เบลเยียม

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากอังกฤษ Belgium

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {เสียงสระสั้น}		เบล-เยี่ยม	เบ็ว-เยี่ยม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	beel-yîiam	beo-yîiam
	ราชบัณฑิตยสภา	bel-yiam	beo-yiam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/beːl˧.jia̯m˥˩/(สัมผัส)	/bew˧.jia̯m˥˩/(สัมผัส)
ไฟล์เสียง

คำวิสามานยนาม

เบลเยียม

1. ประเทศหนึ่งในยุโรปตะวันตก เมืองหลวงคือกรุงบรัสเซลส์

คำแปลภาษาอื่น

ประเทศในยุโรปตะวันตก

จีน: จีนกลาง: 比利時 (zh) (Bǐlìshí) ดัตช์: België (nl) ก. (เบ็ลเฅีย) ฝรั่งเศส: Belgique (fr) ญ. (แบลฌิก) ลาว: ແບນຊິກ (lo) (แบนซิก) สเปน: Bélgica (es) ญ. (เบลฅีกา) อังกฤษ: Belgium (en) (เบ็ลจัม)

คำนาม

เบลเยียม (คำลักษณนาม คน)

1. (คน~, ชาว~) ผู้ที่มาจากเบลเยียม

คำแปลภาษาอื่น

ผู้ที่มาจากเบลเยียม

ดัตช์: Belg (nl) ช. (เบ็ลฅ์), Belgische (nl) ญ. (เบ็ลฅิเซอ) โปรตุเกส: belga (pt) ช. หรือ ญ. (เบลกา) ฝรั่งเศส: Belge (fr) ช. หรือ ญ. (แบลฌ์) สเปน: belga (es) ช. หรือ ญ. (เบลกฺา) อังกฤษ: Belgian (en) (เบ็ลจัน)