เอกภพที่สังเกตได้

ตามทฤษฎีบิกแบง เอกภพที่สังเกตได้ (อังกฤษ: Observable Universe) คือขอบเขตห้วงอวกาศในกรอบทรงกลมที่มีจุดศูนย์กลางที่ผู้สังเกตการณ์ ที่มีขนาดเล็กพอที่เราจะสังเกตวัตถุต่าง ๆ ภายในได้ เช่น ระยะเวลาที่นานพอสำหรับการแพร่สัญญาณจากวัตถุ ณ เวลาใด ๆ หลังเหตุการณ์บิกแบง มีการเคลื่อนที่เท่าความเร็วแสง และเดินทางมาถึงผู้สังเกตการณ์ ณ เวลาปัจจุบัน ทุก ๆ ตำแหน่งมีเอกภพที่สังเกตได้ของจุดนั้น ๆ ซึ่งอาจพอดีหรือเหลื่อมกันกับเอกภพที่สังเกตได้จากโลก ในทางทฤษฎีเอกภพที่สังเกตได้อาจมีขนาดเล็กกว่าหรือใหญ่กว่าขนาดของเอกภพจริง

เอกภพที่สังเกตได้

การแสดงภาพของเอกภพที่สังเกตได้ทั้งหมด สเกลเป็นแบบที่เกรนละเอียดแสดงถึงคอลเล็กชันของซูเปอร์คลัสเตอร์จำนวนมาก Virgo Supercluster—บ้านของทางช้างเผือก—มีเครื่องหมายอยู่ตรงกลาง แต่เล็กเกินกว่าจะมองเห็นได้
เส้นผ่านศูนย์กลาง	8.8×1026 m or 880 Ym (28.5 Gpc or 93 Gly)[1]
ปริมาณ	3.566×1080 m3[2]
มวล (สารธรรมดา)	1.5×1053 kg[note 1]
ความหนาแน่น (ของพลังงานทั้งหมด)	9.9×10−27 kg/m3 (เทียบเท่ากับ 6 โปรตอน ต่อพื้นที่หนึ่งลูกบาศก์เมตร)[3]
อายุ	13.799±0.021 พันล้านปี[4]
อุณหภูมิเฉลี่ย	2.72548 K[5]
เนื้อหา	สามัญ (แบรีโอนิก) สสาร (4.9%) สสารมืด (26.8%) พลังงานมืด (68.3%)[6]

ภาพมุมกว้างของท้องฟ้าถ่ายด้วยเทคนิค near-infrared แสดงให้เห็นการกระจายตัวของกาแล็กซีต่างๆ นอกเหนือจากทางช้างเผือก มีจำนวนทั้งสิ้นมากกว่า 1.5 ล้านกาแล็กซี

ดูเพิ่ม

• เอกภพ
• ขอบฟ้าเหตุการณ์ (Event Horizon)
• ขอบฟ้าจักรวาลวิทยา (Cosmological Horizon)