Karikitan

Huwag ikalito sa kagandahan.

Ang karikitan ay isang uri ng pang-akit na madalas na nakabatay sa pagkabata. Ipinakilala ni Lorenz ang dalumat ng baby schema (Kindchenschema), na isang hanay ng pangmuka at pangkatawang katangian na napagmumukang “marikit” ang isang nilalang at napapabisa ang talab sa iba na alagaan ito.^[1] Maaring maturing na marikit ang mga tao pati narin ang mga bagay na kinikilalang kaakit-akit o kaaya-aya.^[2]

Katangian ng bata

Ang kaibahan sa laki ng ulo (lalo na kung ihahambing sa panga) na isang katangian na sanhi ng paggulang

Dalawang marikit na Baroque na anghel galing sa Timog Germany, mula sa gitnang-18 dantaon, na yari sa kahoy ng linden at pilak, na may tunay na polychromy, sa Metropolitan Museum of Art (New York City)

Sinabi ni Doug Jones, na isang dumadalaw na dalubhasa ng agham-pantao sa Pamantasan ng Cornell, na ang laki ng mga bahagi ng muka ay nagpapalit ng laki sa paggulang dahil sa pagbabago sa matigas na himaymay at malambot na himaymay, at sinabi rin ni Jones na itong mga "pagbabagong nakabatay sa gulang" ay nagdudulot sa mga batang hayop na magkaroon ng natatanging marikit na itsura na may lalong maliit na nguso, lalong mataas na noo, at lalong malaking mga mata kung ihahambing sa matatanda. Sa matitigas na himaymay, sinabi ni Jones na lumalago nang madalas ang itaas na bungo ng mga bata subalit, ang mga buto ng ilong at ibang bahagi ng bungo na sangkot sa pagnguya ay nakakarating lamang sa buong paglago sa dulo ng pagtanda. Sa malalambot na himaymay, sinabi ni Jones na patuloy na lumalago ang makunat na himaymay ng tainga at ilong sa kabuuan ng buhay ng isang tao. Simula sa gulang na 25, bumababa ang kilay galing sa pagkalagak sa itaas ng supraorbital rim patungo sa ibaba nito. Ang "pahalang na aspeto ng kilay" ay lumalaglag sa paggulang, na ginagawang lalong maliit ang pagkakita sa mga mata, at ang pulang bahagi ng labi ay lumiliit sa pagtanda dahil sa paglaho ng mga nag-uugnay na himaymay.

Natagpuan ng isang pananaliksik na ang mga muka ng "kaakit-akit" na batang Hilagang Italyanong Caucasian ay may "katangian ng pagkasanggol" tulad ng “malaking noo," “maliit na panga," "isang malaki at malawak na maxilla," lalong malawak na mukha, isang patag na muka, at lalong malaking "anteroposterior" na pangmukang panig, kung ihahambing sa Hilagang Italyanong Caucasian na mga bata na pinagbatayan.^[3]