หนังสือมีคาห์

หนังสือมีคาห์ (อังกฤษ: Book of Micah) เป็นส่วนที่ 6 ของหนังสือสิบสองผู้เผยพระวจนะน้อยในคัมภีร์ฮีบรู^[1][a] หนังสือมีคาห์บันทึกคำกล่าวของมีคาห์ ผู้มีชื่อว่า Mikayahu (ฮีบรู: מִיכָיָ֫הוּ) มีความหมายว่า "ใครจะเหมือนพระยาห์เวห์"^[3] ผู้เผยพระวจนะเมื่อศตวรรษที่ 8 ก่อนคริสตกาลจากหมู่บ้านโมเรเชทในยูดาห์ (ชื่อภาษาฮีบรูจากวรรคเปิด: מיכה המרשתי)^[4]

หนังสือมีคาห์มี 3 ส่วนหลัก ได้แก่ บทที่ 1–2, 3–5 และ 6–7 แต่ส่วนขึ้นต้นด้วยคำว่า "จงฟัง" โดยมีรูปแบบของการประกาศถึงหายนะและการแสดงออกซึ่งความหวังสลับกันไปในแต่ละส่วน^[5] มีคาห์ตำหนิผู้นำที่อยุติธรรม และปกป้องสิทธิคนจนจากคนรวยและผู้มีอำนาจ^[6] ขณะเดียวกันก็มองไปข้างหนึ่งถึงโลกที่มีสันติสุขโดยมีศูนย์กลางที่ศิโยนภายใต้การปกครองของกษัตริย์องค์ใหม่ในเชื้อสายของดาวิด^[7]

แม้ว่าหนังสือมีคาห์ค่อนข้างสั้น แต่ก็มีบทคร่ำครวญ (1:8–16; 7:8–10), การแสดงองค์ของพระเจ้า (1:3–4), คำอธิษฐานสรรเสริญแห่งการร้องทุกข์และแสดงความเชื่อมั่น (7:14–20),^[8] และ "คดีความเรื่องพันธสัญญา" (6:1–8) ซึ่งมีลักษณะเฉพาะตัวที่พระยาห์เวห์ (พระเจ้า) ทรงฟ้องร้องอิสราเอลฐานละเมิดข้อตกลงในพันธสัญญาของโมเสส^[9]

ดูเพิ่ม

• ศิโยน

หมายเหตุ

1. ต้นฉบับเมโซเรติกมีหมายเหตุด้านข้างที่มีคาห์ 3:12 ว่าวรรคนี้เป็นวรรคตรงกลางของ "หนังสือ" คือหนังสือสิบสองผู้เผยพระวจนะน้อย^[2]