Relihiyosong pagsasahimpapawid

Ang relihiyosong pagsasahimpapawid (o religious broadcasting) ay ang pagpapakalat ng nilalaman sa telebisyon at/o radyo na sadyang may mga ideya, karanasan o kasanayan batay sa relihiyon bilang pangunahing saklaw nito. Sa ilang bansa, nabuo ito sa loob ng konteksto ng pagbibigay ng serbisyong pampubliko (tulad ng sa UK), habang sa iba, hinihimok ito ng mga relihiyosong organisasyon mismo (tulad ng sa Estados Unidos). Sa Europa at Kanlurang Amerika, nagsimula ang relihiyosong pagsasahimpapawid sa mga pinakaunang panahon ng radyo, kadalasan sa paghahatid ng relihiyosong pagsamba, pangangaral o talakayan. Sa paglipas ng panahon, umunlad ito upang isama ang malawak na hanay ng mga istilo at diskarte, kabilang ang mga format ng drama sa radyo at telebisyon, dokumentaryo, at mga programang pangtalakay, pati na rin ang mas tradisyonal na nilalamang debosyonal. Ngayon, maraming relihiyosong organisasyon ang nagtatala ng mga sermon at lecture, at lumipat sa pamamahagi ng nilalaman sa internet.^[1]

Maaaring pondohan ang relihiyosong pagsasahimpapawid sa pamamagitan ng pangkomersyal o pampublikong pagsasahimpapawid; kadalasang kinikilala ang mga ito bilang mga samahang hindi pangkalakalan. Ang mga donasyon mula sa mga tagapakinig at manonood, kadalasang mababawas sa buwis, ay hinihingi ng ilang tagasahimpapawid.^[2]

Ang pagsasahimpapawid sa parehong radyo at TV ay nagkaroon ng bagong hitsura sa pag-unlad ng internet at mga teleponong selular. Sa kasalukuyang panahon, tumataas ang mga himpilan nito sa Internet. Ang pangunahing dahilan ng pagtaas ay ang gastos sa pag-set up at pagpapatakbo ay makabuluhang mas mababa kaysa sa tradisyonal na mga himpilan ng radyo at TV. Napakalaki nito para sa mga relihiyosong organisasyon dahil pinapayagan silang ilagay ang kanilang relihiyosong nilalaman sa buong mundo na madla sa isang maliit na bahagi ng halaga.^[3]