โมซัมบิกของโปรตุเกส
From Wikipedia, the free encyclopedia
โปรตุเกสโมซัมบิก (โปรตุเกส: Moçambique) มีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่า แอฟริกาตะวันออกของโปรตุเกส (África Oriental Portuguesa) เป็นคำเรียกทั่วไปสำหรับโมซัมบิกสมัยในอดีตเมื่อยังเป็นดินแดนโพ้นทะเลของโปรตุเกส ประกอบด้วยหมู่อาณานิคมโปรตุเกส และภายหลังรวมกันเป็นมณฑลโพ้นทะเลของโปรตุเกสตามชายฝั่งทวีปแอฟริกาตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งปัจจุบันประกอบขึ้นเป็นสาธารณรัฐโมซัมบิก
โปรตุเกสโมซัมบิก แอฟริกาตะวันออกของโปรตุเกส[1] Moçambique África Oriental Portuguesa | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ค.ศ. 1498–ค.ศ. 1975 | |||||||||
เพลงชาติ: "อูอีนูปราเตียติโก" (ค.ศ. 1808–26) เพลงของผู้รักชาติ "อูอีนูดาการ์ตา" (ค.ศ. 1826–1911) เพลงสรรเสริญรัฐธรรมนูญ "อาปูร์ตูเกซา" (ค.ศ. 1911–1975) The Portuguese | |||||||||
ดินแดนแอฟริกาตะวันออกของโปรตุเกส | |||||||||
สถานะ | อาณานิคม และ ดินแดนโพ้นทะเล; รัฐของจักรวรรดิโปรตุเกส | ||||||||
เมืองหลวง | สโตนทาวน์ (ค.ศ. 1507 to 1898) Lourenço Marques (ค.ศ. 1898 to 1975) | ||||||||
ภาษาทั่วไป | ภาษาโปรตุเกส | ||||||||
ประมุขแห่งรัฐ | |||||||||
• 1498–1521 | พระมหากษัตริย์ พระเจ้ามานูแวลที่ 1 | ||||||||
• 1974–75 | ประธานาธิบดี Francisco da Costa Gomes | ||||||||
ผู้สำเร็จราชการ | |||||||||
• 1609–11 | Sancho de Tovar (คนแรก) | ||||||||
• 1974–75 | Vítor Manuel Trigueiros Crespo (คนสุดท้าย) | ||||||||
ผู้บัญชาการทหารสูงสุด | |||||||||
• 1569–73 | Francisco Barreto (คนแรก) | ||||||||
• 1607–09 | Estêvão de Ataíde (คนสุดท้าย) | ||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | จักรวรรดินิยม | ||||||||
• ก่อตั้ง | ค.ศ. 1498 | ||||||||
• การล่มสลายของจักรวรรดิโปรตุเกส | 25 มิถุนายน ค.ศ. 1975 | ||||||||
พื้นที่ | |||||||||
1967 | 784,955 ตารางกิโลเมตร (303,073 ตารางไมล์) | ||||||||
ประชากร | |||||||||
• 1967 | 7,300,000 | ||||||||
สกุลเงิน | รีลโมซัมบิก (ถึง ค.ศ. 1914) เอสคูโดโมซัมบิก (ค.ศ. 1914–75) | ||||||||
| |||||||||
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ | โมซัมบิก |
มีการตั้งนิคมการค้าและอาณานิคมในเวลาต่อมาตามชายฝั่งตั้งแต่ ค.ศ. 1498 เมื่อนักสำรวจชาวโปรตุเกส วัชกู ดา กามา ถึงชายฝั่งโมซัมบิกครั้งแรก Lourenço Marques สำรวจพื้นที่ซึ่งปัจจุบันเป็นอ่าวมาปูโตใน ค.ศ. 1544 เขาตั้งรกรากถาวรในประเทศโมซัมบิกปัจจุบัน ที่ซึ่งเขาใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิต และงานของเขามีนักสำรวจ กะลาสีและวาณิชโปรตุเกสหลายคนสานต่อ อาณานิคมเหล่านี้บางส่วนมีการส่งมอบให้ปกครองโดยบริษัทที่ได้รับพระบรมราชานุญาตในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 เช่น บริษัทโมซัมบิก ซึ่งได้รับสัมปทานแผ่นดินซึ่งปัจจุบันได้แก่ จังหวัดมานีกาและจังหวัดซูฟาลา และบริษัทนียาซา ซึ่งควบคุมดินแดนในจังหวัดกาบูแดลกาดูและจังหวัดนียาซา ใน ค.ศ. 1951 อาณานิคมดังกล่าวมีการรวมเข้ากับมณฑลโพ้นทะเลโดยเป็นส่วนหนึ่งของโปรตุเกส อาณานิคมเดิมส่วนมากเป็นชื่อของจังหวัดของโมซัมบิกในปัจจุบัน