หลี่ หงจาง

หลี่ หงจาง (จีน: 李鴻章) เป็นขุนนางขั้นหนึ่ง, ผู้บัญชาการทหาร และนักการทูตชาวจีนในปลายราชวงศ์ชิง มีบทบาทสำคัญในการบุกเบิกพัฒนาอุตสาหกรรมและการทหารของจีนให้ทัดเทียมสากล เขาได้ดำรงตำแหน่งสำคัญๆหลายตำแหน่งในราชสำนักทั้งเป็นข้าหลวงมณฑลจื๋อลี่ (ค.ศ. 1871–1895), ข้าหลวงมณฑลหูกว่าง (ค.ศ. 1867–1870), ข้าหลวงมณฑลเหลียงก่วง (ค.ศ. 1899–1900)

หลี่ หงจาง
เกิด	15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1823(1823-02-15) นครเหอเฝย์ จักรวรรดิชิง
เสียชีวิต	7 พฤศจิกายน ค.ศ. 1901(1901-11-07) (78 ปี) กรุงปักกิ่ง จักรวรรดิชิง
สาเหตุเสียชีวิต	โรคตับอักเสบ
อาชีพ	ขุนนาง, นักการทูต, ผู้บัญชาการทหาร
ตำแหน่ง	ข้าหลวงมณฑลจื๋อลี่และเสนาบดีว่าการพาณิชย์ประจำอุดรสมุทร (直隸總督兼北洋通商大臣)
วาระ	2414-2438 2443-2444
ผู้สืบตำแหน่ง	หยวน ซื่อไข่
ลายมือชื่อ

หลี่ หงจาง
อักษรจีนตัวเต็ม	李鴻章
อักษรจีนตัวย่อ	李鸿章
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Lǐ Hóngzhāng เวด-ไจลส์ Li3 Hung2-chang1 IPA [lì xʊ̌ŋ.ʈʂáŋ]

หลี่ หงจางเป็นขุนนางหัวสมัยใหม่และเป็นนักการทูตคนสำคัญจึงทำให้เขามีชื่อเสียงในสื่อตะวันตก เขาร่วมมือกับรัสเซียในการต่อต้านอิทธิพลของอังกฤษและต่อต้านการรุกคืบของญี่ปุ่นในแมนจูเรีย อย่างไรก็ตาม ความเชื่อมั่นของราชสำนักที่มีต่อเขากลับดับวูบลงเมื่อจีนพ่ายแพ้ในสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่หนึ่งและจีนต้องลงนามในสัญญาอัปยศอย่างสนธิสัญญาชิโมโนเซกิ ก่อให้เกิดเป็นข้อโต้แย้งในบรรดาขุนนางจีนถึงความรับผิดชอบในฐานะที่เขาผู้บัญชาการกองเรือเป่ยหยางในสงครามครั้งนั้น ซึ่งในที่สุดก็ทำให้เขาหลุดจากตำแหน่งในค.ศ. 1895

หลังจากถูกปลดจากตำแหน่ง เขาเป็นหนึ่งในคณะทูตของจีนซึ่งได้เดินทางเยือนรัสเซีย, ยุโรป และอเมริกาเหนือ ก่อนที่ในปี ค.ศ. 1900 เขาได้กลับมานั่งในตำแหน่งเดิม ในช่วงเวลานี้เขาได้ลงนามในพิธีสารนักมวยซึ่งเป็นการยุติกบฎนักมวย หลังจากนั้นเพียงสองเดือนเขาก็ถึงแก่อนิจกรรมในตำแหน่งด้วยโรคตับอักเสบ ขณะมีอายุ 78 ปี

อ้างอิง

• Chu, Samuel C.; Liu, Kwang-Ching (1994). Li Hung-Chang and China's Early Modernization. Armonk, New York: M. E. Sharpe. ISBN 1563242427.
• Hummel, Arthur William (1943). Eminent Chinese of the Ch'ing Period (1644–1912). Washington, D.C.: United States Government Printing Office.
• Liu, Kwang-Ching (1970). "The Confucian as Patriot and Pragmatist: Li Hung-Chang's Formative Years, 1823–1866". Harvard Journal of Asiatic Studies. 30: 5–45.
• Zhao, Erxun (1928). Draft History of Qing (Qing Shi Gao) (ภาษาจีน). Vol. 411.