Gottfried Leibniz
Matematiko at pilosopong Aleman (1646–1716) From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Si Gottfried Wilhelm Leibniz (Leibnitz, von Leibniz, o von Leibnitz din) (Hulyo 1 (Hunyo 21 Lumang Istilo) 1646, Leipzig – Nobyembre 14 1716, Hanover) ay isang Alemang polimata, tinuring bilang isang unibersal na henyo ng kanyang panahon.
Bilang isang pilosopo, siya ay isang nangungunang kinatawan ng ika-17 siglong rasyonalismo at idealismo. Bilang isang matematiko, ang kanyang pangunahing tagumpay ay ang pagbuo ng mga pangunahing ideya ng diperensiyal at integral na kalkulo, nang independiyente sa mga kasabay na pag-unlad ni Isaac Newton.[2] Ang mga matematiko ay patuloy na pinapaboran ang notasyon ni Leibniz bilang ang kumbensyonal at mas eksaktong pagpapahayag ng kalkulo.[3][4][5]
Sa pilosopiya at teolohiya, si Leibniz ay kilala sa kanyang optimismo, ibig sabihin, ang kanyang konklusyon na ang ating mundo ay, sa isang kwalipikadong kahulugan, ang pinakamahusay na posibleng mundo na maaaring nilikha ng Diyos, isang pananaw na kung minsan ay tinutuligsa ng ibang mga intelektuwal, tulad ni Voltaire sa kanyang nobelang "Candide". Si Leibniz, kasama sina René Descartes at Baruch Spinoza, ay isa sa tatlong maimpluwensyang maagang modernong rasyonalista. Ang kanyang pilosopiya ay tinataglay din ang mga elemento ng tradisyong eskolastiko, lalo na ang pagpapalagay na ang ilang mahalagang kaalaman sa katotohanan ay maaaring makamit sa pamamagitan ng pangangatwiran mula sa mga unang prinsipyo o mga naunang kahulugan. Inaasahan ng gawa ni Leibniz ang modernong lohika at nakakaimpluwensya pa rin sa kontemporaryong analitikong pilosopiya, tulad ng pinagtibay nitong paggamit ng terminong "posibleng mundo" upang tukuyin ang mga nosyong modal.
Remove ads
Mga sanggunian
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads