หเรกฤษณะ (มนตร์)

หเรกฤษณะ (ฮินดี: हरे कृष्ण อ่านว่า ฮา เร กริช นะ) หรือ มหามนตร์ เป็นมนตร์ความยาว 16 คำของลัทธิไวษณพในศาสนาฮินดู มนตร์นี้กล่าวถึงทั้งพระกฤษณะและพระราม^[1][2] ตามความเชื่อของลัทธิเคาทิยไวษณพ เป้าหมายของชีวิตคือความรักที่บริสุทธิ์อันมีต่อพระกฤษณะ^[3] มนตร์นี้เป็นที่แพร่หลายไปทั่วตั้งแต่ทศวรรศ 1960 นอกอินเดีย หลังเอ. ซี. ภักติเวทานตะ สวามี ปรภุปาทะ และลัทธิที่เขาก่อตั้ง "สมาคมกฤษณภาวนามฤตนานาชาติ" (เรียกสั้น ๆ ว่า หเรกฤษณะ) เป็นที่รู้จักในโลกตะวันตก^[4]

มนตร์หเรกฤษณะ เขียนด้วยอักษรเทวนาครี

มนตร์

หเร กฤษณะ หเร กฤษณะ
กฤษณะ กฤษณะ หเร หเร
หเร รามา หเร รามา
รามา รามา หเร หเร

เนื่องด้วยสันสกฤตเป็นภาษา polysemic จึงทำให้มนตร์นี้มีการแปลและทับศัพท์ที่ต่างกันไปในภาษาอังกฤษ โดยที่การแปลที่หลากหลายแตกต่างกันทั้งหมดนั้นอาจถูกต้องก็ได้