องค์การระหว่างประเทศของกลุ่มประเทศที่ใช้ภาษาฝรั่งเศส

องค์การระหว่างประเทศของกลุ่มประเทศที่ใช้ภาษาฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Organisation internationale de la francophonie, OIF; อังกฤษ: International Organization of the Francophonie) บางครั้งย่อว่า ลาฟร็องกอฟอนี (ฝรั่งเศส: La Francophonie [la fʁɑ̃kɔfɔni])^[3] เป็นองค์การระหว่างประเทศซึ่งเป็นสื่อแทนประเทศและภูมิภาคที่ใช้ภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาหลัก มีรัฐสมาชิกโดยสมบูรณ์จำนวน 54 รัฐ รัฐสมาชิกร่วมจำนวน 7 รัฐ และผู้สังเกตการณ์จำนวน 27 ราย องค์การนี้ก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1970 มีคำขวัญว่า "equality, complementarity, and solidarity"

องค์การระหว่างประเทศของกลุ่มประเทศที่ใช้ภาษาฝรั่งเศส Organisation internationale de la Francophonie (La Francophonie)
ธง สัญลักษณ์
เพลงชาติ: "Ode to Joy" (ออร์เคสตรา)
คำขวัญ "Égalité, complémentarité, solidarité"[1] "ความเสมอภาค ความเติมเต็ม ความสามัคคี" a
รายชื่อประเทศและสมาชิกกลุ่มประเทศที่ใช้ภาษาฝรั่งเศส (สีน้ำเงิน)
สำนักงานใหญ่	ปารีส, ฝรั่งเศส
ภาษาทางการ	ฝรั่งเศส
สมาชิก	สมาชิกโดยสมบูรณ์ 54 ราย[2]  แอลเบเนีย  อันดอร์รา  อาร์มีเนีย  เบลเยียม  ∟ ประชาคมฝรั่งเศสแห่งเบลเยียม  เบนิน  บัลแกเรีย  บูร์กินาฟาโซ  บุรุนดี  กัมพูชา  แคเมอรูน  แคนาดา  ∟ รัฐนิวบรันสวิก  ∟ รัฐเกแบ็ก  กาบูเวร์ดี  สาธารณรัฐแอฟริกากลาง  ชาด  คอโมโรส  สาธารณรัฐคองโก  สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก  จิบูตี  ดอมินีกา  อิเควทอเรียลกินี  อียิปต์  ฝรั่งเศส  กาบอง  กรีซ  กินี  กินี-บิสเซา  เฮติ  โกตดิวัวร์  ลาว  เลบานอน  ลักเซมเบิร์ก  มาดากัสการ์  มาลี  มอริเตเนีย  มอริเชียส  มอลโดวา  โมนาโก  โมร็อกโก  มาซิโดเนียเหนือ  ไนเจอร์  โรมาเนีย  ประเทศรวันดา  เซนต์ลูเชีย  เซาตูแมอีปริงซีป  เซเนกัล  เซเชลส์   สวิตเซอร์แลนด์  โตโก  ตูนิเซีย  วานูวาตู  เวียดนาม
ผู้นำ
• เลขาธิการ	ลูอีซ มูชิกิกิวา
• เลขาธิการอาเปแอ็ฟ	ฌัก กราบัล
• ประธานอาเปแอ็ฟ	ฟร็องซัว พาราดิส
ก่อตั้ง
• การประชุมนีอาเม	20 มีนาคม 1970
พื้นที่
• รวม	28,223,184 ตารางกิโลเมตร (10,897,032 ตารางไมล์)
ประชากร
• 2016 ประมาณ	1 พันล้านคน
• ความหนาแน่น	36 ต่อตารางกิโลเมตร (93.2 ต่อตารางไมล์)
เว็บไซต์ www.francophonie.org
พาดพิงคำขวัญของประเทศฝรั่งเศสอย่างจงใจ

โครงสร้าง

เลขาธิการฝ่ายบริหาร (เลขาธิการ)

ลำดับ	ภาพ	ชื่อ	ประเทศ	เกิด	เสียชีวิต	เริ่มต้น	สิ้นสุด	หมายเหตุ
1		บุฏรุส บุฏรุส-ฆอลี	อียิปต์	14 พฤศจิกายน 1922	16 มีนาคม ค.ศ. 2016(2016-03-16) (93 ปี)	16 พฤศจิกายน 1997	31 ธันวาคม 2002	เลขาธิการสหประชาชาติ (1992–1996), กระทรวงการต่างประเทศอียิปต์ (1977, 1978–1979), รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศอียิปต์ (1977–1991)
2		Abdou Diouf	เซเนกัล	7 กันยายน 1935	มีชีวิตอยู่	1 มกราคม 2003	31 ธันวาคม 2014	ประธานาธิบดีเซเนกัล (1981–2000), นายกรัฐมนตรีเซเนกัล (1970–1980)
3		มิกาเอล ฌ็อง	แคนาดา	6 กันยายน 1957	มีชีวิตอยู่	5 มกราคม 2015	2 มกราคม 2019	ผู้สำเร็จราชการแคนาดา (2005–2010)
4		Louise Mushikiwabo	ประเทศรวันดา	2 พฤษภาคม 1961	มีชีวิตอยู่	3 มกราคม 2019	ดำรงตำแหน่ง	กระทรวงการต่างประเทศและความร่วมมือรวันดา (2009–2018)

การประชุม

สมาชิก

ดูเพิ่ม: รัฐสมาชิกในองค์การระหว่างประเทศของกลุ่มประเทศที่ใช้ภาษาฝรั่งเศส

สมาชิกและผู้เข้าร่วมองค์การ นอกจากนี้ สีน้ำเงินเข้มยังแสดงสมาชิกที่เป็นเขตปกครองย่อยของเบลเยียมและแคนาดา

หลังรัฐประหารใน ค.ศ. 2008 สมาชิกภาพของประเทศมอริเตเนียถูกระงับเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม ค.ศ. 2008 จนกว่าจะมีการเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตย^[4] สมาชิกภาพของประเทศมาดากัสการ์ถูกระงับเมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 2009 เพราะมีการถ่ายโอนอำนาจที่ขัดต่อรัฐธรรมนูญในวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 2009^[5] สมาชิกภาพของประเทศมาลีก็ถูกระงับในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2012^[6] เพราะรัฐประหารใน ค.ศ. 2012 หลังจากนั้น สาธารณรัฐแอฟริกากลางถูกระงับสมาชิกภาพเพราะอุบัติการณ์ในการประชุมสมัยที่ 88 ของซีพีเอฟ (CPF) เมื่อเดือนมีนาคม ค.ศ. 2012 และประเทศกินี-บิสเซาก็ถูกระงับเช่นเดียวกันเมื่อวันที่ 18 เมษายน ค.ศ. 2012^[7] เพราะรัฐประหารใน ค.ศ. 2012 ต่อมาใน ค.ศ. 2014 ประเทศไทย ในฐานะชาติผู้สังเกตการณ์ ถูกระงับสถานะดังกล่าวหลังเกิดวิกฤตทางการเมืองใน ค.ศ. 2013–14^[8] ใน ค.ศ. 2018 รัฐลุยเซียนากลายเป็นรัฐแห่งแรกของสหรัฐที่เข้าร่วมองค์การนี้ในฐานะผู้สังเกตการณ์^[9] ใน ค.ศ. 2021 รัฐบาลรัฐโนวาสโกเชียประกาศเจตจำนงว่า จะขอสถานะผู้สังเกตการณ์^[10]

แม้ประเทศแอลจีเรียจะมีประชาคมผู้ใช้ภาษาฝรั่งเศสขนาดใหญ่ที่สุดในโลกแห่งหนึ่ง แต่ประเทศนี้ไม่เป็นสมาชิกขององค์การนี้