด มอนต์โกเมอรี

หลุยส์ เมานต์แบ็ตเทน เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนที่ 1 แห่งพม่า

• เคลเมนต์ แอตต์ลี นายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักรระหว่างปี ค.ศ. 1945-1951 มีบทบาทสำคัญในการประชุมพอตสดัม
• วินสตัน เชอร์ชิลล์ นายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักรระหว่างปี ค.ศ. 1940-1945 เป็นผู้บัญชาการและเป็นผู้ปลุกกำลังใจชาวอังกฤษในช่วงเวลาอันมืดมนของสงคราม
• เนวิล เชมเบอร์ลิน เป็นนายกรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักรในช่วงต้นของสงคราม (ค.ศ. 1937-1940) ต่อมานโยบายด้านการต่างประเทศของเขาล้มเหลว จึงได้ลาออกจากตำแหน่ง เขาเสียชีวิตหนึ่งปีภายหลังจากนั้น
• เบอร์นาร์ด มอนต์โกเมอรี เป็นผู้บัญชาการทหารเครือจักรภพในทวีปแอฟริกาเหนือ และยังมีบทบาทในปฏิบัติการโอเวอร์ลอร์ด รวมไปถึงการยอมจำนนของเยอรมนีอีกด้วย
• หลุยส์ เมานต์แบ็ตเทน เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนที่ 1 แห่งพม่า เป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดฝ่ายสัมพันธมิตรแห่งกองบัญชาการเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ระหว่างปี ค.ศ. 1943-1945

บริติชมลายา

• อาเธอร์ เออร์เนสท์ เพอร์ซิวัล

นิวฟันด์แลนด์

• ฮัมฟรีย์ ที. วาลวิน

ปาเลสไตน์ในอาณัติของอังกฤษ

• แฮโรลด์ แมคมิเคล

เซาเทิร์นโรดีเชีย

• กอดฟรีย์ ฮักกินส์

เครือรัฐออสเตรเลีย

• โรเบิร์ต เมนซีส์ นายกรัฐมนตรีแห่งเครือรัฐออสเตรเลีย
• จอห์น เคอร์ติน นายกรัฐมนตรีแห่งเครือรัฐออสเตรเลีย
• โทมัส อัลเบิร์ต เบลมี เป็นผู้บัญชาการทหาร

แคนาดา

• วิลเลียม ไลอัน แมกเคนซี คิง นายกรัฐมนตรีแห่งแคนาดา
• แฮร์รี่ ครีลาร์ เป็นผู้บัญชาการทหาร

นิวซีแลนด์

• ไมเคิล โจเซฟ ซาเวจ นายกรัฐมนตรีแห่งนิวซีแลนด์ ระหว่างปี ค.ศ. 1935-1940
• ปีเตอร์ เฟรเซอร์ นายกรัฐมนตรีแห่งนิวซีแลนด์ ระหว่างปี ค.ศ. 1940-1949
• เบอร์นาร์ด เฟรย์เบิร์ก เป็นผู้บัญชาการทหาร

สหภาพแอฟริกาใต้

• ยาน สมุตซ์ นายกรัฐมนตรีแห่งสหภาพแอฟริกาใต้

บริติชอินเดีย

• Marquess of Linlithgow อุปราชแห่งอินเดีย 1936 จนถึง 1943
• มหาตมะ คานธี
• อาร์คิบัลด์ แวฟเวล

สหภาพโซเวียต

โจเซฟ สตาลิน

เกออร์กี จูคอฟ

อีวาน โคเนฟ

• โจเซฟ สตาลิน เป็นเลขาธิการเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์แห่งสหภาพโซเวียตระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง ในยุคสมัยของเขานี้เองที่สหภาพโซเวียตได้ก้าวขึ้นมาเป็นมหาอำนาจคู่กับสหรัฐอเมริกา เป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งสหภาพโซเวียตและมีอิทธิพลอย่างมากต่อการทำสงครามกับเยอรมนีในแนวรบด้านตะวันออก
• วยาเชสลาฟ โมโลตอฟ เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศแห่งสหภาพโซเวียตระหว่างปี ค.ศ. 1939-1949
• มิคาอิล คาลินิน เป็นผู้ที่มีอำนาจทางการเมืองมากที่สุดคนหนึ่งในสหภาพโซเวียต
• เกออร์กี จูคอฟ เป็นจอมพลแห่งสหภาพโซเวียต เป็นผู้บัญชาการที่มีอิทธิพลต่อการทำสงครามกับเยอรมนีเป็นอย่างมาก และเป็นผู้ยึดครองกรุงเบอร์ลินในวาระสุดท้ายของสงครามโลกครั้งที่สองในทวีปยุโรป ในภายหลังได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการเขตยึดครองของโซเวียตในเยอรมนี
• อีวาน โคเนฟ ผู้บัญชาการกองทัพที่ 19 ในช่วงต้นของสงคราม ต่อมา ได้กลายเป็นผู้บัญชาการที่สามารถปลดปล่อยยุโรปตะวันออกได้เป็นจำนวนมาก และมีส่วนร่วมในการยึดครองกรุงเบอร์ลิน
• คอนสตันติน โรคอสซอฟสกี เขาทำงานในกองทัพจักรวรรดิรัสเซียในปี 2457- 2460 ในกองทัพสหภาพโซเวียต 2460-2492 เป็นผู้บัญชาการกองทัพโปแลนด์ 2492-2499 และกลับมาสหภาพโซเวียตอีกครั้งหนึ่งในปี 2499-2511 เขาเป็นนายพลที่รับใช้กองทัพโซเวียตจนกระทั่งเสียชีวิตในปี 2511 ด้วยอายุ 71 ปี
• อะเลคซันดร์ วาซีเลฟสกี เขาทำงานให้กับกองทัพจักรวรรดิรัสเซียในปี 2458- 2460 กองทัพของสหภาพโซเวียต 2460-2502 โดยเขาได้ทำการวางแผนการรบร่วมกับ นายพลกอร์กี้ ชูคอฟ ในการตอบโต้กองทัพเยอรมนีและเขาได้ออกจากองทัพในปี พ.ศ. 2502
• วาซีลี ชุยคอฟ เขามีส่วนเกี่ยวข้องกับการปฏิวัติในรัสเซียเมื่อปี 2460 และเขาเป็นผู้ที่ทำให้กองทัพโซเวียตได้ชัยชนะในการรบที่ยุทธการสตาลินกราด
• เลโอนิต โกโวลอฟ เขาทำงานให้กับกองทัพแดงเมื่อปี พ.ศ. 2463 โดยเขาได้เป็นผู้บัญชาการกองทัพแดงในการต้านกับกองทัพเยอรมนีที่กรุงเลนินกราด ซึ่งกรุงเลนินกราดได้ถูกกองทัพฝ่ายอักษะล้อมไว้นานกว่า 900 วัน ก็ยังไม่สามารถที่จะตีแตกได้
• เซมิออน ตีโมเชนโค
• นีโคไล บุลกานิน
• วาซีลี โซโคลอฟสกี
• คลีเมนต์ โวโรชีลอฟ
• ดมิลีร์ ลีไลยูเชนโก
• อเล็กสกี้ แอนโทนอฟ
• อิวาน เฟดยุนนินสกี้
• วาเลเรียน โฟรลอฟ
• วาซิลลี่ กอร์ดอฟ
• มิคาอิล คีร์โพนอส
• พาเวล ไลบัลโก
• นิโคเลย์ คูเนสซอฟ เริ่มเขาทำงานในกองทัพเรือโซเวียตเมือปี พ.ศ. 2463-2499 ต่อมาเขาได้ดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการกองทัพเรือโซเวียตในปี พ.ศ. 2484 ในการปฏิบัติการต่อสู้กับกองทัพนาซีเยอรมัน ร่วมกันกับ นายพล กอร์กี้ ชูคอฟ และ นายพล เซมโยน ทิโมเชนโก
• อิวาน ยูมาเชฟ
• วลาดิเมียร์ ตริบุคต์

สาธารณรัฐจีน

เจียง ไคเช็ค

เฉิน เฉิง (ขวาด้านหลัง) ขณะตรวจพลทหารพร้อมจอมทัพเจียง ไคเช็ค (ด้านหน้า)

• เจียง ไคเช็ค - จอมทัพและผู้นำรัฐบาลชาตินิยม (ก๊กมินตั๋ง) ของ สาธารณรัฐจีน และเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งประเทศจีน
• ซ่ง เหม่ย์หลิง - สุภาพสตรีหมายเลข 1 และเป็นภรรยาของนายพลเจียง ไคเช็ค เธอได้รวมรวมประชาชนในการต่อต้านการรุกรานของญี่ปุ่น
• หลิน เซิน - เป็นประธาน(หรือประธานาธิบดี) แห่งรัฐบาลชาตินิยม ประมุขแห่งรัฐของจีน
• เหอ ยิงฉิน เป็นหัวหน้าเสนาธิการทหารของสภาทหารแห่งชาติ
• เฉิน เฉิง - เป็นนายพลแห่งกองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน และนักการเมืองคนสำคัญในสภาทหารแห่งชาติ
• ไป่ ฉงซี - เป็นพันธมิตรใกล้ชิดของขุนศึกจากกวางสีนามว่า หลี่ ซ่งเริน และรองหัวหน้าเสนาธิการทหารของสภาทหารแห่งชาติ
• หลี่ ซ่งเริน - เป็นอดีตขุนศึกจากกวางสีซึ่งต่อสู้รบร่วมกับเจียง ไคเชกในสงครามต่อต้านจีน
• หยาน ซีซาน - เป็นอดีตขุนศึกจากชานซีซึ่งต่อสู้รบร่วมกับเจียง ไคเชกในสงครามต่อต้านจีน
• เหว่ย หลี่ฮวง - เป็นนายพลแห่งกองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีนและผู้บัญชาการแห่งกองกำลังรบนอกประเทศของจีน
• เซฺว เยฺว่ - เป็นนายพลแห่งกองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีนและผู้บัญชาการแห่งภูมิภาคทหารที่เก้า
• แคลร์ ลี เชนโนลต์ - เป็นผู้บัญชาการของหน่วยพยัคฆ์บิน แต่เดิมเป็นที่ปรึกษาทางทหารของเจียงไคเช็ค
• เหมา เจ๋อตุง - เป็นผู้นำ พรรคคอมมิวนิสต์จีน เข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับกองทัพรัฐบาลในการต่อต้านทหารญี่ปุ่น
• จู เต๋อ - เป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งกองทัพสายที่ 8 และเป็นผู้นำทหารระดับสูงภายในพรรคคอมมิวนิสต์จีน
• เผิง เต๋อหวย - เป็นผู้บัญชาการทหารในช่วงการรุกร้อยกรมทหาร การรุกของคอมมิวนิสต์ขนาดใหญ่ในช่วงสงคราม

สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3 (ถึง พ.ศ. 2483)

อาลแบร์ เลอเบริง

• อาลแบร์ เลอเบริง ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3
• เอดัวร์ ดาลาดีเย นายกรัฐมนตรีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3 ตั้งแต่ปี1938-1940
• ฟีลิป เปแต็ง นายกรัฐมนตรีแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3 ในปี1940

รัฐบาลชั่วคราวแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส ( ขบวนการฝรั่งเศสเสรี)

ชาร์ล เดอ โกล

• ชาร์ล เดอ โกล ผู้นำขบวนการฝรั่งเศสเสรีในปี ค.ศ. 1940-1944 ต่อมา ได้กลายเป็นหัวหน้ารัฐบาลชั่วคราวของฝรั่งเศสหลังจากได้รับการปลดปล่อยจากกองทัพสัมพันธมิตรแล้ว
• อ็องรี ฌีโร
• ฟิลิปเป้ เลอแคร์ เดอ ฮัวเตอร์เลอคัว
• อัลฟงซ์ จูน
• มาเรีย-ปีแยร์ โคนิก
• ฌ็อง เดอ ลัทร์ เดอ ตาซีญี
• จอร์จ คาทรูซ์
• อันเดร เลมอนเนียร์

ราชอาณาจักรเบลเยียม

• เลโอโปลด์ที่ 3 แห่งเบลเยียม พระมหากษัตริย์แห่งเบลเยี่ยม
• อูว์แบร์ ปีแยร์โล นายกรัฐมนตรีแห่งเบลเยี่ยม

สาธารณรัฐแห่งสหรัฐบราซิล

เฌตูลียู วาร์กัส

• เฌตูลียู วาร์กัส เป็นประธานาธิบดีแห่งบราซิล

ราชอาณาจักรเดนมาร์ก

• คริสเตียนที่ 10 แห่งเดนมาร์ก พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก
• ธอร์วัลด์ สเตาเนง นายกรัฐมนตรีแห่งเดนมาร์ก ตั้งแต่ปี 1929-1942
• วิลเฮล์ม บูห์ล นายกรัฐมนตรีแห่งเดนมาร์ก ในปี 1942
• อีริค สคาเวเนียส นายกรัฐมนตรีแห่งเดนมาร์ก ตั้งแต่ปี 1942-1943

ราชอาณาจักรกรีซ

• เยออร์ยีโอสที่ 2 แห่งกรีซ พระมหากษัตริย์แห่งกรีซ
• โยอันนิส เมทาซัส นายกรัฐมนตรีแห่งกรีซ

เม็กซิโก

มานูเอล อาวิลา คามาโช

• มานูเอล อาวิลา คามาโช เป็นประธานาธิบดีแห่งเม็กซิโก

สาธารณรัฐโปแลนด์ที่ 2 (ถึง พ.ศ. 2482)

• อิกนาซี มอชชีสกี เป็นประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐโปแลนด์ที่ 2

รัฐบาลลับของโปแลนด์ (รัฐลับโปแลนด์)

• ววาดึสวัฟ รัตช์กีแยวิตช์ เป็นประธานาธิบดีแห่งรัฐบาลลับของโปแลนด์
• ววาดือสวัฟ ชีคอร์สกี เป็นนายกรัฐมนตรีแห่งรัฐบาลลับของโปแลนด์

ราชอาณาจักรซาอุดีอาระเบีย

• อิบน์ ซะอูด พระมหากษัตริย์แห่งซาอุดีอาระเบีย

ราชอาณาจักรยูโกสลาเวีย

ยอซีป บรอซ ตีโต

• ปีเตอร์ที่ 2 พระมหากษัตริย์แห่งยูโกสลาเวีย
• สโลโบแดน โจวาโนวิก นายกรัฐมนตรีแห่งยูโกสลาเวีย
• ยอซีป บรอซ ตีโต ผู้บัญชาการทหาร

สาธารณรัฐเชโกสโลวาเกียเสรี

• แอ็ดวาร์ต แบแน็ช เป็นผู้นำแห่งเสรีเชกและประธานาธิบดีแห่งเชโกสโลวาเกียตั้งแต่ปี1935-1938

แอลเบเนียเสรี

• แอนแวร์ ฮอจา เป็นผู้นำแห่งพรรคแรงงานแอลเบเนีย

ราชรัฐลักเซมเบิร์ก

• แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อต พระมหากษัตริย์แห่งลักเซมเบิร์ก
• ปิแอร์ ดูปอง นายกรัฐมนตรีแห่งลักเซมเบิร์ก

ราชอาณาจักรนอร์เวย์

• โฮกุนที่ 7 แห่งนอร์เวย์ พระมหากษัตริย์แห่งนอร์เวย์
• โยฮัน ไนการ์ดสโวลด์ นายกรัฐมนตรีแห่งนอร์เวย์

ราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์

สมเด็จพระราชินีนาถวิลเฮลมินาแห่งเนเธอร์แลนด์

• วิลเฮลมินาแห่งเนเธอร์แลนด์ พระมหากษัตริย์แห่งเนเธอร์แลนด์
• ดีร์ก ยัน เดอ เคร์ นายกรัฐมนตรีแห่งเนเธอร์แลนด์ ระหว่างปี 1939-1940
• ปีเตอร์ สโจเอิร์ดส์ เกอร์บรันดี นายกรัฐมนตรีแห่งเนเธอร์แลนด์ ระหว่างปี 1940-1945

จักรวรรดิเอธิโอเปีย

สมเด็จพระจักรพรรดิเฮลี เซลาสซีที่ 1 แห่งเอธิโอเปีย

• เฮลี เซลาสซีที่ 1 จักรพรรดิแห่งจักรวรรดิเอธิโอเปีย
• มาคอนเนน เอนเดลคาชิว นายกรัฐมนตรีแห่งจักรวรรดิเอธิโอเปีย

ราชอาณาจักรอียิปต์

• พระเจ้าฟารูกที่ 1 แห่งอียิปต์ พระมหากษัตริย์แห่งอียิปต์
• อาหมัด มาเฮอร์ ปาชา นายกรัฐมนตรีแห่งอียิปต์ ระหว่างปี1944-1945

รัฐจักรวรรดิแห่งอิหร่าน

พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี

• พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี พระมหากษัตริย์แห่งจักรวรรดิอิหร่าน
• แอลี โซเฮย์ลี นายกรัฐมนตรีแห่งจักรวรรดิอิหร่าน ในปี1942และระหว่างปี1943-1944
• อาหมัด กาวัม นายกรัฐมนตรีแห่งจักรวรรดิอิหร่าน ระหว่างปี1942-1943

สาธารณรัฐไลบีเรีย

• เอดวิน บาร์คลีย์ เป็นประธานาธิบดีแห่งไลบีเรีย ระหว่างปี 1930-1944
• วิลเลียม ทุบแมน เป็นประธานาธิบดีแห่งไลบีเรีย ระหว่างปี 1944-1971

รัฐบาลชั่วคราวแห่งสาธารณรัฐเกาหลี

คิม กู

• คิม กู เป็นประธานาธิบดีแห่งรัฐบาลชั่วคราวแห่งสาธารณรัฐเกาหลี ระหว่างปี 1940-1947
• รยู ดง-ยอล
• ชี ชอง-ชอน