Çevre hukuku
From Wikipedia, the free encyclopedia
Çevre hukuku, insanlıkla doğal çevre arasındaki etkileşimi düzenleyen antlaşma (sözleşme), düzenleme ve ortak hukuk kuralları bütünüdür.[1] İnsanın çevre üzerindeki olumsuz etkilerini gerektiğinde insan faaliyetlerini sınırlamak ya da engelleme yoluyla azaltmayı amaçlar. Çevre kirliliği ve kaynak yönetimi olmak üzere iki ana başlık altında ele alınmaktadır.
Çevre Hukuku, ulusal düzenlemeler ve uluslararası anlaşmalar sonucu gelişmektedir. Ayrıca, çevre sorunları ile ilgili dava süreçleri ve yargı kararları da, içtihat olarak çevre hukukuna katkıda bulunmaktadır.