สโตรปวาเฟิล

สโตรปวาเฟิล (ดัตช์: stroopwafel, แปลตรงตัวว่า ขนมรังผึ้งน้ำเชื่อม) เป็นขนมชนิดหนึ่งของเนเธอร์แลนด์ ทำจากแผ่นแป้งกลมบางประกบกัน ตรงกลางสอดไส้น้ำเชื่อมข้นหนืดเหมือนน้ำตาลเคี่ยว^[2] ขนมชนิดนี้เป็นที่นิยมในเนเธอร์แลนด์ ได้รับการคิดค้นขึ้นครั้งแรกที่เมืองเคาดา ตั้งแต่ปี 2016 ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ ได้เสริฟสโตรปวาเฟิลเป็นของว่างอาหารเช้าฟรีสำหรับเที่ยวบินในประเทศ^[3]

สโตรปวาเฟิล

สโตรปวาเฟิล
ชื่ออื่น	ขนมรังผึ้งน้ำเชื่อม, ขนมรังผึ้งน้ำเชื่อมข้น, ขนมรังผึ้งกรอบน้ำตาลเคี่ยว[1]
ประเภท	รังผึ้ง
แหล่งกำเนิด	เนเธอร์แลนด์
ภูมิภาค	เคาดา
ผู้สร้างสรรค์	เคราร์ด กัมป์เฮยเซิน[1]
ส่วนผสมหลัก	แผ่นแป้ง : แป้ง, เนย, น้ำตาลแดง, ยีสต์, นม, ไข่ ไส้ : น้ำเชื่อมข้น (treacle), น้ำตาลทรายแดง, เนย, อบเชย
ตำราอาหาร: สโตรปวาเฟิล   สื่อ: สโตรปวาเฟิล

ส่วนประกอบและการอบ

แป้งสำหรับทำขนมรังผึ้งประกอบด้วย แป้งประกอบอาหาร เนย น้ำตาลแดง ยีสต์ นม และไข่ โดยนำแป้งกลม ๆ ขนาดกลางไปวางบนเตาวาเฟิลและกดเพื่อให้ได้แผ่นทรงกลมขนาดเท่า ๆ กัน หลังถูกอบขนมรังผึ้งถูกแบ่งครึ่งขณะยังอุ่นอยู่ จากนั้นจึงใส่ใส้ทำด้วยน้ำเชื่อม น้ำตาลแดง เนย และอบเชย ระหว่างสองครึ่งเพื่อติดมันเข้าด้วยกัน^[4]

ความเป็นมา

สโตรปวาเฟิลถูกคิดค้นขึ้นครั้งแรกที่เมืองเคาดาในสมัยปลายตวรรษที่ 18^[5] หรือต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19^[1] คนอบขนมปังใช้ของเหลือจากการทำเบเกอรี่เช่นเศษขนมปัง ทำให้หวานด้วยน้ำเชื่อม บ้างก็ว่าเคราร์ด กัมป์เฮยเซินเป็นผู้คิดค้นในระหว่าง ค.ศ. 1810 ปีที่เขาเปิดร้านถึง ค.ศ. 1840 นับว่าเป็นสูตรที่เก่าแก่ที่สุดของขนมรังผึ้งน้ำเชื่อม^[2] มีประมาณ 100 คนที่ขายขนมรังผึ้งน้ำเชื่อมในศตวรรษที่ 19 ที่เมืองเมืองเคาดา และในศตวรรษที่ 20 เริ่มมีโรงงานผลตเกิดขึ้น ในปี1960 มีทั้งหมด 17 โรงงานเฉพาะในเกาดาและ 4 แห่งยังดำเนินการอยู่จนถึงทุกวันนี้^[2]

รูป

แป้งทรงกลมวางบนเตาวาเฟิลเพื่อทำ สโตรวาเฟิล แป้งทรงกลมวางบนเตาวาเฟิลเพื่อทำ สโตรวาเฟิล  น้ำเชื่อมร้อน ๆ สำหรับทำไส้ สโตรปวาเฟิล ในหม้อ น้ำเชื่อมร้อน ๆ สำหรับทำไส้ สโตรปวาเฟิล ในหม้อ  สโตรปวาเฟิล ที่ซื้อมาจากร้านค้า สโตรปวาเฟิล ที่ซื้อมาจากร้านค้า  สโตรปวาเฟิล บนจาน สโตรปวาเฟิล บนจาน  การวางสโตรปวาเฟิลบนเครื่องดื่มร้อนเพื่ออุ่นและทำให้ไส้นิ่มลง การวางสโตรปวาเฟิลบนเครื่องดื่มร้อนเพื่ออุ่นและทำให้ไส้นิ่มลง