極

極 U+6975, 極 CJK UNIFIED IDEOGRAPH-6975 ← 楴 [U+6974] CJK Unified Ideographs 楶 → [U+6976]

ภาษาร่วม

อักษรจีน

極 (รากคังซีที่ 75, 木+9, 12 ขีด, การป้อนชางเจี๋ย 木一水一 (DMEM), การป้อนสี่มุม 4191₄, การประกอบ ⿰木亟)

1. extreme, utmost, furthest, final

ข้อมูลนี้ได้นำเข้าโดยบอต ซึ่งมีบางส่วนที่ต้องการแปลเป็นภาษาไทย กรุณาช่วยแปลข้อมูลดังกล่าว เสร็จแล้วให้นำป้ายนี้ออก

อ้างอิง

• พจนานุกรมคังซี: หน้า 542 อักขระตัวที่ 2
• พจนานุกรมไดกังวะจิเต็ง: อักขระตัวที่ 15181
• พจนานุกรมแทจาวอน: หน้า 929 อักขระตัวที่ 7
• พจนานุกรมฮั่นยฺหวี่ต้าจื้อเตี่ยน (ฉบับพิมพ์ครั้งแรก): เล่ม 2 หน้า 1240 อักขระตัวที่ 10
• ข้อมูลยูนิฮันสำหรับ U+6975

ภาษาจีน

ตัวเต็ม		極
ตัวย่อ		极*

การออกเสียง

ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:wuu-pron บรรทัดที่ 176: Invalid final for sh : "jiq"

ภาษาญี่ปุ่น

คันจิ

See also:

Category:ศัพท์ภาษาญี่ปุ่นที่สะกดด้วย 極

極

(เคียวอิกูกันจิระดับ 4)

1. ขั้ว; จุดสุดขั้ว, จุดสุดยอด
2. จำนวนสิบยกกำลัง 48 (quindecillion)

การออกเสียง

• โกอง: ごく (goku, Jōyō)
• คังอง: きょく (kyoku, Jōyō)
• คุง: きわめる (kiwameru, 極める, Jōyō); きわまる (kiwamaru, 極まる, Jōyō); きわまり (kiwamari, 極まり); きわみ (kiwami, 極み, Jōyō); きめる (kimeru, 極める); きまる (kimaru, 極まる)

ลูกคำ

• 極(ごく)意(い) (gokui)
• 極(きょっ)刑(けい) (kyokkei)
• 極(きょっ)光(こう) (kyokkō)
• 極(きょく)性(せい) (kyokusei)
• 極(きょく)端(たん) (kyokutan)
• 極(きょく)地(ち) (kyokuchi)
• 極(きょく)東(とう) (Kyokutō)
• 極(ごく)道(どう) (gokudō)
• 極(ごく)秘(ひ) (gokuhi)
• 極(ごく)太(ぶと) (gokubuto)
• 極(ごく)楽(らく) (gokuraku)
• 極(きょく)論(ろん) (kyokuron)
• 磁(じ)極(きょく) (jikyoku)
• 電(でん)極(きょく) (denkyoku)
• 極(ごく)悪(あく) (gokuaku)

รากศัพท์ 1

คันจิในศัพท์นี้
極
ごく ระดับ: 4
โกอง

การออกเสียง

• (โตเกียว) ご​く [góꜜkù] (อาตามาดากะ – [1])
• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ɡo̞kɯ̟ᵝ]

คำกริยาวิเศษณ์

極(คำกริยาวิเศษณ์) หรือ 極(ごく) (คำกริยาวิเศษณ์ หรือ goku) 

1. อย่างยิ่ง, อย่างมาก

   ごく稀(まれ)に

   goku mare ni

   หายากยิ่ง

   ごく普通(ふつう)

   goku futsū

   ธรรมดามาก

การใช้

มักเขียนในรูปฮิระงะนะ

เลข

極(เลข) หรือ 極(ごく) (เลข หรือ goku) 

1. [ตั้งแต่ ค.ศ. 1627] จำนวน 10⁴⁸ (quindecillion)

รากศัพท์ 2

คันจิในศัพท์นี้
極
きょく ระดับ: 4
คังอง

การออกเสียง

• (โตเกียว) きょ​く [kyóꜜkù] (อาตามาดากะ – [1])
• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [kʲo̞kɯ̟ᵝ]

คำนาม

極(きょく) (kyoku) 

1. จุดสุดขั้ว, จุดสุดยอด
2. (ฟิสิกส์, ดาราศาสตร์, เรขาคณิต) ขั้ว