เดนิส ลอว์

เดนิส ลอว์ (อังกฤษ: Denis Law; 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1940 – 17 มกราคม ค.ศ. 2025) เป็นอดีตนักฟุตบอลชาวสก็อตแลนด์ที่เล่นในตำแหน่งกองหน้าตัวเป้า อาชีพนักฟุตบอลของเขาเริ่มต้นกับทีมฮัดเดอส์ฟีลด์ทาวน์ในดิวิชัน 2 เมื่อปี ค.ศ. 1956 หลังจากอยู่กับฮัดเดอส์ฟีลด์เป็นเวลา 4 ปี เขาก็เซ็นสัญญากับแมนเชสเตอร์ซิตีด้วยค่าตัวประมาณ 55,000 ปอนด์ ซึ่งถือเป็นสถิติใหม่ของอังกฤษในเวลานั้น ลอว์ใช้เวลาอยู่ที่นั่นหนึ่งปีก่อนที่โตรีโนจะซื้อตัวเขาไปร่วมทีมด้วยค่าตัว 110,000 ปอนด์ คราวนี้เป็นสถิติค่าตัวสูงสุดใหม่ในการย้ายทีมที่เกี่ยวข้องกับนักเตะชาวอังกฤษ แม้ว่าเขาจะเล่นได้ดีในอิตาลี แต่เขาก็พบว่ามันยากที่จะปรับตัวที่นั่นและได้กลับมาเซ็นสัญญากับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในปี ค.ศ. 1962 โดยสร้างสถิติค่าตัวการย้ายทีมของอังกฤษอีกครั้งที่ 115,000 ปอนด์ (เทียบเท่ากับ 3,098,877 ปอนด์ในปี ค.ศ. 2023)

เดนิส ลอว์

เดนิส ลอว์ ในปี 2011
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม	เดนิส ลอว์
วันเกิด	24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1940
สถานที่เกิด	แอเบอร์ดีน, สกอตแลนด์
วันเสียชีวิต	17 มกราคม ค.ศ. 2025(2025-01-17) (84 ปี)
สถานที่เสียชีวิต	แอเบอร์ดีน, สกอตแลนด์
ส่วนสูง	5 ft 9 in (1.75 m)
ตำแหน่ง	กองหน้าตัวเป้า
สโมสรเยาวชน
1955–1956	ฮัดเดอส์ฟีลด์ทาวน์
สโมสรอาชีพ*
ปี	ทีม	ลงเล่น	(ประตู)
1956–1960	ฮัดเดอส์ฟีลด์ทาวน์	81	(16)
1960–1961	แมนเชสเตอร์ซิตี	44	(21)
1961–1962	โตรีโน	27	(10)
1962–1973	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	309	(171)
1973–1974	แมนเชสเตอร์ซิตี	24	(9)
รวม		485	(227)
ทีมชาติ
1959–1961[1]	สกอตแลนด์ U23	3	(1)
1958–1974	สกอตแลนด์	55	(30)
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น

ลอว์ใช้เวลา 11 ปีที่แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดซึ่งเขาทำได้ 237 ประตูจากการลงสนาม 404 นัด จำนวนประตูที่เขาทำได้ทำให้เขาเป็นผู้ทำประตูสูงสุดอันดับที่ 3 ในประวัติศาสตร์ของสโมสร รองจากเวย์น รูนีย์และเซอร์บ็อบบี ชาร์ลตัน เขาได้รับฉายาว่า เดอะคิง^[2] และ เดอะลอว์แมน จากกองเชียร์ และ เดนิสผู้คุกคาม จากกองเชียร์ฝั่งตรงข้าม ลอว์ยังเป็นที่รู้จักในฐานะส่วนหนึ่งของ "สามประสานศักดิ์สิทธิ์" ร่วมกับชาร์ลตันและจอร์จ เบสต์ เขาเป็นผู้เล่นชาวสก็อตแลนด์เพียงคนเดียวที่คว้ารางวัลบาลงดอร์ ในปี ค.ศ. 1964 และช่วยให้สโมสรคว้าแชมป์ดิวิชัน 1 ในปี ค.ศ. 1965 และ ค.ศ. 1967 รวมถึงแชมป์เอฟเอคัพในปี ค.ศ. 1963 และแชมป์แชริตีชีลด์ 2 สมัย เขาเป็นกัปตันทีมแต่พลาดการคว้าแชมป์ยูโรเปียนคัพในปี ค.ศ. 1968 เนื่องจากได้รับบาดเจ็บ

ลอว์ออกจากแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในปี ค.ศ. 1973 เพื่อกลับไปแมนเชสเตอร์ซิตีและเป็นตัวแทนของสกอตแลนด์ในฟุตบอลโลก 1974 โดยเลิกเล่นฟุตบอลก่อนที่จะเริ่มต้นโปรแกรมลีกฤดูกาลใหม่ ลอว์ลงเล่นให้กับทีมชาติสกอตแลนด์รวม 55 นัด และครองสถิติผู้ทำประตูสูงสุดร่วมของสกอตแลนด์ด้วยจำนวน 30 ประตู ลอว์ถือครองสถิติของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในการทำได้ 46 ประตูในหนึ่งฤดูกาล

ชีวิตวัยเด็ก

เดนิส ลอว์เกิดที่เมืองแอเบอร์ดีน ประเทศสกอตแลนด์ เมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1940^[3] พ่อชื่อจอร์จ ลอว์ ซึ่งเป็นชาวประมง ส่วนแม่ชื่อโรบินา เขาเป็นลูกคนสุดท้องจากพี่น้องทั้งหมด 7 คน เป็นผู้ชาย 4 คน และผู้หญิง 3 คน ครอบครัวลอว์มีฐานะยากจนและอาศัยอยู่ในแฟลตที่ Printfield Terrace ในวูดไซด์^[4][5] เขาเล่นฟุตบอลด้วยเท้าเปล่าจนถึงอายุ 12 ขวบ รองเท้าฟุตบอลคู่แรกของเขาได้มาในฐานะรองเท้าฟุตบอลมือสองที่เป็นของขวัญวันเกิดที่ได้จากเพื่อนบ้าน^[4][6]

ลอว์เชียร์สโมสรฟุตบอลแอเบอร์ดีนและไปดูพวกเขาเมื่อเขามีเงินพอ^[4] ความหลงใหลในฟุตบอลทำให้เขาปฏิเสธเข้าเรียนที่ Aberdeen Grammar School เพราะเขาต้องเล่นรักบีที่นั่น แต่กลับเข้าเรียนที่ Powis Academy ในเมืองแอเบอร์ดีนแทน แม้ว่าเขาจะตาเหล่อย่างเห็นได้ชัด แต่เขาก็แสดงให้เห็นถึงอนาคตที่สดใสเมื่อถูกย้ายจากตำแหน่งฟุลแบ็กมาอยู่ในตำแหน่ง inside-left และได้รับเลือกให้เข้าร่วมทีม Scotland Schoolboys