ไดโอดเปล่งแสง

ไดโอดเปล่งแสง (อังกฤษ: light-emitting diode อักษรย่อว่า LED) เป็นอุปกรณ์สารกึ่งตัวนำอย่างหนึ่ง จัดอยู่ในจำพวกไดโอด ที่สามารถเปล่งแสงในช่วงสเปกตรัมแคบ เมื่อถูกไบอัสทางไฟฟ้าในทิศทางไปข้างหน้า ปรากฏการณ์นี้อยู่ในรูปของ electroluminescence สีของแสงที่เปล่งออกมานั้นขึ้นอยู่กับองค์ประกอบทางเคมีของวัสดุกึ่งตัวนำที่ใช้ และเปล่งแสงได้ใกล้ช่วงอัลตราไวโอเลต ช่วงแสงที่มองเห็น และช่วงอินฟราเรด ผู้พัฒนาไดโอดเปล่งแสงขึ้นเป็นคนแรก คือ นิก โฮโลยัก (Nick Holonyak Jr.) แห่งบริษัทเจเนรัล อิเล็กทริก (General Electric Company) โดยได้พัฒนาไดโอดเปล่งแสงในช่วงแสงที่มองเห็น และสามารถใช้งานได้ในเชิงปฏิบัติเป็นครั้งแรก เมื่อ ค.ศ. 1962 ^[1]

ไดโอดเปล่งแสงสีต่าง ๆ

ตัวแปรต่าง ๆ ในการเลือกใช้ LED

color (wavelength)

เป็นตัวบอกสี ซึ่งหมายถึงขนาดของความยาวคลื่นที่ LED เปล่งแสงออกมา เช่น

• สีฟ้า จะมีความยาวคลื่น ประมาณ 468nm
• สีขาว จะมีความยาวคลื่น ประมาณ 462nm
• สีเหลือง จะมีความยาวคลื่น ประมาณ 468nm
• สีเขียว จะมีความยาวคลื่น ประมาณ 565nm
• สีแดง จะมีความยาวคลื่น ประมาณ 630nm เป็นต้น

lens

เป็นตัวบอกประเภทและวัสดุที่ใช้ทำ เช่น

1. color diffused lens
2. water clear lens

millicandela rating

เป็นตัวบอกค่าความสว่างของแสงที่ LED เปล่งออกมา ยิ่งมีค่ามากยิ่งสว่างมาก

voltage rating

อัตราการทนความต่างศักย์ไฟฟ้า ที่ LED รับได้และไม่พัง

ดูเพิ่ม

• การแสดงผลแบบไดโอดเปล่งแสง