Goodhart yasası
From Wikipedia, the free encyclopedia
Goodhart Yasası, performans ölçütleri veya hedefleri belirlendiğinde, bu ölçütlerin hedeflenen amaçlar yerine ölçütlerin kendilerine odaklanmaya neden olabileceği bir fenomeni ifade eder. Bu yasa, İngiliz ekonomist Charles Goodhart tarafından ortaya konulmuştur.
Goodhart Yasası, özellikle ekonomi, finans, yönetim ve hükûmetlerde karşılaşılan bir durumdur. Bu durumda, bir performans ölçütü belirleyerek, o ölçüte göre hareket eden kişiler, asıl amaçtan ziyade ölçüte ulaşmaya odaklanırlar. Bu da ölçütün hedeflenen amacı yerine başka bir sonuç doğurmasına neden olabilir.[1]
Örneğin, bir banka, kredi riskini azaltmak için müşteri kredilerine ilişkin bir performans ölçütü belirleyebilir. Ancak bu ölçüte göre hareket eden banka yöneticileri, müşteri kredilerini reddederek riskleri azaltabilirler. Bu da bankanın hedeflediği müşteri memnuniyeti, kredi hacmi ve kârlılık gibi diğer amaçlarını engelleyebilir.