Mga Filisteo

Ang Mga Filisteo (Ingles: Philistines) ay mga sinaunang lipi ng tao na nanirahan sa katimugang Canaan mula ika-12 siglo BCE hanggang 604 BCE nang ang kanilang politiya ay napailalim sa maraming siglo ng Imperyong Neo-Asiryo at sa huli ay winasak ni Nabucodonosor II ng Imperyong Neo-Babilonyo.^[1] Pagkatapos maging bahagi ng kanyang imperyo at ang sumunod ritong Imperyong Akemenidaa, ang mga Filisteo ay nawalan ng natatanging pagkakakilanlang etniko at naglaho sa historikal rekord noong ika-5 siglo BCE.^[2] Ayon sa Tanakh, ang mga Filisteo ay kalaban ng mga Israelita. Ang pag-iral ng mga Filisteo ay napatunayan sa mga relief sa sa templo ni Ramses III sa Medinet Habu kung saan sila tinawag na Peleset^[a] (tinanggap na kaugnay ng Hebreong Peleshet);^[3] ang katulad na katawagang Asiryanong Palastu,^[b] Pilišti,^[c] o Pilistu.^[d][4]

Ayon sa Tanakh, ang limang mga siyudad ng Filisteo ang Gaza, Ashdod, Ashkelon, Ekron at Gath.

Tingnan din

• Dagon

Sanggunian

1. 𓊪𓏲𓂋𓏤𓏤𓐠𓍘𓇋𓍑
2. 𒉺𒆷𒀸𒌓
3. 𒉿𒇷𒅖𒋾
4. 𒉿𒇷𒅖𒌓