ภาษาคีตัน

ภาษาคีตัน ( ในอักษรใหญ่ หรือ ในอักษรเล็ก, Khitai;^[2] จีน: 契丹語, Qìdānyǔ) เป็นภาษาที่เคยใช้พูดในหมู่ชาวคีตัน มีอักษรเป็นของตนเองคืออักษรคีตันซึ่งมีสองแบบคืออักษรเล็กกับอักษรใหญ่ อักษรใหญ่ได้อิทธิพลจากอักษรจีน ส่วนอักษรเล็กประดิษฐ์โดยเดียลา เมื่อ พ.ศ. 1468 โดยได้แรงดลใจจากอักษรอุยกูร์ ภาษาคีตันเป็นภาษากลุ่มมองโกลและเป็นภาษารูปคำติดต่อ อักษรของชาวคีตันเป็นต้นแบบของอักษรจูร์เชนของชาวจูร์เชนที่เป็นบรรพบุรุษของชาวแมนจู

ภาษาคีตัน
ประเทศที่มีการพูด	จีนตอนเหนือ, มองโกเลียตอนใต้, ไซบีเรียตะวันออก
ภูมิภาค	เหนือ
สูญแล้ว	ประมาณ ค.ศ. 1243 (Yelü Chucai, บุคคลสุดท้ายที่สามารถพูดและเขียนภาษาคีตัน)
ตระกูลภาษา	เซอร์บี–มองโกลิก ? พารา-มองโกลิก ?[1] ภาษาคีตัน
ระบบการเขียน	อักษรคีตันใหญ่และอักษรคีตันเล็ก
รหัสภาษา
ISO 639-3	zkt
นักภาษาศาสตร์	zkt

การจัดอันดับ

ภาษาคีตันดูเหมือนมีความเกี่ยวข้องกับกลุ่มภาษามองโกล;^[3] Juha Janhunen กล่าวว่า "ความคิดที่ได้รับการสนับสนุนว่าภาษาคีตันเป็นภาษาที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากภาษากลุ่มมองโกเลียที่รู้จักกันในอดีต ถ้ามุมมองนี้พิสูจน์ว่าถูกต้อง ดังนั้น ภาษาคีตันจึงควรจัดเป็นภาษาพารา-มองโกลิก"^[1]

Alexander Vovin (2017) โต้แย้งว่าภาษาคีตันมีคำยืมภาษาตระกูลเกาหลีบางคำ^[4] เนื่องจากทั้งราชวงศ์โครยอของเกาหลีและราชวงศ์เหลียวของคีตันอ้างว่าเป็นผู้สืบทอดจากอาณาจักรโคกูรยอ จึงมีความเป็นไปได้ว่าศัพท์ภาษาเกาหลีในภาษาคีตันยืมมาจากภาษาโคกูรยอ^[4]