อีมนอสเอสตีนเอเลฟเทริอัน

อีมนอสเอสตีนเอเลฟเทริอัน (กรีก: สะกดอย่างโบราณ: Ὕμνος εἰς τὴν Ἐλευθερίαν, Ýmnos eis tīn Eleutherían; สะกดอย่างสมัยใหม่: Ύμνος εις την Ελευθερίαν, Imnos is tin Eleftherian) หรือ "เพลงสดุดีแด่เสรีภาพ" เป็นบทกวีประเภท "Hymn" (บทเพลงสรรเสริญหรือบทเพลงสดุดี) ความยาว 158 บท ซึ่งประพันธ์โดย ไดโอนิซิโอส โซโลมอส (Dionýsios Solomós) เมื่อ ค.ศ. 1823 นับเป็นบทกวีประเภท "Hymn" ที่มีความยาวมากที่สุดในโลก ทำนองประพันธ์โดย นิโคเลาส์ มันซารอส (Nikolaos Mantzaros) บทเพลงนี้ได้มีการรับรองเป็นเพลงชาติกรีซอย่างเป็นทางการเมื่อ ค.ศ. 1865 แต่ต่อมาได้มีการนำไปใช้เป็นเพลงชาติสาธารณรัฐไซปรัสด้วยอีกเพลงหนึ่ง

อีมนอสเอสตีนเอเลฟเทริอัน

คำแปล: เพลงสดุดีแด่เสรีภาพ
Ύμνος εις την Ελευθερίαν
หน้าปกของ "อีมนอสเอสตีนเอเลฟเทริอัน"
เนื้อร้อง	ไดโอนิซิโอส โซโลมอส, ค.ศ. 1823
ทำนอง	นิโคเลาส์ มันซารอส
รับไปใช้	ค.ศ. 1865
ตัวอย่างเสียง
อีมนอสเอสตีนเอเลฟเทริอัน (บรรเลง) ไฟล์ ช่วยเหลือ

ตามรัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐไซปรัสระบุว่า เพลงชาติกรีซจะใช้บรรเลงเป็นเกียรติยศแก่ประธานาธิบดีชาวไซปรัสเชื้อสายกรีกหรือบุคคลอื่นซึ่งเป็นชาวไซปรัสเชื้อสายกรีก และใช้เพลงชาติตุรกีสำหรับรองประธานาธิบดีชาวไซปรัสเชื้อสายตุรกี อย่างไรก็ตาม ไซปรัสได้ยุติการใช้เพลงชาติตุรกีหลังจากชาวไซปรัสเชื้อสายตุรกีได้แบ่งแยกประเทศเป็นประเทศใหม่เมื่อ ค.ศ. 1963

อนึ่ง เพลง "อีมนอสเอสตีนเอเลฟเทริอัน" ยังมีสถานะเป็นเพลงเกียรติยศสำหรับพระมหากษัตริย์ (เพลงสรรเสริญพระบารมี) ของกษัตริย์แห่งกรีซนับตั้งแต่ ค.ศ. 1864 เป็นต้นมา

ประวัติ

คำร้อง

เนื้อร้องที่ประพันธ์ขึ้นนั้น ได้รับแรงบันดาลใจจากสงครามประกาศอิสรภาพกรีซ ที่ชาวกรีกต่อสู้เพื่อเอกราช ต่อต้านการปกครองของจักรวรรดิออตโตมัน^[1][2][3]

ภาษากรีก	สัทอักษรสากล	ปริวรรตเป็นอักษรโรมัน[4]	คำแปล
Σε γνωρίζω από την κόψη Του σπαθιού την τρομερή, Σε γνωρίζω από την όψη, Που με βιά μετράει τη γη. Απ’ τα κόκκαλα[a] βγαλμένη Των Ελλήνων τα ιερά, 𝄆 Και σαν πρώτα ανδρειωμένη, Χαίρε, ω χαίρε, ελευθεριά! 𝄇   Ἐκεῖ μέσα ἐκατοικοῦσες πικραμένη, ἐντροπαλή, κι ἕνα στόμα ἀκαρτεροῦσες, «ἔλα πάλι» νὰ σοῦ πεῖ.   Ἄργειε νὰ 'λθει ἐκείνη ἡ μέρα, κι ἦταν ὅλα σιωπηλά, 𝄆 γιατί τὰ 'σκιαζε ἡ φοβέρα καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά. 𝄇   Δυστυχής! Παρηγορία μόνη σου ἔμενε νὰ λὲς περασμένα μεγαλεῖα καὶ διηγώντας τὰ νὰ κλαῖς.   Καὶ ἀκαρτέρει καὶ ἀκαρτέρει φιλελεύθερη λαλιά, 𝄆 ἕνα ἐκτύπαε τ' ἄλλο χέρι ἀπὸ τὴν ἀπελπισιά. 𝄇   Κι ἔλεες: «Πότε, ἅ, πότε βγάνω τὸ κεφάλι ἀπὸ τσ' ἐρμιές;». Καὶ ἀποκρίνοντο ἀπὸ πάνω κλάψες, ἅλυσες, φωνές.   Τότε ἐσήκωνες τὸ βλέμμα μὲς στὰ κλάιματα[b] θολό, 𝄆 καὶ εἰς τὸ ροῦχο σου ἒσταζ' αἷμα, πλῆθος αἷμα ἑλληνικό. 𝄇	[s̠e̞‿ɣno̞ˈɾiz̠o̞‿a̠ˈpo̞ tiŋ‿ˈɡo̞p̚s̠i |] [tu s̠pa̠θˈçu tin‿dɾo̞me̞ˈɾi |] [s̠e̞‿ɣno̞ˈɾiz̠o̞‿a̠ˈpo̞ tin ˈo̞p̚s̠i |] [pu me̞ ˈvja̠ me̞ˈtɾa̠j ti ˈʝi ‖] [a̠p ta̠ ˈko̞ka̠la̠‿vɣa̠lˈme̞ni |] [to̞n e̞ˈlino̞n‿da̠‿je̞ˈɾa̠ |] 𝄆 [ˈce̞ s̠a̠m‿ˈbɾo̞ta̠ a̠n̪ðɾjo̞ˈme̞ni |] [ˈçe̞ɾe̞‿o̞ ˈçe̞ɾe̞ | e̞le̞fθe̞ɾˈja̠ ‖] 𝄇 [e̞ˈci ˈme̞s̠a̠‿e̞ka̠tiˈkus̠e̞s̠ |] [pikɾa̠ˈme̞ni‿e̞ntɾo̞pa̠ˈli |] [ˈc‿e̞na̠ ˈs̠to̞m‿a̠ka̠ɾte̞ˈɾus̠e̞s̠ |] [ˈe̞la̠ ˈpa̠li | na̠ s̠u pi ‖] [ˈa̠ɾʝe̞ ˈna̠l̪θ(i)‿e̞ˈcin‿i ˈme̞ɾa̠ |] [ˈce̞‿ita̠n ˈo̞la̠ s̠jo̞piˈla̠ |] 𝄆 [ʝa̠ˈti ta̠ ˈs̠cja̠z̠e̞‿i fo̞ˈve̞ɾa̠ |] [ce̞ ta̠ ˈpla̠ko̞ne̞‿i s̠kla̠vˈja̠ ‖] 𝄇 [ðis̠tiˈçis̠ pa̠ɾiɣo̞ˈɾija̠ |] [ˈmo̞ni ˈs̠u‿e̞me̞ne̞ na̠ le̞s̠ |] [pe̞ɾa̠ˈz̠me̞na̠ me̞ɣa̠ˈlija̠ |] [ce̞ ðiˈɣo̞nta̠s̠ ta̠ na̠ kle̞s̠ ‖] [c‿a̠ka̠ɾˈte̞ɾi c‿a̠ka̠ɾˈte̞ɾi |] [file̞ˈle̞fθe̞ɾi la̠ˈlja̠ |] 𝄆 [ˈe̞na̠‿e̞kˈtipa̠e̯ ˈt‿a̠lo̞ ˈçe̞ɾi |] [a̠ˈpo̞ tin a̠pe̞lpiˈs̠ja̠ ‖] 𝄇 [ˈc‿e̞le̞s̠ ˈpo̞te̞‿a̠ ˈpo̞te̞‿ˈvɣa̠no̞ |] [to̞ ce̞ˈfa̠li‿a̠ˈpo̞ ts̠‿e̞ɾˈmje̞s̠ |] [c‿a̠po̞ˈkɾino̞nto̞‿a̠ˈpo̞ ˈpa̠no̞ |] [ˈkla̠p̚s̠e̞s̠ ˈa̠lis̠e̞s̠ | fo̞ˈne̞s̠ ‖] [ˈto̞t‿e̞ˈs̠iko̞ne̞s̠ to̞ ˈvle̞ma̠ |] [me̞s̠ s̠ta̠ ˈkla̠jma̠ta̠ ˈθo̞lo̞ |] 𝄆 [c(e̞)‿is̠ to̞ ˈruxo̞ ˈsu‿e̞s̠ta̠z̠ ˈe̞ma̠ |] [ˈpliθo̞s̠ ˈe̞ma̠(‿)e̞liniˈko̞ ‖] 𝄇	Se gnorízo apó tin kópsi Tou spathioú tin tromerí, Se gnorízo apó tin ópsi, Pou me viá metráei ti gi. Ap’ ta kókkala vgalméni Ton Hellínon ta hierá, 𝄆 Kai san próta andreioméni, Khaíre, o khaíre, eleftheriá! 𝄇 Ekeí mésa ekatoikoúses pikraméni entropalí, ki héna stóma akarteroúses, «éla páli», na sou pei. Árgeie ná ’lthei ekeíni hi méra, Kai ítan hóla siopilá, 𝄆 giatí tá ’skiaze hi phovéra kai ta plákone hi sklaviá. 𝄇 Dystykhís! Parigoría móni sou émene na les perasména megaleía kai diigóntas ta na klais. Kai akartérei, kai akartérei phileléftheri laliá, 𝄆 héna ektýpae t’ állo khéri apó tín apelpisiá. 𝄇 Ki élees: «póte, á! póte vgáno to kepháli apó ts’ ermiés;» Kai apokrínonto apó páno klápses, hályses, phonés. Tóte esíkones to vlémma mes sta kláimata tholó, 𝄆 kai eis to roúkho sou éstaz’ haíma, plíthos haíma Hellinikó. 𝄇[10]	ข้าพเจ้าสำนึกถึงท่านเสมอ จากคมดาบอันน่าเกรงขาม ข้าพเจ้าสำนึกถึงท่านเสมอจากโฉมหน้า ซึ่งสำรวจผืนปฐพีด้วยพละกำลัง จงตื่นขึ้นจากอัฐิธาตุอันศักดิ์สิทธิ์ ของชาวกรีกทั้งหลาย 𝄆 และจงเริ่มกู่ร้องอย่างอาจหาญ จงเจริญเถิด เสรีภาพจงเจริญ! 𝄇 ภายในนั้นท่านได้อาศัยอยู่ ด้วยความขื่นขมและความเงียบเหงา เพื่อรอเสียงอะไรบางอย่าง ที่จะบอกให้ท่านกลับมา กาลเวลาก็ผ่านไปเรื่อย ๆ ทุกอย่างนั้นก็คงยังเงียบอยู่ 𝄆 เพราะเงาเหล่าทรราชทั้งหลาย ได้กดขี่และข่มขู่พวกเขา 𝄇 โอ้ ! ท่านผู้โชคร้ายเอย ท่านมีสิ่งปลอบใจแค่สิ่งเดียว คือ อดีตอันรุ่งโรจน์ และท่านก็ร่ำไห้เมื่อนึกถึงมัน นานมาแล้วที่เฝ้ารอ เสียงเรียกอันกล้าหาญแห่งอิสรภาพ 𝄆 แล้วท่านก็พนมมือขึ้นมา ท่ามกลางความสิ้นหวังนั้น 𝄇 แล้วท่านตะโกนออกมา : เมื่อใดกัน? ที่ข้าจะสามารถเงยหน้าบนแผ่นดินร้างนี้ได้ คำตอบที่ได้มานั้นก็เหมือนเดิม คือเสียงคร่ำครวญ โซ่ตรวนทั้งหลาย แล้วดวงตาของเจ้าก็มองขึ้นไป ซึ่งเต็มไปด้วยหยดน้ำตา 𝄆 และบนเสื้อของท่านก็โผล่รอยคราบเลือด จากหฤทัยของชนชาวกรีกทั้งปวง 𝄇