การุณยฆาต

การุณยฆาต (อังกฤษ: euthanasia) เป็นการยุติชีวิตโดยเจตนาเพื่อให้พ้นจากความเจ็บปวดทรมาน^[1][2]

สถานะทางกฎหมายของการุณยฆาตทั่วโลก:^{[ต้องการการอัปเดต]}

  การุณยฆาตเชิงรุก (active euthanasia) – ถูกกฎหมาย

  การฆ่าตัวตายภายใต้การช่วยเหลือจากแพทย์ (physician-assisted suicide) – ถูกกฎหมาย

  การุณยฆาตเชิงรับ (passive euthanasia) – ถูกกฎหมาย

  การุณยฆาต – ผิดกฎหมาย

  ไม่ทราบสถานะ

กฎหมายเกี่ยวกับการุณยฆาตนั้นแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ ในสหราชอาณาจักร คณะกรรมาธิการวิสามัญว่าด้วยจริยธรรมทางการแพทย์ ของสภาขุนนาง นิยามการุณยฆาตไว้ว่า เป็น "การเข้าแทรกแซงโดยไตร่ตรองไว้ก่อน โดยมีเจตนาอย่างชัดแจ้งเป็นการยุติชีวิตชีวิตหนึ่ง เพื่อระงับความทรมานที่ไม่อาจเยียวยาได้"^[3] ในเนเธอร์แลนด์และเบลเยียม การุณยฆาตเป็นที่เข้าใจว่าหมายถึง "การที่แพทย์ยุติชีวิต[ของผู้ป่วย]ตามคำร้องขอของผู้ป่วย"^[4] แต่ในกฎหมายเองไม่ปรากฏการใช้คำว่า "การุณยฆาต" หากแต่รับแนวคิดเรื่องนี้ไว้ภายใต้นิยามอย่างกว้าง ๆ ว่า หมายถึง "การสงเคราะห์ให้ฆ่าตัวตาย และการยุติชีวิตตามคำร้องขอ"^[5]

การุณยฆาตแบ่งออกเป็นหลายประเภท คือ โดยสมัครใจ (voluntary), โดยไม่สมัครใจ (non-voluntary), และโดยขัดกับความประสงค์ (involuntary)^[6]

• การุณยฆาตโดยสมัครใจ เป็นการกระทำที่ถูกกฎหมายในบางประเทศ
• การุณยฆาตโดยไม่สมัครใจ (เช่น กรณีที่ไม่สามารถแสวงหาความยินยอมของผู้ป่วยได้) เป็นการกระทำที่ผิดกฎหมายในทุกประเทศ
• การุณยฆาตโดยขัดกับความประสงค์ (เช่น ไม่สอบถามความยินยอมหรือโดยขัดกับความต้องการของผู้ป่วย) เป็นการกระทำที่ผิดกฎหมายในทุกประเทศ และมักถือว่าเป็นการฆ่า

นับแต่ ค.ศ. 2006 การุณยฆาตเป็นหัวเรื่องทางชีวจริยธรรมที่ได้รับการวิจัยถี่ที่สุด^[7] และในบางประเทศ การุณยฆาตก่อให้เกิดการโต้แย้งสาธารณะอย่างแบ่งฝักฝ่ายในประเด็นทางศีลธรรม จริยธรรม และกฎหมาย หลาย ๆ ประเทศอนุญาตให้กระทำการุณยฆาตเชิงรับ (passive euthanasia) เช่น ตัดการรักษา ได้ในบางพฤติการณ์ ส่วนการุณยฆาตเชิงรุก (active euthanasia) เช่น เร่งความตาย เป็นการกระทำที่ถูกกฎหมายหรือยอมรับให้ถูกกฎหมายในไม่กี่ประเทศ ในจำนวนนี้ได้แก่ เบลเยียม แคนาดา และสวิตเซอร์แลนด์ ซึ่งกำหนดเงื่อนไขโดยเจาะจงและกำหนดให้ต้องได้รับอนุญาตจากผู้เชี่ยวชาญ นอกจากนี้ ในบางประเทศ เช่น ไนจีเรีย ซาอุดีอาระเบีย และปากีสถาน แทบไม่มีผู้สนับสนุนการุณยฆาตเชิงรุก

อ้างอิง

1. "Euthanasia". Worldrtd.net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 August 2017. สืบค้นเมื่อ 2017-07-06. Philosopher Helga Kuhse: "'Euthanasia' is a compound of two Greek words – eu and thanatos meaning, literally, 'a good death'. Today, 'euthanasia' is generally understood to mean the bringing about of a good death – 'mercy killing,' where one person, A, ends the life of another person, B, for the sake of B."
2. "Voluntary Euthanasia". Voluntary Euthanasia (Stanford Encyclopedia of Philosophy). Plato.stanford.edu. Metaphysics Research Lab, Stanford University. 2018. สืบค้นเมื่อ 2019-05-07. When a person performs an act of euthanasia, she brings about the death of another person because she believes the latter's present existence is so bad that he would be better off dead, or believes that unless she intervenes and ends his life, his life will very soon become so bad that he would be better off dead.
3. Harris, NM. (October 2001). "The euthanasia debate". J R Army Med Corps. 147 (3): 367–70. doi:10.1136/jramc-147-03-22. PMID 11766225.
4. Euthanasia and assisted suicide เก็บถาวร 19 กรกฎาคม 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน BBC. Last reviewed June 2011. Accessed 25 July 2011. Archived from the original
5. Carr, Claudia (2014). Unlocking Medical Law and Ethics (2nd ed.). Routledge. p. 374. ISBN 9781317743514. สืบค้นเมื่อ 2 February 2018.
6. Voluntary and involuntary euthanasia เก็บถาวร 5 กันยายน 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน BBC Accessed 12 February 2012. Archived from the original
7. Borry P, Schotsmans P, Dierickx K (April 2006). "Empirical research in bioethical journals. A quantitative analysis". J Med Ethics. 32 (4): 240–45. doi:10.1136/jme.2004.011478. PMC 2565792. PMID 16574880.