Papa Pio XII
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Si Papa Pio XII (Ingles: Pope Pius XII; Latin: Pius Duodecimus o Pius PP. XII; Italyano: Pio XII/Pio Dodicesimo) na ipinanganak na Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli (2 Marso 1876 – 9 Oktubre 1958) ay isang Italyanong pari ng Simbahang Katoliko Romano at naging ika-261 Papa at soberanya ng Batikano, na nanungkulan mula 2 Marso 1939 hanggang sa kanyang kamatayan noong 1958.[1]
 | Nangangailangan ang artikulo o seksiyon na ito ng pagwawasto sa balarila, estilo, pagkakaisa, tono o baybay. |
.jpg)
Bago ang kanyang pagkahalal bilang papa, si Pacelli ay nagsilbing kalihim ng Kagawaran ng Ekstraordinaryong Eklesiyastikal na mga Bagay, nunsiyo ng papa sa Alemanya (1917–1929) at Kardinal na Kalihim ng Estado na sa kapasidad na ito ay gumawa sa pagtatapos ng mga kasunduan sa mga bansang Europeo at Latinong Amerikano na ang pinakakilala ang Reichskonkordat sa Alemanyang Nazi. Ang concordat ng 1933 kung saan ay hinangad ng Batikano ang proteksiyon ng Simbahan sa Alemanya at paghahangad ni Hitler na wasakin ang Katolisismong pampolitika at pagkapinuno ni Pio XII noong Ikalawang Digmaang Pandaigdig kabilang ang kanyang "desisyon na manataling tahimik sa publiko tungkol sa kapalaran ng mga Hudyo" [2] ay nananatiling paksa ng kontrobersiya.
Pagkatapos ng digmaan, itinaguyod ni Pio XII ang kapayapaan at pakikipagkasunduan kabilang ang mga maluluwag na patakaran tungo sa mga bansang Aksis at Aksis-satelayt. Ang Simbahang Romano Katoliko ay nakaranas ng malalang pag-uusig at pagpapatapon na pang-masa ng klerong Romano Katoliko sa Silanganing Bloke. Sa hayagang pakikisangkot ni Pio XII sa politika ng Italya, ang sinumang bumoto para sa isang kandidatong Komunista noong 1948 ay binantaan ng automatikong pagtitiwalag mula sa Simbahang Katoliko Romano. Hayagang hinimok ni Pio XII ang ex cathedra inpalibilidad ng papa sa dogma ng pag-akyat ni Maria sa langit noong 1950 sa kanyang konstitusyong apostoliko Munificentissimus Deus.[3] Ang kanyang magisterium ay kinabibilangan ng halos 1,000 mga pagtugon at mga paghahayag sa radyo. Ang knayang apatnapu't isang ensiklikal ay kinabibilangan ng Mystici Corporis, ang Simbahan ng Katawan ni Kristo; Mediator Dei sa repormang liturhiya; at Humani generis tungkol sa mga posisyon ng Simbahang Romano Katoliko tungkol sa teolohiya at ebolusyon. Kaniyang tinanggal ang mayoridad na Italyano sa Kolehiyo ng mga Kardinal noong 1946.
Remove ads
Maagang bahagi ng buhay
Ipinanganak si Pacelli sa Roma, Italya. Nag-aral siya sa Seminaryo ng Capranica at sa Pontipikong Pamantasang Gregoriano. Noong 1895, nagkamit siya ng degri sa Teolohiya.[4]
Bilang pari
Naordinahan si Pacelli bilang isang pari noong 2 Abril 1899. Noong 1904, naitaas siya ng ranggo upang maging isang Monsinyor. Nagtrabaho siya sa Opisina ng Kongresasyon ng Ekstraordinaryong Eklesyastikal na mga Asunto (Office of the Congregation of Extraordinary Ecclesiastical Affairs).[4]
Bilang obispo
Noong 1917, itinalaga siya ni Papa Benedicto XV bilang arsobispo at nuncio para sa Bavaria, Alemanya.[4]
Bilang kardinal
Iniangat ni Papa Pio XI ang ranggo ni Pacelli upang maging Kardinal noong Disyembre 1929.[5]
Noong Pebrero 1930, si Kardinal Pacelli ay naging Sekretaryo ng Estado ng Batikano.[5]
Bilang papa
Nahalal si Kardinal Pacelli bilang Papa noong 2 Marso 1939,[4] na araw ng kaniyang ika-63 kaarawan. Pinili niya ang pangalang Pio XII. Nagsulat si Pio XII ng apatnapu't isang opisyal na mga liham ng pagkapapa (mga ensiklikal). Nagpangalan si Pio XII ng apatnapu't dalawang mga bagong kardinal.
Tingnan din
Mga sanggunian
Mga kawing na panlabas
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads