สมเด็จพระสันตะปาปาเลโอที่ 14

สมเด็จพระสันตะปาปาเลโอที่ 14 (ละติน: Leo XIV, อิตาลี: Leone XIV; ประสูติ 14 กันยายน ค.ศ. 1955) พระนามเดิม รอเบิร์ต ฟรานซิส พรีโวสต์ (อังกฤษ: Robert Francis Prevost, /ˈpɹiːvoʊst/ pree-vohst^[1]) เป็นประมุขแห่งศาสนจักรคาทอลิกและนครรัฐวาติกันพระองค์ที่ 267 และพระองค์ปัจจุบัน ทรงได้รับเลือกจากที่ประชุมลับของคณะพระคาร์ดินัลให้เป็นพระสันตะปาปาเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม ค.ศ. 2025 ภายหลังการสิ้นพระชนม์ของสมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิส

สมเด็จพระสันตะปาปา เลโอที่ 14 Leo XIV
บิชอปแห่งกรุงโรม
สมณนาม	Leo XIV (ละติน)
เริ่มวาระ	8 พฤษภาคม ค.ศ. 2025
องค์ก่อน	สมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิส
ข้อมูลส่วนพระองค์
พระนามเดิม	รอเบิร์ต ฟรานซิส พรีโวสต์
ประสูติ	(1955-09-14) 14 กันยายน ค.ศ. 1955 (69 ปี) ชิคาโก รัฐอิลลินอย สหรัฐอเมริกา
ข้อมูลอื่น
บวชเมื่อ	19 มิถุนายน ค.ศ. 1982
พระอภิไธย
ตราอาร์ม

พระองค์ประสูติที่ชิคาโก รัฐอิลลินอย สหรัฐอเมริกา และทรงใช้เวลาช่วงแรกของการเป็นนักบวชทำงานให้กับคณะนักบุญออกัสตินตั้งแต่ ค.ศ. 1982 รวมถึงการทำงานที่ประเทศเปรูตั้งแต่ ค.ศ. 1985–1986 และตั้งแต่ ค.ศ. 1988–1998 ในฐานะอธิการโบสถ์ เจ้าหน้าที่ประจำมุขมณฑล ครูและผู้บริหารเซมินารี ต่อมาได้รับเลือกให้เป็นอธิการใหญ่คณะนักบุญออกัสติน ตั้งแต่ ค.ศ. 2001–2013 ต่อมาเขากลับมายังเปรูอีกครั้งเพื่อดำรงตำแหน่งมุขนายกแห่งชิคลาโยตั้งแต่ ค.ศ. 2015–2023 ซึ่งพระองค์ทรงถือสัญชาติเปรูตั้งแต่การดำรงตำแหน่งปีแรกด้วย^[2] ต่อมาใน ค.ศ. 2023 ได้รับการแต่งตั้งจากสมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิสให้เป็นพระคาร์ดินัล ประธานคณะกรรมาธิการพระสันตะปาปาสำหรับละตินอเมริกา และสมณมนตรีว่าการสมณะกระทรวงเพื่อมุขนายก (Dicastery for Bishops) ซึ่งเป็นบทบาทสำคัญที่ทำให้เขาโดดเด่นขึ้นในฐานะผู้มีสิทธิ์ได้รับเลือกเป็นพระสันตะปาปา (ปาปาบีเล)^[3][4][5]

สมเด็จพระสันตะปาปาเลโอที่ 14 เป็นพลเมืองอเมริกันโดยกำเนิด และภายหลังเป็นพลเมืองของเปรูผ่านการแปลงสัญชาติ จึงนับว่าพระองค์เป็นพระสันตะปาปาพระองค์ที่สองที่มาจากทวีปอเมริกา และพระองค์แรกที่มาจากทวีปอเมริกาเหนือ^[6] นอกจากนี้ยังเป็นสมเด็จพระสันตะปาปาพระองค์แรกจากคณะนักบุญออกัสติน และพระองค์ที่ 7 จากคณะที่สืบทอดกฎของนักบุญออกัสติน^[a] พระองค์เลือกพระนามเลโอ เนื่องจากได้รับแรงบันดาลใจจากสมเด็จพระสันตะปาปาเลโอที่ 13 ซึ่งเป็นผู้ริเริ่มแนวคิดคำสอนทางสังคมแบบคาทอลิก (Catholic social teaching) ซึ่งเป็นแนวคำสอนที่เน้นย้ำถึงศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์และการสร้างสรรค์ประโยชน์ส่วนรวมต่อสังคม

การดำรงตำแหน่งพระสันตะปาปา

พระคาร์ดินัล รอเบิร์ต พรีโวสต์ ได้รับเลือกเป็นพระสันตะปาปาเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม ค.ศ. 2025 ในการประชุมเลือกสันตะปาปา ค.ศ. 2025 จึงทำให้พระองค์เป็นพระสันตะปาปาจากสหรัฐอเมริกาและเปรูพระองค์แรก^[13][14][15] วันถัดมา (9 พฤษภาคม) พระองค์ทรงประกอบพิธีมหาสนิทศักดิ์สิทธิ์ครั้งแรกในฐานะพระสันตะปาปาที่โบสถ์น้อยซิสทีนต่อหน้าคณะพระคาร์ดินัลที่มาประชุมกัน ระหว่างพิธี พระองค์มีพระราชดำรัสต่อต้านความขาดศรัทธาในโลก และพูดถึงศาสนจักรที่จะทำหน้าที่เป็น "ประภาคารที่ส่องสว่างในคืนอันมืดมิดของโลก^[16] สื่อรายงานว่าพระองค์จะประทับอย่างถาวรที่ห้องอยู่อาศัยของพระสันตะปาปาในพระราชวังอัครสมณทูต แทนที่จะประทับที่อาคารโดมุสแซงเทมาร์เทที่สมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิสเคยประทับ^[17][18] เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม พระองค์ทรงแต่งตั้งนักบวชอาวุโสองค์แรก มิเกล แองเจิล คอนเตรราส ลาจารูนา (Miguel Ángel Contreras Llajaruna) เป็นมุขนายกผู้ช่วยประจำสังฆมณฑลกายาโอในประเทศเปรู^[19]

พิธีมหาสนิทศักดิ์สิทธิ์สมณภิเษกสมเด็จพระสันตะปาปาเลโอที่ 14 จัดขึ้นเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม ที่จัตุรัสนักบุญเปโตร^[20] เป็นการเริ่มต้นการปฏิบัติศาสนกิจตามแนวทางของซีโมนเปโตรของพระองค์อย่างเป็นทางการ^[21][22]

พระเกียรติยศ

ธรรมเนียมพระยศของ สมเด็จพระสันตะปาปาเลโอที่ 14
ตราประจำพระองค์
การทูล	ฮิสโฮลิเนส
การขานรับ	พะย่ะค่ะ/เพคะ

หมายเหตุ

1. แม้ว่าสมเด็จพระสันตะปาปาเลโอที่ 14 จะทรงเป็นพระสันตะปาปาพระองค์แรกจากคณะนักบุญออกัสติน ที่ก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1214 แต่พระสันตะปาปาพระองค์อื่น ๆ ก็ทรงเป็นสมาชิกของคณะอื่นที่ถือว่าเป็น ออกัสติเนียน หรือปฏิบัติตามกฎของนักบุญออกัสติน
   ซึ่งรวมถึงแคนันเรกิวลาร์จำนวน 5 พระองค์:
   สมเด็จพระสันตะปาปาโฮโนริอุสที่ 2 (1124–1130)^[7]
   สมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 2 (1130–1143)^[8]
   สมเด็จพระสันตะปาปาลูซิอุสที่ 2 (1144–1145)^[9]
   สมเด็จพระสันตะปาปาเอเดรียนที่ 4 (1154–1159)^[10]
   สมเด็จพระสันตะปาปายูจีนที่ 4 (1431–1447)^[11]
   และอีกหนึ่งพระองค์จากคณะพรีมอนสตราเทนเซียน:
   สมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 8 (1187)^[12]