ริกกี สตีมโบต

ริชาร์ด เฮนรี บลัด (Richard Henry Blood; 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1953) หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ ริกกี "เดอะแดรกัน" สตีมโบต (Ricky "The Dragon" Steamboat) เป็นอดีตนักมวยปล้ำอาชีพที่เกษียณอายุชาวอเมริกันที่เคยปล้ำให้กับ American Wrestling Association (AWA), National Wrestling Alliance (NWA), เวิลด์แชมเปี้ยนชิพเรสต์ลิง (WCW), และ เวิลด์เรสต์ลิงเฟเรเดชั่น (WWF) และได้เข้าสู่หอเกียรติยศดับเบิลยูดับเบิลยูอีประจำปี 2009

ริกกี สตีมโบต
ชื่อเกิด	Richard Henry Blood
เกิด	(1953-02-28) 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1953 (72 ปี)[1][2] West Point, New York, U.S.
คู่สมรส	Maureen Powers (สมรส 1977; หย่า 1980) Debra Blood (สมรส 1981; หย่า 1985) Bonny Hastings (สมรส 1985; หย่า 2003) Claudia Sobieski (สมรส 2004; หย่า 2012) Sandi McAlister (สมรส 2017)
บุตร	Richie Steamboat
ครอบครัว	Vic Steamboat (brother)
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียน	Rick Blood[1] The Dragon[2] Richard Blood[1] Ricky Steamboat[1][2] Sam Steamboat Jr.[1][2]
ส่วนสูง	5 ฟุต 10 นิ้ว (178 เซนติเมตร)[3]
น้ำหนัก	235 ปอนด์ (107 กิโลกรัม)[3]
มาจาก	Honolulu, Hawaii[1] Charlotte, North Carolina
ฝึกหัดโดย	Verne Gagne[1] The Iron Sheik[1]
เปิดตัว	1976[1][4]
รีไทร์	2022

เส้นทางอาชีพ

จุดเริ่มต้น

Ricky Steamboat เริ่มต้นอาชีพมวยปล้ำในปี 1976 โดยใช้ชื่อจริงของเขา “Richard Blood” ก่อนที่จะเปลี่ยนชื่อเป็น Ricky Steamboat (ได้รับแรงบันดาลใจจากอดีตนักมวยปล้ำ Sammy Steamboat) เขาเริ่มมีชื่อเสียงใน Mid-Atlantic Championship Wrestling (NWA) และเป็นคู่แท็กทีมกับ Jay Youngblood ได้แชมป์แท็กทีมหลายครั้ง

การสร้างชื่อเสียงใน NWA/JCP

สตีมโบ้ตมีศึกยาวนานและเป็นที่จดจำกับ “The Nature Boy” Ric Flair โดยทั้งคู่ขึ้นชื่อว่าเป็น คู่ปรับที่สร้างแมตช์คุณภาพสูงสุดในประวัติศาสตร์ โดยเฉพาะซีรีส์การชิง NWA World Heavyweight Championship ในปี 1989 (3 แมตช์ใหญ่: Chicago, New Orleans, Nashville) ถูกยกให้เป็น สุดยอดไตรภาคการปล้ำที่ดีที่สุดตลอดกาล

WWE (WWF)

เขาย้ายไปที่ WWF (WWE ปัจจุบัน) ในต้นทศวรรษ 1980 และสร้างคาแรกเตอร์ The Dragon ที่กลายเป็นภาพจำ ได้แชมป์ Intercontinental Championship หนึ่งครั้ง ในแมตช์ที่ถูกยกย่องว่า ดีที่สุดใน WrestleMania III พบกับ “Macho Man” Randy Savage (1987) ซึ่งยังถูกแฟนๆ พูดถึงจนทุกวันนี้ อย่างไรก็ตาม ช่วงเวลาของเขาใน WWF ไม่ยาวนักเนื่องจากปัญหาส่วนตัวและการบริหาร

การกลับสู่ WCW

Ricky Steamboat กลับไปที่ WCW/NWA ในช่วงปลายทศวรรษ 80s – 90s และยังคงมีแมตช์คลาสสิกกับ Ric Flair, Rick Rude และนักมวยปล้ำรุ่นใหม่ เขาได้ NWA/WCW United States Championship และ WCW World Tag Team Championship หลายครั้ง จุดเด่นคือเขา ไม่เคยเล่นเป็นตัวร้าย (heel) เลยตลอดอาชีพ ซึ่งหาได้ยากมาก

หลังเลิกปล้ำ

Steamboat ประกาศเลิกปล้ำช่วงกลางทศวรรษ 1990 แต่ยังคงปรากฏตัวใน WWE และวงการมวยปล้ำบ้างในฐานะโค้ชและตำนาน ปี 2009 เขากลับมามีแมตช์ที่ WWE เจอกับ Chris Jericho (ร่วมกับ Ric Flair และ Roddy Piper) และยังปล้ำเดี่ยวกับ Jericho อีกครั้งใน Backlash 2009 ซึ่งได้รับเสียงชื่นชมมาก แม้อายุเกือบ 60 ปี เขายังคงปรากฏตัวในงานพิเศษ เช่น ตำแหน่งผู้ตัดสินพิเศษหรือเป็นแขกรับเชิญใน AEW, NXT และ WWE

สไตล์การปล้ำ

โดดเด่นด้าน เทคนิค มวยปล้ำเชิงวิทยาศาสตร์ และการเคลื่อนไหวรวดเร็ว การเล่าเรื่อง (storytelling) ในแมตช์ของเขาถูกยกย่องว่าเป็นแบบอย่างของการปล้ำที่สมบูรณ์แบบ แมตช์ของเขากับ Ric Flair และ Randy Savage ถือว่าเป็น “ตำราสอน” ให้นักมวยปล้ำรุ่นใหม่

แชมป์และรางวัล

• Maple Leaf Wrestling
  • NWA United States Heavyweight Championship (Mid-Atlantic version) (1 time)^1[5]

• Mid-Atlantic Championship Wrestling/World Championship Wrestling
  • NWA Mid-Atlantic Heavyweight Championship (2 times)^[6]
  • NWA Mid-Atlantic Tag Team Championship (4 times) – with Paul Jones (3) and Jay Youngblood (1)^[7]
  • NWA Mid-Atlantic/NWA World Television/WCW World Television Championship (4 times)^[8][9]
  • NWA (Mid-Atlantic version)/WCW United States Heavyweight Championship (4 times)^{[10][11][12][13]}
  • NWA World Heavyweight Championship (1 time)^2[14]
  • NWA {Mid-Atlantic version)/WCW World Tag Team Championship (8 times) – with Jay Youngblood (5), Paul Jones (1), Dustin Rhodes (1) and Shane Douglas (1)^[15][16][17]

• National Wrestling Alliance
  • NWA Hall of Fame (Class of 2012)^[18]

• Pro Wrestling Illustrated
  • Match of the Year (1987) vs. Randy Savage at WrestleMania III
  • Match of the Year (1989) vs. Ric Flair at WrestleWar
  • Most Inspirational Wrestler of the Year (2009)
  • Rookie of the Year (1977)
  • Stanley Weston Award (1995)
  • Tag Team of the Year (1978) with Paul Jones
  • PWI ranked him #6 of the 500 best singles wrestlers of the year in the PWI 500 in 1992
  • PWI ranked him #13 of the Top 500 Singles Wrestlers of the "PWI Years" in 2003^[19]
  • PWI ranked him #19 of the Top 100 Tag Teams of the "PWI Years" with Jay Youngblood in 2003.^[20]

• Professional Wrestling Hall of Fame and Museum
  • Class of 2002^[4]

• World Wrestling Federation/World Wrestling Entertainment
  • WWF Intercontinental Championship (1 time)^[21][22]
  • WWE Hall of Fame (Class of 2009)

• Wrestling Observer Newsletter
  • 5 Star Match (1989) vs. Ric Flair: Chi-Town Rumble
  • 5 Star Match (1989) vs. Ric Flair: 2-out-of-3 falls match, Clash Of The Champions VI
  • 5 Star Match (1989) vs. Ric Flair: WrestleWar
  • 5 Star Match (1992) War Games
  • Tag Team of the Year (1983) with Jay Youngblood
  • Match of the Year (1987) vs. Randy Savage at WrestleMania III
  • Match of the Year (1989) vs. Ric Flair at Clash of the Champions VI
  • Wrestling Observer Newsletter Hall of Fame (Class of 1996)

¹ During this time, the title was almost exclusively defended in Mid-Atlantic Championship Wrestling. However, on occasion, the title was defended in other promotions through arrangements made with Mid-Atlantic.
² Steamboat won the title after Ted Turner purchased Mid-Atlantic Championship wrestling from Jim Crockett and renamed it World Championship Wrestling.