Loading AI tools
Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Mecklenburg-Strelitz'li Charlotte (Sophia Charlotte; 19 Mayıs 1744 - 17 Kasım 1818), Kral III. George’un eşi. Evlendikleri tarih olan 8 Eylül 1761’den krallıkların birleştiği 1 Ocak 1801’e kadar Büyük Britanya ve İrlanda Kraliçesi, bu tarihten 1818'deki ölümüne kadar Birleşik Krallık Kraliçesiydi. George'un karısı olarak aynı zamanda Hanover Elektres’i idi ve Hannover 12 Ekim 1814'te Hanover Krallığı olduktan sonra Hannover Kraliçesi unvanını aldı.
Charlotte | |||||
---|---|---|---|---|---|
Büyük Britanya ve İrlanda konsort kraliçesi / Birleşik Krallık konsort kraliçesi | |||||
Hüküm süresi | 8 Eylül 1761 – 17 Kasım 1818 | ||||
Taç giymesi | 22 Eylül 1761 | ||||
Doğum | 19 Mayıs 1744 Mirow, Mecklenburg-Strelitz, Kutsal Roma İmparatorluğu | ||||
Ölüm | 17 Kasım 1818 (74 yaşında) Kew, Büyük Britanya Krallığı | ||||
Defin | 2 Aralık 1818 St George Şapeli | ||||
Eş(ler)i | III. George | ||||
| |||||
Hanedan | Mecklenburg Hanedanlığı | ||||
Babası | Dük Charles Louis Frederick | ||||
Annesi | Prenses Elisabeth Albertine | ||||
Dini | Protestanlık |
Charlotte, kuzey Almanya'da bir düklük olan Mecklenburg-Strelitz kraliyet ailesinde doğdu. 1760 yılında genç ve bekar III. George Britanya tahtına geçti. Charlotte siyasete ilgisi olmayan küçük bir Alman prensesi olduğu için George onu uygun bir eş olarak gördü ve 1761'de evlendiler. Evlilik 57 yıl sürdü ve 13'ü yetişkinliğe kadar hayatta kalan 15 çocukları oldu. Bunlar arasında geleceğin iki Birleşik Krallık hükümdarı, IV. George ve IV. William; ve ayrıca Württemberg Kraliçesi olan Kraliyet Prensesi Charlotte; Kraliçe Victoria'nın babası Prens Edward ; ve Hanover Kralı olan Prens Ernest Augustus vardı.
Charlotte, sanat ile oldukça ilgiliydi ve Kew Gardens'ın genişletilmesine yardımcı olan amatör bir botanikçiydi. Kocasının daha sonraki yaşamında kalıcı hale gelen fiziksel ve zihinsel hastalık nöbetleri yüzünden sıkıntı çekiyordu. Fransa Kraliçesi Marie Antoinette ile yakın bir ilişki sürdürdü ve Fransız Devrimi muhtemelen Charlotte'un hissettiği duygusal gerilimi artırdı. En büyük oğlu IV. George, Kral'ın hastalığının artan şiddeti nedeniyle 1811'de Prens Vekili olarak atandı. Charlotte 1818'de öldü. Ölümünden habersiz olan kocası, bir yıldan biraz fazla bir süre sonra öldü.
Charlotte 19 Mayıs 1744'te doğdu.[1] Mirow Prensi Mecklenburg Dükü Charles Louis Frederick (1708-1752) ve eşi Prenses Elisabeth Albertine'in (1713-1761) en küçük kızıydı. Mecklenburg-Strelitz, Kutsal Roma İmparatorluğu'na bağlı küçük bir kuzey-Alman dükalığıydı.[2] 1761'de III.George ile nişanlandığı sırada diplomatik raporlara göre Charlotte "çok vasat bir eğitim" almıştı.[3] Yetiştirilme tarzı bir İngiliz taşra beyefendisinin kızına benziyordu.[2] Özel hocalardan botanik, doğa tarihi ve dil konularında bazı ilkel eğitimler aldı, ancak eğitiminde ev yönetimi ve din üzerine odaklanılmıştı.
III.George, dedesi II. George'nin ölümü üzerine Büyük Britanya tahtına geçtiğinde 22 yaşındaydı ve hala evlenmemişti. Annesi Saxe-Gotha Prensesi Augusta ve danışmanları onu bir an önce evlendirmek istiyorlardı. Mecklenburg-Strelitz'in 17 yaşındaki Prensesi Charlotte, kısmen önemsiz bir kuzey Alman dükalığında yetişmiş olması ve bu nedenle muhtemelen güç politikası veya parti entrikaları konusunda hiçbir deneyimi veya ilgisi olmayacağı için müstakbel bir eş olarak kralın annesine cazip geldi.Hatta düğünlerinden kısa bir süre sonra kralın annesi Saxe-Gotha Prensesi Augusta Charlotte hiçbir şeye "karışmaması" talimatını verdi ve o da bu talimatı memnuniyetle yerine getirdi.[2]
8 Eylül 1761 saat 21:00'de, yani gelişinden altı saat sonra Charlotte, Kral III. James Sarayı'ndaki Kraliyet Şapeli'nde Başpiskopos Thomas Secker tarafından evliliği gerçekleştirildi.[2] Törende sadece kraliyet ailesi, Almanya'dan gelenler ve bir avuç konuk bulunuyordu.
Evlendiği gün Charlotte hiç İngilizce bilmiyordu. Ancak, güçlü bir Alman aksanıyla konuşmasına rağmen dili çabucak öğrendi. Bir gözlemci şu yorumu yapmıştır: "Başlarda çekingendir ama tanıdığı insanlar arasındayken çok konuşur."[3] Evlendikten bir yıldan kısa bir süre sonra, 12 Ağustos 1762'de Kraliçe ilk çocuğu Galler Prensi George'u dünyaya getirmiştir. Evlilikleri boyunca çiftin 15 çocuğu oldu,[4] bunlardan ikisi (Octavius ve Alfred) hariç hepsi yetişkinliğe kadar hayatta kaldı.[5][6]
St James's Sarayı kraliyet çiftinin resmi ikametgâhı olarak işlev görüyordu, ancak Kral kısa süre önce St James's Park'ın batı ucunda bulunan Buckingham Sarayı adlı yakınlardaki bir mülkü satın almıştı. Daha özel ve kompakt olan bu yeni mülk, St James's Sarayı'ndan çok da uzak olmayan geniş bir park alanının ortasında yer alıyordu. 1762 civarında Kral ve Kraliçe, başlangıçta özel bir inziva yeri olarak tasarlanan bu konuta taşındı. Kraliçe bu konutu tercih etmeye başladı ve zamanının çoğunu burada geçirdi, öyle ki burası Kraliçe'nin Evi olarak anılmaya başlandı.[7] Çiftin 15 çocuğunun çoğu Buckingham Sarayı'nda doğmuş olsa da St James Sarayı resmi ve törensel kraliyet ikametgâhı olarak kalmıştır.[8]
Büyük Britanya'daki ilk yıllarında Charlotte'un kayınvalidesi Augusta ile olan gergin ilişkisi, İngiliz saray yaşamına uyum sağlamakta zorluk çekmesine neden oldu.[2] Augusta, katı saray görgü kurallarında ısrar ederek Charlotte'un sosyal ilişkiler kurma çabalarına engel oldu.[2] Ayrıca Augusta, Charlotte'un hizmetindekilerin çoğunu kendi seçti ve bunların arasından bazılarının Charlotte'un davranışları hakkında Augusta'ya rapor veriyorlardı.[2]
Kral kır gezintilerinden ve ata binmekten hoşlanırdı ve ailesinin ikametgâhını mümkün olduğunca o zamanlar kırsal olan Kew ve Richmond kasabalarında tutmayı tercih etti. İhtişam gösterilerine ve katı protokole daha alışık olan bazı saray mensuplarını dehşete düşüren gayri resmi ve rahat bir ev hayatını tercih etti. Leydi Mary Coke, Temmuz 1769'da Kral ve Kraliçe'nin Richmond kasabasında hizmetçileri olmadan tek başlarına yürüyüşe çıktıklarını duyunca çok sinirlenmişti. "Bir Kraliçe'nin şehirde yanında kimse olmadan yürümesinin uygunluğu konusunda aklım beni tatmin etmiyor."[3] demiştir. Ayrıca, Charlotte'un çocuklarının hizmetçilerine dostane bir sıcaklıkla yaklaştığı, kızlarının mürebbiye yardımcısına yazdığı bu nottan da anlaşılmaktadır:
Sevgili Bayan Hamilton, ne diyebilirim ki? Fazla bir şey değil! Ama bu yaz iki kez okuduğum ve çok sevdiğim "Ermiş" şiirini sizinle birlikte okuma zevkine eriştiğim bu güzel mavi beyaz odada size iyi sabahlar diliyorum. Oh! İyi bir arkadaşa sahip olmak ne büyük bir nimet! Siz olmasaydınız büyük olasılıkla ne şairi ne de şiiri tanıyabilirdim.[9]
Charlotte, Kral aracılığıyla siyasi meseleler üzerinde bir miktar etkiye sahipti. Kardeşi Charles ile yazışmalarında da görüldüğü gibi, etkisi gizli ve dolaylıydı. George ile olan yakınlığını kendini bilgilendirmek ve makamlar için tavsiyelerde bulunmak için kullandı.[10] Görünüşe göre tavsiyeleri doğrudan değildi, çünkü bir keresinde, 1779'da, kardeşi Charles'tan mektubunu yakmasını istedi, çünkü Kral kısa süre önce bir makam için tavsiye ettiği bir kişinin ofis satan bir kadının müşterisi olduğundan şüpheleniyordu.[10] Charlotte özellikle Alman meseleleriyle ilgilendi. Bavyera Veraset Savaşı'na (1778-1779) ilgi duydu ve Kral'ın 1785'te II Joseph ile Bavyeralı Charles Theodore arasında devam eden çatışmaya İngiliz müdahalesinin onun çabaları sayesinde olması muhtemeldir.
Kral 1765'te ilk geçici akıl hastalığını geçirdiğinde, kayınvalidesi ve Lord Bute Charlotte'u durumdan habersiz tuttu. 1765 tarihli Naiplik Yasası, Kral'ın kalıcı olarak yönetemez hale gelmesi durumunda Charlotte'un naip olacağını belirtiyordu. Kayınvalidesi ve Lord Bute bu düzenlemeye başarısız bir şekilde karşı çıkmışlardı, ancak Kral'ın 1765'teki hastalığı geçici olduğu için Charlotte ne bundan ne de Naiplik Yasası'ndan haberdardı.[2]
Kral'ın 1788'de geçirdiği fiziksel ve zihinsel hastalık Kraliçe'yi üzmüş ve dehşete düşürmüştür. O dönemde Kraliçe'nin refakatçilerinden biri olan yazar Frances Burney, Kraliçe'nin "umutsuz bir sesle" kendi kendine inlediğini duymuştur: "Bana ne olacak? Bana ne olacak?"[3] Kral bir gece fenalaştığında, onunla yalnız kalmayı reddetti ve yatak odasının kendisine verilmesi için ısrar etti. Doktor Warren çağrıldığında kendisine haber verilmedi ve onunla konuşma fırsatı tanınmadı. Galler Prensi tarafından Kral'ın Kew'e götürüleceği, ancak kendisinin Kraliçe'nin Evi'ne ya da Windsor'a taşınması gerektiği söylendiğinde, eşine Kew'e kadar eşlik etmek istediğini belirtmiştir. Ancak, kendisi ve kızları Kew'e Kral'dan ayrı olarak götürüldü ve hastalığı sırasında ondan ayrı yaşadılar. Düzenli olarak onu ziyaret ettiler, ancak ziyaretler rahatsız edici olma eğilimindeydi, çünkü kralın onları kucaklama ve gitmelerine izin vermeme eğilimi vardı.[2]
Kral'ın 1788 yılındaki hastalığı sırasında, Kraliçe ve en büyük oğlu Galler Prensi arasında bir anlaşmazlık ortaya çıktı; her ikisi de Kral'ın hastalığının kalıcı hale gelmesi ve bunun sonucunda Kral'ın yönetmeye uygun olmadığının ilan edilmesi halinde naipliği üstlenmek istediklerinden şüpheleniyorlardı. Charlotte oğlunun, Doktor Warren'ın yardımıyla Kral'ı deli ilan ettirme ve naipliği devralma planından şüpheleniyordu.[2] Başta Sir Gilbert Ellis olmak üzere Prens George'un takipçileri de Kraliçe Charlotte'un Doktor Willis ve Başbakan Pitt'in yardımıyla Kral George'un akli dengesinin yerinde olduğunu ilan ettirme planından şüpheleniyordu; böylece Kral tekrar hastalanırsa onu naip olarak atayabilecek ve ardından tekrar deli ilan ettirip naipliği üstlenebilecekti.[2]
1789'daki Naiplik Yasası'nda Kral'ın kalıcı olarak delirmesi halinde Galler Prensi naip ilan edilmiş, ancak aynı zamanda Kral'ın kendisi, maiyeti ve reşit olmayan çocukları Kraliçe'nin vesayeti altına verilmiştir. Kraliçe, Galler Prensi'nin 1789 baharında tekrar akli dengesinin yerinde olduğu ilan edildikten çok sonra bile Kral'ı yalnız görmesine izin vermediğinde bu Yasa Tasarısını kullanmıştır.[2] Naiplik konusundaki çatışma Galler Prensi ile annesi arasında ciddi anlaşmazlıklara yol açmıştır.[2] Bir tartışmada Galler Prensi annesini düşmanlarının yanında yer almakla suçlarken, annesi de onu Kral'ın düşmanı olarak nitelendirmiştir.[2] Aralarındaki anlaşmazlık, Kral'ın iyileşmesini kutlamak için düzenlenen konsere Kraliçenin oğlunu davet etmeyi reddetmesiyle kamuoyuna yansıdı ve bu bir skandal yarattı.[2] Bu dönemde Kraliçe Charlotte, kendisini doğal olmayan bir anne ve Başbakan'ın bir yaratığı olarak tasvir eden hiciv baskılarında karikatürize edildi.[11] Ocak 1789'da The Times, Muhalefeti "Kraliçeye karşı sadece özel konuşmalarla değil, aynı zamanda kendi çıkarlarına olan baskılar aracılığıyla da çok çirkin bir saldırı" başlatmakla suçladı.[11] Kraliçe Charlotte ve Galler Prensi nihayet onun girişimiyle Mart 1791'de uzlaştı.[2]
Kral yavaş yavaş kalıcı olarak delirirken, Kraliçe'nin kişiliği de bununla birlikte değişti: kendince korkunç bir öfke geliştirdi, depresyona girdi ve artık çok sevdiği müzik konserlerinde bile halka görünmekten hoşlanmıyordu; ayrıca çocuklarıyla ilişkileri de gerginleşti.[3]
Kralın akıl sağlığının bozulduğu 1804'ten itibaren Kraliçe Charlotte ayrı bir yatak odasında yattı, yemeklerini ondan ayrı yedi ve onu yalnız görmekten kaçındı.[2]
Charlotte'un hissettiği üzüntüyü ve gerginliği muhtemelen 1789 Fransız Devrimi de arttırmıştı.[12] Kraliçe Charlotte ve Fransa Kraliçesi Marie Antoinette yakın bir ilişki sürdürmüşlerdi. Charlotte, Marie Antoinette'ten 11 yaş büyüktü, ancak her ikisinin de hevesli olduğu müzik ve sanat sevgisi gibi birçok ilgi alanını paylaşıyorlardı. Hiçbir zaman yüz yüze görüşmemişler, dostluklarını kalem ve kağıtla sınırlamışlardır. Marie Antoinette, Fransız Devrimi'nin patlak vermesi üzerine Charlotte'a güvenmiştir. Hatta Charlotte, Fransa'nın mülteci kraliyet ailesinin kalması için hazırlanacak daireleri bile organize etmişti.[13] Fransa Kralı ve Kraliçesinin idam edildiği haberini duyduğunda büyük bir üzüntü yaşadı.
Kraliçe, ailenin Surrey'deki kır evi Dutch House'da (günümüzde Kew Sarayı olarak bilinmektedir) bir koltukta otururken elini tutan en büyük oğlu'nun yanında öldü.[2] Kocası bir yıldan biraz fazla bir süre sonra öldü. Evliliğinden ölümüne kadar geçen toplam 57 yıl 70 gün boyunca bu görevi yürüterek Britanya tarihinde (Edinburgh Dükü Prens Philip'ten sonra) en uzun süre görev yapan kadın eş ve en uzun süre görev yapan ikinci eş olmuştur. Kocasının onun ölümünden haberdar olması pek olası değildir. Kocası 14 ay sonra kör, sağır, topal ve deli olarak öldü.[14]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.