Diocleciano

Si Gaius Aurelius Valerius Diocletianus (c. 236-316), na ipinanganak na Diocles (Griyego: Διοκλής) at kilala sa Ingles bilang Diocletian (Kastila: Diocleciano), ay ang Emperador Romano mula Nobyembre 20, 284 hanggang Mayo 1, 305. Sa kaniang pag-akyat sa pwesto, kanyang tinapos ang Krisis ng Ikatlong Siglo. Ginawa niyang kapwa-emperador si Maximiano Augusto noong 285. Tinakda niyang emperador (Cesar) sina Galerius and Constantius noong 293 bilang Junior Caesars. Sa kanyang sistemang "Tetrakiya" o "Paghahari ng Apat", kanyang hinati ang pamumuno ng Imperyo Romano sa apat na Emperador.

Diocletiano Diocletianus
Emperador ng Imperyo Romano
Busto na Laureate ni Diocletiano.
Paghahari	20 November 284 – 1 April 286 (alone) 1 April 286 – 1 Mayo 305 (bilang Augusto ng Silangan, with Maximian as Augusto ng Kanluran)[1]
Buong pangalan	Diocles (buong pangalan ay walang nakaaalam) (from birth to accession); Caesar Gaius Aurelius Valerius Diocletianus Augustus (as emperor)[2]
Pinaglibingan	Palasyo ni Diocletiano in Aspalathos (now Split, Croatia). His tomb was later turned into a Christian church, the Cathedral of St. Domnius, which is still standing within the palace at Split.
Sinundan	Numerian
Kahalili	Constantius Chlorus and Galerius
Konsorte kay	Prisca
Supling	Valeria