Biyaheng daang-bakal

Ang biyaheng daang-bakal (halaw sa dalawang salitang "daan" at "bakal") o biyaheng riles ay ang transportasyon o paghakot, paghila, pagdadala, paglululan, pagkakarga, pagluluwas, pag-aangkat, at paglilipat ng mga taong lulan o pasahero at mga bagay na tulad ng mga mabubuting dala-dalahin (mga goods sa Ingles) sa pamamagitan ng paggamit ng mga sasakyang may mga gulong at dinisenyong tumakbo o umandar sa ibabaw ng mga daang-bakal (daanang bakal, o daambakal kung batay sa ortograpiya bago ang taong 1977). Kilala rin ang daang-bakal bilang riles ng tren o riles lamang, tramo, at riles perokaril.^[1] Sa karamihan ng mga bansa, nakakatulong ang ganitong paraan o metodo ng transportasyon sa internasyunal na kalakalan at kaunlarang pangkabuhayan o pang-ekonomiya. Nagbibigay ang mga daang-bakal ng matalab o episyenteng paggamit at pagkonsumo ng enerhiya upang makapaglipat ng mga materyales o bagay na inaangkat sa ibabaw ng lupa.^[2] Malalaking bahagi ng sistema ang mga daang-bakal at nakapagdurulot ng makinis at matigas na kalatagan o kahabaan kung saan nakagugulong ang mga gulong ng tren habang nagsasanhi lamang ng maliit na antas ng priksyon. Gayundin, ikinakalat ng daang-bakal o riles ang bigat ng tren, na nangangahulugang may mas malalaking bilang ng mga bagay ang nadadala kaysa sa paggamit ng mga trak at mga kalsada.

Tignan din

• Sistemang mabilisan
• Trambiya