![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d4/Samarcande-Ecoliers_en_visite_%25282%2529.jpg/640px-Samarcande-Ecoliers_en_visite_%25282%2529.jpg&w=640&q=50)
Özbekistan'da eğitim
From Wikipedia, the free encyclopedia
Özbekistan'da orta öğretim iki aşamaya ayrılır. İlk aşama, Özbekistan'ın her yerinde aynı programlarla dokuz yıllık zorunlu eğitimi içermektedir. İkinci aşama, dokuz yıl sonra eğitim ve mesleki eğitimi kapsar. Genel orta öğretimi ve özel orta öğretimi içerir. Gençler, onuncu ve onbirinci sınıflarda okula devam ederken genel orta öğretim alırlar. Başarılı bir şekilde tamamlandıktan sonra, "Ortaöğretim Tamamlama Sertifikası" alırlar.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d4/Samarcande-Ecoliers_en_visite_%282%29.jpg/640px-Samarcande-Ecoliers_en_visite_%282%29.jpg)
Uzmanlaşmış orta öğretim, bir okul ağı aracılığıyla sağlanır:
- Professionalno-Tehnicheskoye Uchilishe (PTU veya Profesyonel Teknik Okulu). Mezunlar, Tam Orta Öğretim Sertifikasına eşit bir Junior Uzman Diploması alırlar.
- Tehnikum (Teknik Kolej). Mezunlar, Tam Orta Öğretim Sertifikasına eşit bir Junior Uzman Diploması alırlar.
- Lytsei (Lyceum) veya yüksek öğretim kurumları veya endüstri tarafından sunulan çeşitli eğitim kursları. Mezunlar, Tam Orta Öğretim Sertifikasına eşit bir Genç Uzman Diploması veya Akademik Lise Diploması alırlar.
2017 yılında, Özbekistan'daki eğitim reformlarında, önceki reformun ebeveynleri ve çocukları hayal kırıklığına uğratması ve sorun yaşanmasının ardından 12 yıllık program 11 yıllık programla değiştirildi. On bir yıl ilköğretim ve ortaöğretim zorunludur, yedi yaşında başlar. Bu okullara katılım oranı yüksektir, ancak oranlar kırsal alanlarda kentsel merkezlere göre önemli ölçüde daha düşüktür. Okul öncesi kayıtları 1991'den beri önemli ölçüde azaldı.[1]
Resmi okuma yazma oranı yüzde 99'dur. Ancak Sovyet sonrası çağda eğitim standartları düştü. Finansman ve eğitim, nüfusun büyüyen genç gruplarını etkili bir şekilde eğitmek için yeterli olmamıştır. 1992 ile 2004 arasında, eğitime yapılan devlet harcamaları gayri safi yurtiçi hasılanın yüzde 12'sinden yüzde 6,3'üne düştü.[1]
2006 yılında eğitimin bütçeden aldığı pay yüzde 8,1'e yükseldi. Hükûmet üniversite öğrencilerini sübvanse etmeye devam ettiğinden, bütçe desteği eksikliği ilk ve orta düzeylerde daha belirgin hale geldi.[1]