อัครทูต

อัครทูต^[1] (อังกฤษ: Apostles; Ἀπόστολος, apostolos แปลว่า "ผู้ถูกส่งออกไป" เช่น ข่าวสารหรือตัวแทน) หรือ อัครสาวก^[2] ตามพระวรสารสหทรรศน์และธรรมเนียมทางศาสนาคริสต์ใช้หมายถึงอัครสาวกสิบสองคน^[1] ที่พระเยซูทรงเลือก ตั้งชื่อ และฝึกเพื่อจะได้ส่งออกไปทำการประกาศข่าวดี หลังจากยูดาส อิสคาริโอท ทรยศต่อพระเยซู อัครสาวกที่เหลือภายใต้การนำของซีโมนเปโตรจึงจับฉลากเลือกมัทธีอัสซึ่งติดตามพระเยซูมาตั้งแต่ต้นขึ้นเป็นอัครทูตแทน^[3] ฉะนั้นเมื่อถึงเทศกาลเพนเทคอสต์ที่พระวิญญาณบริสุทธิ์เสด็จลงมาประทับกับสาวกของพระเยซู จำนวนอัครทูตจึงมีสิบสองคนเท่าเดิม

พระเยซูและอัครทูต

อัครทูตสิบสองคน

ตามพระวรสารสหทรรศน์ (มาระโก 3:13 -19, มัทธิว 10:1 -4, ลูกา 6:12 -16) อัครทูตที่เลือกและแต่งตั้งโดยพระเยซูเมื่อเริ่มสั่งสอนเทศนาก็ได้แก่

1. ซีโมนเปโตร
2. ยากอบ บุตรเศเบดี
3. ยอห์นอัครทูต น้องของยากอบ บุตรเศเบดี
4. อันดรูว์ น้องของซีโมนเปโตร อดีตสาวกของยอห์นผู้ให้บัพติศมา
5. ฟีลิปอัครทูต จากเบ็ธไซดา ที่กาลิลี
6. บารโธโลมิวอัครทูต
7. มัทธิวผู้นิพนธ์พระวรสาร
8. โธมัสอัครทูต
9. ยากอบ บุตรอัลเฟอัส
10. ยูดาอัครทูต
11. ซีโมนเศโลเท
12. ยูดาส อิสคาริโอท (ไม่ได้รับการประกาศเป็นนักบุญ)

อัครทูตสิบสองคนนี้พระเยซูเป็นผู้แต่งตั้งเอง เมื่อยูดาส อิสคาริโอททรยศพระเยซูแล้วฆ่าตัวตายไป อัครทูตที่เหลือสิบเอ็ดคนจึงจับสลากเลือกอัครทูตคนใหม่เพิ่ม^[4] คือ

• มัทธีอัส

นอกจากนี้ยังมีสาวกอื่น ๆ ที่ได้รับยกย่องหรือเรียกตนเองว่าอัครทูตด้วย และเป็นที่ยอมรับจนปรากฏในคัมภีร์ไบเบิล ได้แก่

• เปาโลอัครทูต
• บารนาบัส
• ยากอบผู้ชอบธรรม