มหาสมุทรแอตแลนติก

มหาสมุทรแอตแลนติก (อังกฤษ: Atlantic Ocean) เป็นมหาสมุทรที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับสองของโลก ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 1 ใน 5 ของพื้นผิวโลก ชื่อของมหาสมุทรมาจากนิยายปรัมปรากรีก หมายถึง "ทะเลของแอตลาส" มหาสมุทรแอตแลนติกเป็นแอ่งที่มีรูปร่างเหมือนตัวเอส (S) ติดกับทวีปอเมริกาเหนือและทวีปอเมริกาใต้ทางตะวันตก ส่วนทางตะวันออกติดกับ ทวีปยุโรปและทวีปแอฟริกา ปัจจุบันมีการแบ่งมหาสมุทรแอตแลนติกเป็น 2 ส่วน คือ แอตแลนติกเหนือและแอตแลนติกใต้ โดยใช้บริเวณที่เกิดการเปลี่ยนทิศของกระแสน้ำที่ละติจูด 8° เหนือเป็นแนวแบ่ง^[5]

มหาสมุทรแอตแลนติก
พิกัด	0°N 25°W[1]
พื้นที่พื้นน้ำ	106,460,000 ตารางกิโลเมตร (41,100,000 ตารางไมล์)[2][3] แอตแลนติกเหนือ: 41,490,000 ตารางกิโลเมตร (16,020,000 ตารางไมล์), แอตแลนติกใต้ 40,270,000 ตารางกิโลเมตร (15,550,000 ตารางไมล์)[4]
ความลึกโดยเฉลี่ย	3,646 เมตร (11,962 ฟุต)[4]
ความลึกสูงสุด	8,486 เมตร (27,841 ฟุต)[4]
ปริมาณน้ำ	310,410,900 km³ (74,471,500 cu mi)[4]
ความยาวชายฝั่ง1	111,866 กิโลเมตร (69,510 ไมล์) รวมขอบทะเล[1]
1 ความยาวแนวชายฝั่งไม่ได้ถูกวัดอย่างละเอียด

มหาสมุทรแอตแลนติกเชื่อมกับมหาสมุทรแปซิฟิกทางมหาสมุทรอาร์กติกซึ่งอยู่ทางเหนือ ส่วนทางใต้เชื่อมทางช่องแคบเดรก จุดเชื่อมต่ออีกแห่งหนึ่งที่สร้างขึ้นโดยมนุษย์ คือ คลองปานามา เส้นแบ่งระหว่างมหาสมุทรแอตแลนติกกับมหาสมุทรอินเดีย คือ เส้นเมริเดียน 20° ตะวันออก และแยกจากมหาสมุทรอาร์กติกด้วยเส้นที่ลากจากกรีนแลนด์ ผ่านตอนใต้สุดของสฟาลบาร์ (Svalbard) ไปยังตอนเหนือของประเทศนอร์เวย์

มหาสมุทรแอตแลนติกมีพื้นน้ำประมาณ 106,460,000 ตารางกิโลเมตร^[2][3] ปริมาตรของมหาสมุทรเมื่อรวมทะเลที่อยู่ติดกันมีค่า 310,410,900 ลูกบาศก์กิโลเมตร มีความลึกเฉลี่ย 3,646 เมตร จุดที่ลึกที่สุดคือปวยร์โตรีโกเทรนช์มีความลึก 8,486 เมตร (27,840 ฟุต)

ความกว้างและข้อมูล

พ.ศ. 2496 องค์การอุทกวิทยาสากลได้กำหนดอาณาเขตของมหาสมุทร^[6] แต่ถึงอย่างนั้นบางองค์กรก็ไม่ได้ใช้ตามการกำหนดเขตนี้อย่างเช่นเดอะเวิลด์แฟกต์บุ๊ก ทางตะวันตกของแอตแลนติกติดกับทวีปอเมริกา ติดกับมหาสมุทรอาร์กติกบริเวณทะเลกรีนแลนด์ ทะเลนอร์วีเจียน ทะเลแบเร็นตส์ ทางตะวันออกติดกับทวีปยุโรปและทวีปแอฟริกาติดกับทะเลเมดิเตอเรเนียนบริเวณช่องแคบยิบรอลตาร์ (ซึ่งติดกับทะเลดำที่ติดกับทวีปเอเชีย)

ทางตะวันออกเฉียงใต้ติดกับมหาสมุทรอินเดียโดนใช้เส้นเมริเดียนที่ 20 องศาตะวันออกเป็นจุดเชื่อมต่อ และในแผนที่ช่วงหลัง ๆ ได้ใช้เส้นขนานที่ 60 องศาใต้เป็นเส้นแบ่งกับมหาสมุทรใต้^[6]