คำถามยอดนิยม
ไทมไลน์
แชท
มุมมอง
พระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษ
พระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรอังกฤษ จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
Remove ads
พระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งอังกฤษ[2] (อังกฤษ: Henry II of England) หรือรู้จักในพระนาม เฮนรี เสื้อคลุมสั้น (อังกฤษ: Henry Curtmantle) (25 มีนาคม ค.ศ. 1133 – 6 กรกฎาคม ค.ศ. 1189) เป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์แพลนแทเจเน็ต
.jpg)
ในรัชสมัยของพระองค์ พระองค์ปกครองอังกฤษ ดินแดนส่วนใหญ่ของเวลส์และไอร์แลนด์ รวมถึงดินแดนกว้างขวางในฝรั่งเศส (เช่น นอร์ม็องดี อ็องฌู และอากีแตน) ซึ่งต่อมาเรียกรวมกันว่า "จักรวรรดิอ็องเฌอแว็ง" นอกจากนี้พระองค์ยังเคยมีอำนาจเหนือสกอตแลนด์ในช่วงหนึ่ง และเป็นผู้ปกครองดัชชีแห่งบริตตานีด้วย
เฮนรีเป็นพระโอรสองค์โตของเจฟฟรีย์ที่ 5 เคานต์แห่งอ็องฌู และจักรพรรดินีมาทิลดา พระธิดาของพระเจ้าเฮนรีที่ 1 แห่งอังกฤษ เมื่ออายุเพียงสิบสี่พรรษา พระองค์ก็เข้ามามีบทบาททางการเมืองและการทหารในการสนับสนุนพระมารดาเพื่อทวงสิทธิในบัลลังก์อังกฤษ ซึ่งขณะนั้นอยู่ในครอบครองของสตีเฟนแห่งบลัวส์
ในปี ค.ศ. 1150 พระบิดามอบบรรดาศักดิ์ดยุกแห่งนอร์มันดีให้ และเมื่อเจฟฟรีย์สิ้นชีวิตในปีถัดมา เฮนรีได้รับมรดกเป็นอ็องฌู เมน และทูแรน การอภิเษกกับอาลีเยนอร์แห่งอากีแตนทำให้พระองค์ครอบครองดัชชีอากีแตนเพิ่มขึ้น ส่งผลให้เฮนรีควบคุมดินแดนส่วนใหญ่ของฝรั่งเศสไว้ได้
ในปี ค.ศ. 1153 เฮนรีนำทัพเข้าสู่อังกฤษ จนพระเจ้าสตีเฟนยอมลงนามในสนธิสัญญาวอลลิงฟอร์ด กำหนดให้เฮนรีเป็นผู้สืบราชบัลลังก์ หลังการสิ้นพระชนม์ของสตีเฟนในปีถัดมา เฮนรีจึงขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษ
ตลอดรัชสมัยอันยาวนาน เฮนรีได้ดำเนินการปฏิรูปหลายประการซึ่งส่งผลยาวไกล การปฏิรูปทางกฎหมายของพระองค์ถือเป็นรากฐานของระบบกฎหมายคอมมอนลอว์อังกฤษ อีกทั้งการแทรกแซงในบริตตานี เวลส์ ไอร์แลนด์ และสกอตแลนด์ ยังมีอิทธิพลต่อการพัฒนาสังคม ประวัติศาสตร์ และระบบการปกครองของภูมิภาคเหล่านั้น
ทัศนะทางประวัติศาสตร์ต่อรัชสมัยของเฮนรีเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา นักพงศาวดารร่วมสมัยมักยกย่องความสำเร็จของพระองค์ แม้จะมีข้อวิจารณ์บ้างก็ตาม ในคริสต์ศตวรรษที่ 18 นักวิชาการมองว่าเฮนรีเป็นแรงขับเคลื่อนสำคัญในการสร้างสถาบันกษัตริย์อังกฤษ และปูทางไปสู่บริเตนที่เป็นเอกภาพ ขณะที่ในยุควิกตอเรีย เมื่อจักรวรรดิบริติชกำลังขยายอำนาจ นักประวัติศาสตร์ให้ความสนใจต่อการก่อร่างสร้างจักรวรรดิอองเฌอแว็งของพระองค์ แต่ก็วิพากษ์วิจารณ์ชีวิตส่วนพระองค์และความขัดแย้งกับโธมัส เบ็กเกตด้วย
Remove ads
พระราชประวัติ
สรุป
มุมมอง
เบื้องต้น
พระเจ้าเฮนรีที่ 2 เสด็จพระราชสมภพที่เลอ มองส์ ในประเทศฝรั่งเศส เมื่อวันที่ 5 มีนาคม ค.ศ. 1133 ซึ่งเป็นวันปึใหม่ตามประเพณีในเวลานั้น[3] เจฟฟรีย์ที่ 5 เคานต์แห่งอ็องฌูและจักรพรรดินีมาทิลดา พระราชบิดาและมารดาทรงอ้างสิทธิในราชบัลลังก์อังกฤษเพราะจักรพรรดินีมาทิลดาเป็นพระราชธิดาในพระเจ้าเฮนรีที่ 1 แห่งอังกฤษ เมื่อยังทรงพระเยาว์เฮนรีใช้ชีวิตอยู่ที่บริเวณอ็องฌู เมื่อพระชนมายุได้ 9 พรรษา โรเบิร์ต เอิร์ลที่ 1 แห่งกลอสเตอร์ ก็นำตัวเฮนรีไปอังกฤษปีหนี่ง ซึ่งเป็นที่ที่เฮนรีได้รับการศึกษาจากมาสเตอร์แม็ทธิวแห่งบริสตอล จากนั้นเฮนรีก็กลับไปอังกฤษอีกเมื่อ เมื่อพระชนมายุได้ 16 พรรษาเพื่อช่วยพระมารดาชิงราชบัลลังก์อังกฤษ
อภิเษกสมรสและพระราชบุตร
พระเจ้าเฮนรีอภิเษกสมรสเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม ค.ศ. 1152 ที่ มหาวิหารบอร์โดซ์เมื่อพระชนมายุได้ 19 พรรษากับเอลินอร์แห่งอากีแตนเป็นพิธีอย่างง่าย “โดยไม่มีพิธีรีตองตามที่ควรแก่ตำแหน่ง”[4] ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะสองเดือนก่อนหน้านั้นการแต่งงานของเอลินอร์กับพระเจ้าหลุยส์ที่ 7 แห่งฝรั่งเศสเพิ่งถูกประกาศให้เป็นโมฆะ ความสัมพันธ์ระหว่างสองพระองค์เป็นความสัมพันธ์ที่รุนแรงและในที่สุดก็สิ้นสุดลงหลังจากที่เอเลเนอร์ยุให้พระโอรสแข็งข้อต่อเฮนรีในปี ค.ศ. 1173 เฮนรีจึงทรงกักตัวเอเลเนอร์ไว้ในวังเป็นเวลา 16 ปี [5]
พระเจ้าเฮนรีและเอลินอร์แห่งอากีแตนมีพระราชโอรสและธิดาด้วยกัน 8 พระองค์ คือ วิลเลียม เคานต์แห่งปัวตีเย เฮนรียุวกษัตริย์ พระเจ้าริชาร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ เจฟฟรีย์ที่ 2 ดยุกแห่งบริตตานี พระเจ้าจอห์นแห่งอังกฤษ มาทิลดาแห่งอังกฤษ ดัชเชสแห่งแซกโซนี เอเลนอร์แห่งอังกฤษ สมเด็จพระราชินีแห่งกัสติยา และโจนแห่งอังกฤษ สมเด็จพระราชินีแห่งซิซิลี วิลเลียมสิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ เฮนรีเคานต์แห่งอ็องฌูจึงได้รับราชาภิเษกเป็นพระมหากษัตริย์ร่วมแทนที่ แต่ในเมื่อเฮนรีมิได้เป็นพระมหากษัตริย์ด้วยพระองค์เองจึงได้เรียกกันในพระนาม “เฮนรียุวกษัตริย์” (Henry the Young King) แทนที่จะมีพระนามว่าพระเจ้าเฮนรีที่ 3 ตามนิตินัยเฮนรีควรจะเป็นผู้สืบราชบัลลังก์ต่อจากพระราชบิดา ริชาร์ดควรจะได้ดินแดนของพระราชมารดา และจอห์นควรจะเป็นลอร์ดแห่งไอร์แลนด์ แต่เหตุการณ์มิได้เป็นไปตามที่คาดหมายกันว่าควรจะเป็น
จอห์น สปีดสันนิษฐานกันว่าพระเจ้าเฮนรีและเอลินอร์มีพระโอรสด้วยกันอีกองค์หนึ่งเป็นผู้ชายชื่อฟิลลิป[6]แต่คงจะเสียชีวิตตั้งแต่ยังเป็นทารก[7]
นอกจากพระราชโอรสธิดากับเอลินอร์แล้วพระเจ้าเฮนรีก็ยังมีพระราชบุตรนอกสมรสอีกหลายคน ถึงแม้ว่าพระราชบุตรเหล่านี้จะไม่มีสิทธิในราชบัลลังก์ตามกฎหมายแต่ก็ยังเป็นสิ่งที่อาจจะทำให้เกิดปัญหากับผู้มิสิทธิโดยตรงต่อมา[8] วิลเลียมแห่งลองสปีเป็นหนึ่งในจำนวนพระราชบุตรนอกสมรสแต่ก็เป็นผู้ที่มีความพอใจกับตำแหน่งและที่ดินที่ได้มาในฐานะลูกนอกกฎหมาย แต่เจฟฟรีย์ บิชอปแห่งยอร์กเป็นอีกเรื่องหนึ่ง และเห็นกันว่าอาจจะเป็นปัญหาแก่พระเจ้าริชาร์ดที่ 1 ได้ในอนาคต[8] เจฟฟรีเป็นผู้เดียวที่ดูแลพระเจ้าเฮนรีเมื่อใกล้จะสวรรคตซึ่งแม้แต่จอห์น แลกแลนด์พระราชโอรสองค์โปรดก็ทรงละทิ้งพระราชบิดา[9] เพื่อให้เจฟฟรีเลิกความหวังที่จะมีตำแหน่งสูงการปกครองพระเจ้าริชาร์ดก็ทรงบังคับให้เจฟฟรีย์ไปบวชที่ยอร์ก[8] พระราชบุตรนอกสมรสอีกองค์หนึ่ง มอร์แกนเป็นบิชอปแห่งเดอแรมแต่ก็มิได้รับการสถาปนาอย่างเป็นทางการเพราะถูกขัดขวางโดยสมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 3.[10]
Remove ads
ดูเพิ่ม
หมายเหตุ
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads