เกษรอัมรินทร์

ศูนย์การค้าเกษรอัมรินทร์ (อังกฤษ: Gaysorn Amarin) หรือในชื่อเดิม ศูนย์การค้าอัมรินทร์ พลาซ่า (อังกฤษ: Amarin Plaza) เป็นโครงการพัฒนาพื้นที่พาณิชยกรรมแบบผสมที่ตั้งอยู่ในย่านราชประสงค์ ประกอบด้วยศูนย์การค้า 5 ชั้น และอาคารสำนักงาน 22 ชั้น

ศูนย์การค้าเกษรอัมรินทร์

Gaysorn Amarin
เกษรอัมรินทร์ในปี พ.ศ. 2564 ก่อนการปรับปรุง
ที่ตั้ง	496–502 ถนนเพลินจิต แขวงลุมพินี เขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร
พิกัด	13°44′37″N 100°32′29″E
เปิดให้บริการ	พ.ศ. 2528 (ศูนย์การค้าอัมรินทร์ พลาซ่า) 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 (แมคโดนัลด์) 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2565 - กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567 (ปรับปรุงศูนย์การค้า) 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567 (LV The Place Bangkok) 20 มีนาคม พ.ศ. 2567 (ศูนย์การค้าเกษรอัมรินทร์)[1]
ชื่อเดิม	อัมรินทร์พลาซ่า (พ.ศ. 2528-2565)
ผู้บริหารงาน	บริษัท เกษรพร็อพเพอร์ตี้ จำกัด
จำนวนชั้น	5 ชั้น (เกษรอัมรินทร์) 22 ชั้น (อัมรินทร์ ทาวเวอร์)
ขนส่งมวลชน	สถานีชิดลม สถานีสยาม

เกษรอัมรินทร์เปิดดำเนินการในปี พ.ศ. 2528 โดยมีห้างสรรพสินค้าโซโก้เป็นผู้เช่าหลัก อาคารออกแบบโดย รังสรรค์ ต่อสุวรรณ โดดเด่นด้วยการออกแบบด้วยสถาปัตยกรรมหลังสมัยใหม่ ที่ผสมผสานองค์ประกอบแบบกรีก-โรมันเข้ากับส่วนหน้ากระจกสมัยใหม่ ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นความสำเร็จในเชิงพาณิชย์และเป็นปรากฎการณ์ในหมู่นักพัฒนา อีกทั้งยังเป็นต้นแบบของสถาปัตยกรรมในลักษณะนี้ที่เกิดขึ้นตามมาในประเทศไทย กระนั้นก็มีการวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักในแวดวงสถาปนิก โครงการนี้ดำเนินการโดยบริษัท อัมรินทร์พลาซ่า จำกัด ซึ่งต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น ดิ เอราวัณ กรุ๊ป จนถึงปี พ.ศ. 2550 เกษรกรุ๊ปได้ซื้อกิจการและผนวกเป็นส่วนหนึ่งของเกษรวิลเลจในเวลาต่อมา

ประวัติ

การพัฒนา

เกษรอัมรินทร์ เป็นทรัพย์สินแห่งแรกของบริษัท อัมรินทร์พลาซ่า จำกัด ซึ่งต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น ดิ เอราวัณ กรุ๊ป ถือเป็นการร่วมลงทุนด้านอสังหาริมทรัพย์ครั้งแรกของครอบครัวว่องกุศลกิจ ซึ่งดำเนินธุรกิจหลักในอุตสาหกรรมน้ำตาลผ่านกลุ่มมิตรผล อิสระ ว่องกุศลกิจ เป็นผู้ริเริ่มโครงการนี้ หลังจากได้รับข้อเสนอจากตระกูลศรีวิกรม์ ซึ่งเป็นเจ้าของที่ดิน และได้ร่วมมือกับตระกูลวัฒนาเวคิน เพื่อก่อตั้งบริษัทในปี พ.ศ. 2525 ซึ่งในอีกหกปีต่อมา อิสระได้ให้วิฑูรย์พี่ชายของเขา ดูแลกิจการนี้แทนตน^[2]

อาคารหลังนี้ออกแบบโดยรังสรรค์ ต่อสุวรรณ โดดเด่นด้วยการวางองค์ประกอบกรีก-โรมันเข้าด้วยกัน เช่น เสาไอออนิก ผ้าสักหลาด และบัวหัวเสา ร่วมกับผนังกระจกสมัยใหม่ รังสรรค์กล่าวว่าเขาไม่ได้มุ่งมั่นที่จะสร้างการออกแบบหลังสมัยใหม่ แต่ดัดแปลงตามสิ่งที่เขาคาดหวังจะดึงดูดรสนิยมของผู้เช่า แม้กระนั้นเจ้าของโครงการบางส่วนก็ไม่เห็นด้วยกับการออกแบบดังกล่าว แต่เขายืนกรานโดยรับประกันว่าจะมีผู้สนใจเช่าพื้นที่นี้ ไม่อย่างนั้นเขาจะเสียค่าปรับการก่อสร้างล่าช้าและยังต้องออกแบบใหม่โดยไม่ได้รับค่าจ้างอีกด้วย^[3][4] โครงการขายได้ร้อยละ 80 ของยูนิตทั้งหมดก่อนเริ่มการก่อสร้าง การออกแบบอาคารกลายเป็นปรากฎการณ์ในหมู่สถาปนิกและนักพัฒนาชาวไทย หลังจากนั้นมีการการนำเอาองค์ประกอบกรีก-โรมันในลักษณะเดียวกับโครงการนี้มาใช้กันอย่างแพร่หลาย อย่างไรก็ตาม การออกแบบนี้ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักในแวดวงสถาปนิกว่าเป็นการใช้องค์ประกอบคลาสสิกอย่างไม่เหมาะสม โดยเฉพาะในบริบทสิ่งก่อสร้างของไทยในเวลานั้น^[4][5]

การก่อสร้างเริ่มขึ้นในปี พ.ศ. 2526 แต่ในช่วงแรกประสบปัญหากับระบบเสาเข็ม ทำให้เจ้าของเปลี่ยนจากเสาเข็มเจาะคอนกรีตเป็นระบบเจาะ ทำให้ความคืบหน้าล่าช้าไปมากเนื่องจากโครงสร้างของดิน และการก่อสร้างได้เปลี่ยนไปใช้เสาเข็มเจาะเหล็กอีกครั้ง ซึ่งประสบปัญหามากขึ้นไปอีก เนื่องจากการก่อสร้างต้องหยุดชะงักตามคำสั่งศาลที่โรงแรมเอราวัณได้ฟ้องร้องเรื่องมลพิษทางเสียง แม้จะมีปัญหาข้างต้น แต่การชำระเงินล่วงหน้าของโครงการทำให้มีความมั่นคงทางการเงิน และสามารถลดเงินกู้จาก ธนาคารไทยพาณิชย์ ซึ่งเริ่มแรกประมาณ 270 ล้านบาท เป็นน้อยกว่า 100 ล้านบาท ซึ่งทำให้มีความได้เปรียบเหนือคู่แข่งอย่างพันธุ์ทิพย์พลาซ่า อันเปิดทำการเมื่อไม่กี่เดือนก่อนหน้านั้น

การดำเนินงาน

เกษรอัมรินทร์ (ซ้าย) เชื่อมต่อกับโรงแรม แกรนด์ ไฮแอท เอราวัณ (ขวา) โครงการทั้งสองได้รับการพัฒนาโดยกลุ่มเอราวัณและออกแบบโดยรังสรรค์

เกษรอัมรินทร์เปิดทำการในปี พ.ศ. 2528 โดยมีห้างสรรพสินค้าโซโก้ เป็นผู้เช่าหลัก ซึ่งเป็นสาขาต่างประเทศแห่งแรกของบริษัทเครือญี่ปุ่นดังกล่าว ในเวลาเดียวกันศูนย์การค้าเอ็มบีเค เซ็นเตอร์ที่อยู่ใกล้เคียง ได้เปิดให้บริการห้างสรรพสินค้าโตคิวด้วย อัมรินทร์พลาซ่ายังเคยเป็นที่ตั้งของแมคโดนัลด์สาขาแรกในประเทศไทย ซึ่งอยู่ด้านหน้าอาคาร โดยร้านเปิดทำการในวันที่ 23 กุมภาพันธ์ ปีเดียวกัน^[6]

"โซโก้" กลายเป็นชื่อที่ผู้คนพูดถึงอาคารแห่งนี้ อย่างไรก็ตาม บริษัทเผชิญกับการขาดทุนอย่างหนักในช่วงสองสามปีแรก เนื่องจากจำนวนห้างสรรพสินค้าที่เพิ่งเปิดใหม่ทำให้เกิดการแข่งขันที่รุนแรง โซโก้เปิดสาขาที่สองในศูนย์การค้าเอราวัณ แบงค็อก ซึ่งเป็นโครงการในเครือเดียวกัน แต่ปิดตัวลงไม่นานหลังจากที่บริษัทแม่ในญี่ปุ่นลดขนาดการดำเนินงานระหว่างประเทศลงในปี พ.ศ. 2543^[7]

เกษรอัมรินทร์ในปี พ.ศ. 2548

ในปี พ.ศ. 2550 กลุ่มบริษัทเอราวัณได้ขายอัมรินทร์พลาซ่าให้กับกลุ่มเกษรเจ้าของที่ดิน (ซึ่งดำเนินการศูนย์การค้าเกษรพลาซ่าอยู่ฝั่งตรงข้ามของถนน) เนื่องจากใกล้จะสิ้นสุดสัญญาเช่าระยะเวลา 30 ปีของทรัพย์สินซึ่งมีโอกาสในการปรับปรุงอย่างจำกัด โครงการนี้ถูกรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของเกษรวิลเลจในอีกสิบปีให้หลัง^[8] ต่อมาได้รับการบูรณะครั้งใหญ่ระหว่างปี 2565 ถึง 2567 และดำเนินการเปิดอีกครั้งในชื่อเกษรอัมรินทร์^[9] โดยใช้แนวคิดผสมผสานสถาปัตยกรรมเดิมเข้ากับการใช้ชีวิตยุคใหม่^[10]

การจัดสรรพื้นที่

แอลวี เดอะ เพลส แบงค็อก

ศาลท้าวอัมรินทราธิราช

เกษรอัมรินทร์ตั้งอยู่ริมถนนเพลินจิต ใกล้มุมตะวันออกเฉียงใต้ของแยกราชประสงค์ ในเขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร เชื่อมต่อด้วยทางเดินลอยฟ้าไปยังสถานีชิดลมของ รถไฟฟ้าบีทีเอส รวมถึงอาคารเกษรเซ็นเตอร์ที่อยู่ตรงข้าม และโครงการอื่น ๆ ในพื้นที่ นอกจากนี้ยังมีสะพานลอยตรงไปยังโรงแรมแกรนด์ ไฮแอท เอราวัณที่อยู่ใกล้เคียง

เกษรอัมรินทร์ แบ่งพื้นที่เป็นสองส่วน คือ ศูนย์การค้า ความสูง 5 ชั้น พื้นที่ 55,000 ตารางเมตร และอาคารสำนักงานอัมรินทร์ทาวเวอร์ ความสูง 22 ชั้น พื้นที่ 21,000 ตารางเมตร^[8] โดยมีผู้เช่าหลัก เช่น วิลล่า มาร์เก็ท, อีฟแอนด์บอย, เรณู^[11], คอปเปอร์ บียอนด์ บุฟเฟต์^[12], จัสต์โค^[13] และศูนย์อาหารเดอะ คุก แอท อัมรินทร์^[14][15] เป็นต้น อีกทั้งยังเป็นที่ตั้งของ "แอลวี เดอะ เพลส แบงค็อก" สาขารูปแบบพิเศษของหลุยส์ วิตตอง แห่งแรกของโลก ซึ่งประกอบด้วยร้านค้า, นิทรรศการ "วิชันนารี เจอร์นีส์", เลอ คาเฟ่, และร้านอาหาร เปิดเมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567^[16][17][18] อีกทั้งบริเวณร้านแมคโดนัลด์เดิม จะพัฒนาเป็นบูติกของโรเล็กซ์^[19]

นอกจากนี้ บริเวณใกล้เคียงยังเป็นที่ตั้งของศาลท้าวอัมรินทราธิราชอีกด้วย

ดูเพิ่ม

• รายชื่อศูนย์การค้าในประเทศไทย