เดย์ทริปเปอร์

เดย์ ทริปเปอร์ เป็นวงดนตรีบริตป็อปสัญชาติไทย ซึ่งค่อนข้างจะแปลกหูกว่าวงอื่น ๆ ในช่วงนั้น ส่งผลให้ชื่อของเดย์ ทริปเปอร์ เป็นอีกหนึ่งกลุ่มศิลปินที่ต้องจับตามอง แต่เดิมประกอบด้วยสมาชิกจำนวน 3 คน วาสิต มุกดาวิจิตร (นักร้องนำ) ทวนทอง นิยมชาติ (มือกีต้าร์) และ จีระศักดิ์ ภักดีโต (มือเบส)

เดย์ ทริปเปอร์ (Day Tripper)
ที่เกิด	กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
แนวเพลง	บริตป็อป, อินดี้ร็อก, ออลเทอร์นาทิฟร็อก
ช่วงปี	2544 - 2550
ค่ายเพลง	อินดี้คาเฟ่, หัวลำโพง ริดดึ้ม, จังค์ฟูด เรคคอร์ด, แกรมมี่
อดีตสมาชิก	วาสิต มุกดาวิจิตร ทวนทอง นิยมชาติ จีระศักดิ์ ภักดีโต
เว็บไซต์	www.facebook.com/day.tripper.band

ประวัติของวง Day Tripper

Day Tripper(เดย์ ทริปเปอร์) เป็นวงดนตรีสัญชาติไทย กำเนิดขึ้นในวงการเพลงอินดี้เมื่อปี พ.ศ. 2544 ซึ่งเป็นอีกหนึ่งวงดนตรีที่ไม่ทำให้คอเพลงบ้านเราผิดหวังสักเท่าไหร่ สำหรับศิลปินที่ชื่อ "Day Tripper" (ชื่อวงมาจากเพลงๆ หนึ่งของ The Beatles) ที่ประกอบด้วยสมาชิก 3 คนคือ "อู วาสิต มุกดาวิจิตร" "ทวน ทวนทอง นิยมชาติ" และ "จี จิระศักดิ์ ภักดีโต" มีงานชิ้นแรกออกมาในชื่อ "seven day" (อินดี้ คาเฟ่ / หัวลำโพงฯ) แม้จะไม่ถึงขนาดที่สร้างชื่อได้เปรี้ยงปร้าง ทว่าด้วยความมีคุณภาพของดนตรีแบบ Brit Pop ที่ค่อนข้างจะแปลกหูกว่าอัลบั้มอื่น ๆ ในช่วงนั้นก็ส่งผลให้ชื่อของเดย์ ทริปเปอร์ เป็นอีกหนึ่งกลุ่มศิลปินที่ต้องจับตามอง หลายคนคงจะยังจำซาวนด์รวมทั้งความรู้สึกแรกของการฟังเพลงอย่าง "หู่ฮู้" "อลังการ" "ทำใจ" ได้เป็นอย่างดี ว่ามันตื่นเต้นขนาดไหน หลังงานชิ้นแรกออกมาไม่นานเดย์ ทริปเปอร์ก็เตรียมงานในชุดที่สองต่อทันที ครั้งนี้มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการแยกออกมาทำกันเองในนามของ "Junkfood Record" การขาดหายไปของ "จี" (ซึ่งไปศึกษาต่อ) รวมทั้งรูปแบบของงานเพลงที่แม้จะยังมีรูปแบบของ Brit Pop เป็นโครงหลักทว่าก็มีแนวดนตรีรูปแบบอื่น ๆ เข้ามาผสมทั้ง ฮิพฮอพ, พังค์ ที่เด่นมาก ๆ ของอัลบั้มชุดที่สอง "Pop Music" คือการนำเอาเสียงแปลก ๆ ไม่ว่าจะเป็นเสียงจากของเล่นเด็ก เสียงบรรยากาศต่าง ๆ เข้ามามากมาย ทว่าเพราะเคยทำงานทดลอง "Death Trip" มาแล้วจึงไม่ใช่เรื่องยากที่พวกเขาจะคุมมันอยู่ และถึงแม้งานกึ่งทดลองชิ้นนี้จะไม่คุ้นหูนักสำหรับคนฟังเพลงส่วนใหญ่ แต่เสียงตอบรับของอัลบั้มชุดนี้ที่ออกมาก็ดีเกินคาด "The Daytripper" เป็นอัลบั้มเต็มชุดที่สาม (ก่อนหน้าอัลบั้มนี้มีอัลบั้มพิเศษที่ชื่อว่า US ออกมาก่อน) ของทั้งคู่กับบ้านใหม่ "จีนี่ เร็คคอร์ด" โดยก่อนหน้านี้ทั้งคู่ได้ส่ง 2 ซิงเกิ้ล "อยากอยู่ตรงนี้ตลอดไป" และ "คนที่คุณเฝ้ารอ" ออกมาเป็นการเรียกน้ำย่อยไปแล้วในชุด showroom vol.1 สำหรับชุดนี้ยังคงสานต่อความ "ไม่จำกัดกรอบ" ในเรื่องของเสียงเหมือนเดิม ด้วยการหยิบเอาเสียงที่ไม่พึงปรารถนาของนักดนตรีที่เรียกกันว่า "noise", เสียง "จี่" ของกีต้าร์, กีต้าร์เด็กเล่นที่ให้เสียงแปร่ง ๆ เข้ามาประกอบได้อย่างน่าทึ่งและลงตัว ไม่หนวกหู ที่สำคัญคือยังคงคอนเซ็ปต์ตั้งแต่อัลบั้มแรกที่ว่า "แตกต่างแต่ฟังง่าย" ได้อย่างน่าปรบมือ เปิดฉากกันด้วยเพลงสนุกๆ "เปลี่ยน" ฟังง่าย ๆ เป็นการล่อให้ฟังเพลงอื่น ๆ ในอัลบั้มต่อไป ต่อด้วยเพลงช้าอย่าง "ความสุขบางเวลา" ต่อเนื่องถึง "ทำไมต้องเป็นฉัน" ส่วนที่จะฮิตอย่างแน่นอนก็คือ "จะเอาอะไรไปรักกับเธอ" ด้วยท่อนฮุกอย่าง "…ฉันเป็นเหมือนเรือที่มันอัปปาง และยังมีแผลลึกตรงกลางหัวใจ…"

ที่โดดเด่นของเดย์ ทริปเปอร์ไม่ใช่เพียงแค่เรื่องซาวนด์เท่านั้น หากแต่มุมมองในการเขียนเพลงซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นฝีมือของอูนั้นก็ไม่ค่อยจะเหมือนใคร โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพลงเศร้า ๆ เหงา ๆ นั้น ทั้งซาวนด์ทั้งเนื้อร้องทำได้อ้างว้างดีเหลือเกิน…นอกจากนี้พวกเขายังสามารถคงภาพรวมของอัลบั้มให้เป็นไปในทิศทางเดียวกันได้ ต่างไปจากศิลปินรุ่นใหม่คนอื่น ๆ ที่มุ่งเน้นขายแต่ความแปลกของซาวนด์รวมทั้งรูปแบบการนำเสนอที่ดูเป็นแฟชั่นมากกว่าจะเป็นเนื้อแท้หรือสิ่งที่ตนเองชอบจริงๆ จนส่งผลให้กลายเป็นอัลบั้มจับฉ่าย หวือหวาแต่ข้างในกลวงโบ๋ ในส่วนของแฟนขาประจำ "The Daytripper" อาจจะไม่โดนใจถึงขนาดที่เรียกว่าสะใจมากนัก เนื่องจากโดยรวมเพลงจะมีความเป็นป็อปมากขึ้น (บางส่วนเรียก "เรโทร ป็อป" (Retro Pop)) ต่างจากสองชุดแรกที่ดนตรีฟังแล้วอลังการและมีมิติมากกว่า แถมชุดนี้ยังมีเพลงช้าค่อนข้างเยอะ ทำให้อัลบั้มออกจะเนือย ๆ และเนื่องจากแต่ละเพลงนั้นมีเสียงอะไรต่อมิอะไรค่อนข้างจะเยอะมากอยู่แล้ว ถ้าอารมณ์ไม่พร้อมที่จะฟังอาจถึงขั้นเหนื่อยหู… ทว่าสำหรับคนที่อยากจะเป็นแฟนใหม่ของพวกเขาแล้วละก็ รับรองชุดนี้ไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน ส่วน อัลบั้มล่าสุด Guilty กลับมาคราวนี้เดย์ทริปเปอร์ออกอัลบั้มกับค่ายเพลงสังกัดแรกของพวกเขาอย่างหัวลำโพงริดดิม ในสไตล์ Brit - Pop ที่มี sound กีตาร์แบบ Lo - fi ตามรูปแบบของ DayTripper โดยอัลบั้มชุดนี้มีความหลากหลายของดนตรี แต่ยังอยู่ในขอบเขตที่ชอบคล้ายชุดแรก ^[1]

ผลงานอัลบั้ม

1. Seven Days (พ.ศ. 2544)
2. Pop Music (พ.ศ. 2545)
3. The Day Tripper (พ.ศ. 2548)
4. Guilty (พ.ศ. 2550)

บันทึกการแสดงสด

1. US (พ.ศ. 2546)

อื่น ๆ

• เพลง ผมรักคุณ จากอัลบัม สยิว
• เพลง คนที่คุณเฝ้ารอ จากอัลบัม Showroom Vol.1
• เพลง แสงและเงา ร่วมกับ ญารินดา บุญนาค จากอัลบัม Give#1
• เพลง ฝังไว้ในผืนดิน จากอัลบัม Sanamluang Connects